Katalog

KADINERKEK CUMHURİYETDERGİ Toprak tutkusuyla yeşeren fırçalar MÜŞERREF HEKİMOĞLU | ermin Kura genç kuşaktan çok sevdiğim, söyleşilerinden | hoşlandığım biri. Kaç gündür Ankara'da. Biiyükelçi Haluk Kura'ya yakın olmak istiyor, hastaneyle ev arasında koşarak geçiyor günleri. Üzüntüsünü unutturmak söz konusu değil ama dost havasında yaşatmayı görev sayanlar, yaşama gücüne katkılarıyla çevreleniyor odasında. Haluk Kura da gülümseyerek izliyor kızını. Başarısı, üretkenliğiyle onur duyuyor elbet. Yalnız babası değil, yakın dostlar, akrabalar da sıcak bir çember oluşturuyor başucunda. Yaşamın gizemini yansıtan sıcak bir tablo. Insan sevgisini, dostluğun güzelliğini de sergiliyor. Nermin Kura seramikçi, toprakla güzel bir dostluğu var. Aşk gibi, sevda gibi. îslam döneminin yeniliklerinin, rönesans dönemi Italyan cam ve seramiklerindeki esintilerini irdeliyor. Getty Müzesi'ndeki scrgisinde. Bir de Getty Müzesi'ndeki etkinliğin uzantısı olarak düzenlenen sergi var. Amerikalı seramikçi Catherine Hess'in emeğiyle sergileniyor. Ortaçağda, Orta Doğu, Kuzey Afrika, Ispanya ve îran'da geliştirilen ve 16. Yüzyıldan beri Osmanlı döneminde oluşturulan değişik üretim ve tasarım yöntemlerini yansıtıyor Los Angeles'te Yudaizm'e bağlı Platt Galerisi'nde. Getty Müzesi'ndeki serginin başlığı "Verimli Toprak: Çağdaş Seramikte tşlam Etkileri". Platt Galerisi de Islam sanatının çeşitli yönlerini esin kaynagı olarak kullanan çağdaş seramik sanatçılarını bir araya getirmeyi amaçlayan bir sergi. Amerika, Kanada, Ingiltere'de çalışan sanatçıların yapıtlarına yer veriyor. Amerika'da çalışan sanatçıların biri de Kuraların güzel kızı Nermin Kura. Onca sanatçı arasında tek başına yer alıyor. Değişik ülkelerden gelen sanatçıların îslam sanatına getirdiği yorumlar, eleştirilerle halka açık bir panelde tartışmalara katılıyor. Ülkemizden bir ses duyuruyor. Nermin Kura ile birkaç kez konuştum bu gelişinde. Babasının sağlık durumu nedeniyle yakın bir teyze olarak paylaştım üzüntüsünü. Elbet sergiden, seramikten de söz ettik. "Bugün Batı ülkeleriyle Müslüman toplumlar arasında rırmanan bir gerginlik var. ABD medyalarında Islam dünyasının Batı kültürleriyle paylaştığı zengin gelenekler unutuluyor! Yeni politik hesaplar doğrultusunda yanlış ve küçültücü bir izlem oluşturuluyor. Getty Müzesi ile Platt Galerisi'nde düzenlenen bu iki sergi de geçmişte Hıristiyan ve îslam toplumları arasında paylaşılan ortak duygulara az da olsa bir ışık tutacak", diyor güzel sanatçımız. "Kültür etkinliklerinin çoğalmasıyla kutuplaşmaya yüz tutan iki kültür birbirleriyle, hatta özveriyle yeniden tanışacak, dostluk ilişkilerini ön planda tutarak yeni bir söylemin oluşmasına yol açacak" diye ekliyor. Nermin Kura'nın bir sergisi de haziranda, ABD'nin Massachusetts eyaletinin Williams Town Flum Gallery'de gerçekleşen flora sergisi. Ufukta bir sergi daha var. ABD'nin Vermond eyaletinin Vermond Sanat îletişim Galerisi'nde. Tek kişilik bir sergi. Genç kuşaklar her dalda güzel başarılarla selam veriyor halkımıza. Onları tanımak, tanıtmak da onurlu bir görev kuşkusuz. Bu yazıyla güzel bir olayı yaşamak ve yaşatmaktan onur duyuyorum. Nermin Kura'yı bebekken tanıdım. Şimdi seçkin bir sanatçı olarak selamlıyor, başarılarıyla onur duyuyorum. Sevincimi de okurlarımla paylaşıyorum.# ÖZLEM ŞÎMŞEK azı kelimelerin sözlük anlamlarına baktığımızda cümleler, bir türlü kelimenin bizde uyandırdığı düşünceleri karşılamaya yetmez: kürtaj da bu kelimelerden biri. Sözlük anlamı (dölütü) kazıma olan kürtaj için dinkitaplan.doktorlar, araştırmacılar.hukuk adamları hepsi farklı cümleler kurııyor. Sayılar ise dünyada her bin kadından 35'inin kürtaj yaptırdığını söylüyor. Yani yılda50milyon kadın. Kürtajyaptıranlarla neleryaşadıklarını konuştuk. Yeliz Çimen, iiniversite öğrencisi. Bir yıl önce, 20 yaşındayken kürtaj olmuş. "Hamile kalabileceğime asla ihtimal vermiyordum. Çünkü