Katalog

Alkışlar Halkbank’a ALEV ANAKÖK u sezon Avrupa Kupaları’na 5’i bayan, 4’ü erkek toplam 9 takımla katıldık. Zorlu ve yorucu Avrupa maratonuna ilk başlayan ekiplerimiz Eczacıbaşı ve Vakıfbank Güneş Sigorta oldu. Şampiyonlar Ligi’nde mücadele eden temsilcilerimize Aralık ayında CEV Kupası’nda Halkbank eklendi. İkinci, üçüncü turdan kupaya başlayacak ekiplerimiz beklerken, bir şansızlık sonucu Ankara takımı Avrupa heyecanını daha ilk turdan yaşamak zorunda kalıyordu. Üstelik karşısında Ukrayna’nın güçlü temsilcisi Crimsoda Krasnoperekopsk vardı. İlk maçını deplasmanda oynayan temsilcimiz, dişe diş bir mücadeleden sonra karşılaşmayı 32 kazanarak, Başkent’e mutlu döndü. Çünkü ikinci maç için avantaj yakalamıştı. Rövanşta da iyi bir oyun ortaya koyan Halkbank, rakibini 30 yenmeyi başardı. İlk etabı zor da olsa aşmayı başaran takımımız ikinci tur grup maçları için İsviçre’nin Lozan kentinin yolunu tuttu. 4 ekibin 3 gün kozlarını paylaşacağı grupta, bu kez rakipler Bulgar Pirin, Avusturya ekibi Hypo ve ev sahibi Lausanne idi. İlk turda zorlu bir rakibi saf dışı bırakarak yoluna devam etmenin moraliyle İsviçre’ye giden Halkbank, grupta ki 3 maçını da 30 kazanarak bir üst tura yükselmeyi başardı. Böylece Şampiyonlar Ligi Grup maçlarına oynayan Eczacıbaşı ve Vakıfbank Güneş Sigorta’nın yanı sıra, CEV Kupası’nda yoluna devam eden Halkbank ile Şahinbey Belediyesi, Top Teams de ülkemizi temsil eden Arkas ve Fenerbahçe ile, yine CEV de grup karşılaşmalarını sonucunu bekleyen Türk Telekom da eklendi. İkinci turu geçen Halkbank’ın bu kez çeyrek finalde ki rakibi İspanyol CV Grand Canaria oldu. Ankara da rakibini 32 C B SPOR VOLEYBOL ŞUBAT SALI GÖRÜŞ İhracat Neyinize! TANKUT ANTİKACIOĞLU Sezon başında üstünde basa basa durmuş, Neslihan gibi bir yıldız oyuncunun, Bahar gibi bir lider pasörün yurtdışına yaptıkları transferlerin karşısında olmuştum. Neslihan’ın İspanya’ya, Bahar’ın İtalya’ya gidişlerine karşı çıkmıştım. Ne gariptir, onların gidişleriyle ilgili tartışma gündeme gelmemiş, kulüplerimizin bu transferlerle ne denli tahribata uğrayacağı üstünde herkes suskun kalmıştı. Bugün görüyoruz ki zarar büyük boyutlardadır. Avrupa Şampiyonlar Ligi’nde Neslihan’ın ve Bahar’ın oynadığı takımlar finalfour’a yelken basarken, ne yazıktır bizim Eczacıbaşı ve Vakıfbank Güneş Sigorta takımlarımız, bırakınız dörtlü finalleri yakalamayı bir yana, altılı ön grupta oynama hakkını dahi elde edemeden elendiler. Böylece podyumu ellere bıraktık. Döndük kendi ligimize. Türkiye, voleybolda güçlü bir ekole sahip değildir. Bunu kabul etmeliyiz. Köklü olamamışlığın nedeni güçlü, sağlam altyapının henüz kurulamamışlığıdır. Türk voleybolu altyapıdan Neslihan’ları, Bahar’ları peşpeşe getiremediği sürece, kulüplerimiz politikalarını belirlemeli, imkanlarını öncelikle onlar gibilere sunmalı, onları elden kaçırmamalıdır. Türk voleybolu ihracata kapılarını kapalı tutmalıdır. Yeni yıldızları yaratmaktaki zorluklar