Katalog

2 KAPADOKYA Göreme’den Avanos’a bir gün Deniz Yazıcı stanbul havaalanından başlayan İ Kapadokya yolculuğumuzda çok güzel şeyler yaşadım. Gezdiğim, tanıştığım, gördüğüm güzellikleri sizinle paylaşmak istiyorum. Kayseri havaalanından Kapadokya’ya gitmek için bir transfer aracına bindik. Konaklayacağımız yer Göreme’de Kelebek Otel’e gelince doğrusu şaşırdım. Taş mağaralardan yapılmış odalar, sanki mağaranın içinde konaklayacakmışsınız gibi bir izlenim veriyordu. Her odanın kendine ait küçük balkonu vardı ve olduğum yerden bütün peri bacalarını görüyordum, sanki kendimi eski çağlarda yaşıyormuş gibi hissettim. Sakin, insanların kendi haline olduğu, gürültü ve stres den uzak bir yerdi. Kapadokya bölgesi; Uçhisar, Ürgüp, Avanos, Göreme, Derinkuyu, Kaymaklı, Ihlara ve çevresinden ibaret. Uçhisar, Nevşehir’e 7 kilometre uzaklıkta olan en eski yerleşimlerden. Uçhisar kalesinin zirvesinde bölgenin bütün güzelliğini görebilirsiniz. Nevşehir’e 10 kilometre uzaklıktaki Göreme’de çok sayıda kilise, manastır ve şapel bulunuyor. Çavuşin, Göreme’ye 2 kilometre uzaklıkta. Hıristiyan dervişlerin ve toplulukların yaşadığı harabeler yerleşimin tarihi kalıntıları arasında. Zelve, Avanos’a 5 kilometre uzaklıkta ve peri bacalarının en yoğun olduğu yer. Peri pacaları çok eski çağlara doğru sürükleyip götürüyor insanı... Çamurla sanat Nevşehir’e 18 kilometre uzaklıktaki Avanos’un antik dönemdeki adı Venessa. Hititlerden beri çok sayıda çanak çömlek atölyeleri burada bulunuyor. Kızılırmak’ın getirdiği kırmızı toprak ve milden elde edilen seramik çamuru, Avanoslu seramik sanatçılarının elinde şekilleniyor. Bu el sanatı kavimden kavime, babadan oğla geçerek günümüze kadar gelmiş. Avanos’un dağlarından ve Kızılırmak’ın eski yataklarından yumuşak ve yağlı kil topraklar elenir ve yoğrularak çamur haline getirilir. Ayak da döndürülen tezgahlar (çark) üzerinde el becerisiyle şekillendirilerek çanak yapılır. İkinci etap da atölyelerde üretilen çanaklar önce güneşte, daha sonra gölgede kurutulduktan sonra, saman ve talaşla yakılan fırınlarda 800 derecede başlayıp bin 200 derece sıcaklıkta pişirilir.Genelde su testileri, çömlekler, yemek kapları, su çanakları, süs eşyalar yapılır. Gezimize devam gezerken hikayesi çok ilginç olan bir yapıya girdik. Şu anda bir transfer şirketi olarak kullanılan bu ufak mekanın başından birçok olay geçmiş. Sahibi buranın eskiden hapishane olduğunu, ve zamanında buradaki mahkumların sevgililerini ya da eşlerini görebilmek için yeraltı yolları yaptıklarını anlattı. Daha sonra bir kilise olarak kullanılan mekan zamanında burada evlenen ve eşi öldükten sonra anısına tekrar bu kiliseyi ziyaret etmiştir ve bu vesile ile birçok bayanın ziyarete ettiği yer olmuş. Hatta Yunanistan’dan bile gelip dua eden insanların olduğunu duyunca çok etkilendim. Yani Kapadokya’nın estetiğini yaşarken, buranın insanların hayatında bilmediğimiz ve öğrenilmesi çok zor olan hikayeler barındırması, geçmişi bugüne kadar koruması ne kadar ilginç.