ben daha çok küçüktüm ve başka bir küçüğe bende izin yoktu. Kendi kendime yaptığım gebelik testine güvenemedim. Bir de laboratuvara gittim. Bir aylık hamileydim. Kocaman bir soru işaretiylekarşıkarşıyakalmıştım. Hamile olduğumu öğrendiğim anda onu sevmiştim. Sürekli karnıma dokunuyordum. Ama biliyordum ki, ona sahip olamayacaktım. Ne aileme ne de arkadaşlarıma duru la böyle bir şey olmayacak " dediğimi hatırlıyorum. Hastaneden çıkarken mide bulantılarımyokolmuştu. Zaten bebeğim de yoktu. Bir süreevdendışarıhiççıkmadım. Sonra bir süreliğine şehir dışına gittim. Geri döndüğümde de hayatımda bana bu olayı hatırlatan tek şey kalmıştı: erkek arkadaşım. îlışkimizi bitirdim. Ama bana o zamanlardan bir şey kaldı: yolda biri bana çarpsa bile, ben ondan özür diliyorum. Her şeyden kurtulmuş olsam da suçluluk duygusundan hâlâ kurtulamadım." Yasal kürtaj süresi ülkeden ülkeye farklılık gösterebiliyor. Örneğin Isveç yasaları 18. haftaya kadar kürtaja izin verirken bu süre ülkemiz yasalannca 10 haftayla sınırlandırılmış. lOhaftadanbüyükgebelikler ancak anne hayatını tehlikeye atan bir durum, ya da bebekte anomali varlığında ve heyet kararı ile sonlandırılabiliyor. Kürtaj Türkiye'de 1984 yılından beri serbest. Durum böyle iken kürtaj için yasal olmayan yollara başvuranlar da var. Şebnem Can, hamileliğinin 17. haftasında kürtaj olmuş. O zaman evliymiş. Şimdi ise ıtıezun olmaya hazırlanan bir üni versite öğrencisi. Can, o günleri anlatıyor: Kadınlar ve erkekler istenmeyen bebekleri ve o dönemlerde yaşadıkları bunalımı anlattılar... mumu anlatabildün. Sadece erkek arkadaşım biliyordu. Birkaç gün sonra mide bulantılarım başladı. Bebek, sürekli bana kendinihatırlatıyordu.Bensegünlükyaşantımı hiçbir şey yokmuş gibi devam ettirmek zorundaydım; ama hamileydim. Dikkatimi bundan başka hiçbir şey üzerineyoğunlaştıramıyordum. Erkek arkadaşımın davranışlan da farklılaşmıştı. Ama konuşamıyorduk. O da kendini çok kötü hissediyordu sanırım... Bense, onu suçluyordum. Sonuçta bebek onun da bebeğiydi; ama bu fikre dayanamıyordum. Osadecebana aitti. Bebeğim için yapabileceği hiçbir şey yoktu. Bir de bebeğe ortak olması beni sinirlendirmeye yetiyordu. Çevremdeki herkesten uzaklaştım. Öğrendikten iki hafta sonra bebeği aldırabildim. Biröğrencinin kürtaj parasını ödeyebilmesi zordur. iki hafta mide bulantıları ve ağlama krizleriyle geçti. Yapayalnız hissediyordum. Kürtajdan aklımdakalanlariseben masada yatarken, bana bundan sonra korunmam gerektiğini anlatan doktorlar, hemşireler ve iki yana açtığım bacaklarımdı. Sanki kendimi ve olup bitenleri dışarıdan izliyordum. O masaya yatanın ben değil de başka birisi olduğunu düşünüyordum. Bayılmadanöncedoktorlara "birdahaas"Bizimki öyle aşk evliliği falan değildi. Hayat, bizim için daha kolay olur, diye düşünüp evlenmiştik. Okulumu yanda bırakmıştım. Işimiz de, paramız da yoktu. Yazlık yerlerdetakısatarakgeçiniyorduk.Böyleceevliliğimizinikinciyüınageldik. Ancak ben, her geçen gün ilişkimizin sona daha çok yaklaştığını biliyordum. Işte o sırada hamile kaldığımı öğrendim; ama o kadar başı boş bir zamanımdı ki, hamilekaldığımı fark ettiğimde bebeğin bir aylık olduğunu zannediyordum. Oysaikiaylıkmış.Parayı toparlayıp doktora gidebildiğimde bebek, 16haftalıkolmuştu. Doktor, on haftadan sonra kürtaj işlemi yasal olmadığı için almayayanaşmadı. Ancak bana illegal kürtaj yapan birkaç doktorun ismini verdi. Bilmediğimbirkentte, tanımadığıminsanların arasındaydım. Ne ailem yanımdaydınedearkadaşlarım. Yalnızdım. Kocamın kendisine bile faydası yoktu. Ve bildiğim tek şey, bu bebekten kurtulmam gerektiğiydi. O adamdan çocuk sahibi olmak istemiyordum. Doktorun verdiği isimlerin hepsinegittim. Tamamen çaresizdim. Sonunda biri kabul etti. Altı yıl önceydi ve yüz milyon istiyordu. Orada tek tanıdıklarımız bizim gibi takı satarak geçinen insanlardı. Aralarında para toplayıpkürtaj için bana verdiler.