aşılıncaya, yıldız adaylarının sayısı arttırılıncaya kadar bu kapılar açılmamalıdır. Bu yapılmalıdır ki Türkiye Voleybol Ligi’nin sertliğinden söz edebilelim. Bunu gerçekleştirmeliyiz ki Avrupa’nın yıldız voleybolcularını Türkiye’ye taşımaktaki engelleri aşabilelim. Mevsim başında gündeme gelen bu transferler sırasında ‘gelin tartışalım’ diye konuşmuş, takımlarımız nasıl olacak da kozlarımız Neslihan’dan, Bahar’dan, dahası gelinimiz Natalia’dan yoksun kadrolarla, devler ligi gibi bir arenada rakipleriyle nasıl baş edecek, bu zorlu maratonda onları hiç aramayacak mıyız? Sorularının cevaplarını aramış durmuştum. Günümüzde tablo açık seçik ortadadır. İspanya’da Neslihan, İtalya’da Bahar, Rusya’da Natalia’nın forma giydiği takımlar hem ulusal liglerinde zirve savaşı veriyor hem de harikalar yaratan oyuncularımızla Şampiyonlar Ligi’nde dolu dizgin ilerliyor. Voleybolcularımızın bu savaşlarda aslan payının sahipliğini duymak sevindiriyor. Bu demektir ki bizim ekolümüz hangisidir? Ya da hangi tarz voleybol sisteminde ısrar etmek gerekir? Sorularını bir yeniyi eklemek, ithalatihracat politikasını netleştirmek, yabancı ve yerli oyuncu transferlerini kalıcı çözüm getirmek lazımdır. Bu acilen yapılmalıldır ki konu olan etkenin voleybolumuzu daha fazla etkilemesini engelleyebilelim. Bugün, Halkbankası Erkek Takımı ile gurur duyuyoruz. Çünkü onlar Avrupa Konfederasyon Kupası’nda finalfour’a çıktılar. Onların bu pozitifliği kanıtlmıyor ki, CEV ve TOP TEAMS platformlarında iddiamız yine sürüyor. Yine o kulvarlarda başa oynayan takımlarla aramızda bir kaç sayılık fark vardır! Yani kaybettiğimiz sayıları eğer biz alabiliyorsak, işte o takdir de rakiplerimizin üstünde kendimize yer bulabiliyoruz. Ne var ki bu sözlerim Şampiyonlar Ligi için geçerli değildir. Devler liginde bir maçı ucundan kaçırdık dememiz olanaksızdır. Bir maçı ucundan kazanmak için kaliteli, kapasitesi dorukta yabancı oyuncu bolluğuna ihtiyaç vardır. Takımlarımızın bunu yakalaması imkansızdır. Buna da ne kontenjan yeterlidir, ne de kulüplerimizin ekonomik gücü olanak tanır. Sözün özü şudur; o yerde finalfour aramak henüz çok erken. Hatta hayaldir. yenen takımımız, İspanya da ki rövanş karşılaşmasını da 30 alarak yarı finale çıkmayı başardı. Avrupa kupaları öncesi hedefini ilk 4 olarak belirleyen Ankara ekibinin karşısında bu kez Rusların güçlü temsilcisi Neftianik Bashkortostan UFA vardı. Zorlu iki maç sonrasında takımımız 4’lü Finale adını yazdıran 38. ekibimiz oldu. İşin en ilginç tarafı ise, tarihinde ilk kez bir 4’lü Final oynayacak olan Halkbank’ın bu başarıya oynadığı 9 karşılaşmada da hiç yenilmeden, yani tüm maçlarını kazanarak ulaşmasıydı. Yöneticisiyle, teknik kadrosuyla, oyuncularıyla bu güzel sonuca imza atan takımımız, şimdi 1718 Mart tarihlerinde Rusya da yapılacak 4’lü Finalleri bekliyor.Orada ilk rakibimiz ev sahibi Fakel Novy Urengoi. Hepimizin dileği, tabi ki Halkbank’ın Rusya dan bir derece ile dönmesi. 22