Katalog

J^*J^W • Öldürülüşünün üzerinden tam on sekiz ay geçti. Savaş, işkence, ölüm haberlerinin ortasında indi coplar hep gülen yüzüne. Ama hiçbir şey tesadüf değildi, ne emekten yana oluşu, ne de başka bir dünya düşü. Evrensel Basım Yayın'ın hazırladığı "Metin Göktepe 4 Gazeteciyim' " işte bu tercihi anlatıyor... Metin'i döverken,'Senincenazenibizgömece£ yorlardı..." Yukarıdakitanığınanlatımlannaragmcnkafas şıklara, "devletin bekası" adına her türden kat "mazur"görmeeğilimlililerinebirifadedetanık lis"ten: "...Bayrampai>a'dagörevliÇevikKuvvetmensuı 5 kişilik bir grup geldi... Bclirttigim grup ve Ş/.' Mulluer, Evrensel Gazetesimuhabiriniaraiannaa' dövdüler...KısabirsüresonrabirkaçmemurunL sel Gazetesi muhabirini sürükleyerek ve hırpala1 tribünün içerisinde, sahayadoğru inen merdiveni zasınabıraktıklarını gördüm..." Gülümseyerek yaşamak... Biz y ine de dönelim, ta Sıvas'a, Gürün'ün Çipr yünc ve 1968 yılına... Hani, tarihin asla buru; çöplüğüne atamayacağı, "hemen s.imdi"lerin Metin iijteoyıl, lONisan'da,susuz,ormansız,tar sa otuz bes. haneli köyde doğdu. Sekiz kardesjn s < ikincisi,birAlcvidedesinin; YusufGöktepe'nn Annesimi?!lerduruı>mayayüreğinintamortayı oğlununfotoğrafıylabedeninitaşıyan.acılarınc sizinietek uçlarında mağrur vedikbaşlı taşıyan F ; > Göktepe. Bırakalım,Metin'inçocukluğunuoanu "Metin köyde büyüdü. Köyü biliyorsunuz, d( yok, birşey yok. Metin'i desırtlargötürürdümyıı da... Ben calışırken onu ağaeın gölgesine yatırırdı ... Benkoyunları sağarken Metingelirsağdığııı ten hemen orda icerdi. Metin yine birgün koşarak) kcn düştü... Dedik k i nası I böy le yatıyor. Hcrhaklt yapıyordedik. Amagördük ki hakikatcn bayılmuj. tin ölmüş, Metin ölmü!j dıye bağırarak üstüne % Doktor Ismct vardı yanımızda. Yani sahici doktoru bizöylederdik. Kurbanolayımben Metin'ededin. bandaağladı.sızladı.Neyse Metin kendinegeldı Iki derslikli okulda, aynı sınıf'ı payla^tıklar tin'denikiyaijbüyükMeryem'deanlatnıasırası: "...Çokealıijkanbiröğrenciydi...Okü(,ücükbu laöğretmenyardımcılığıbileyaptı. Ikideykenbı dersveriyor...Öğretmengelenekadarsınırtasesv sağlamasıgerekiyor. Tabii çok gürültüoluyor. Oı rencilerin ismini güyaöğretmcne bildırmek üz«kâğıdayazıyor... İşte tam yazıyor.öğretmensınıtV. yor... Yazdığın listeyi verdiyor. Metin 'listeyok' > veyırtıpatıyor..." Annesinin inadı olmasababasının cocuğu olm kirvesineevlatlık vereccği Metin, onbirindearka' bırakıyor Çiğil'i. Onuıı da yolu, kendisinden ö' kardeşleri gibi Istanbul... Annc ve baba da cocukk izinisürünee aile Istanbul'dabulu^uyor. Yıl 19" tanbul'dakiilkgünündc.ogünedekbirtekokulur' diği devletin öbüryüzüyledetanısjiyor Metin. Abı rahim işte ogünü anlatıyor: "BirarkadaşlabuluşacaktımMetinler'inköyder dikleri sabah. Hem arkadaşımın yanınagitmek is: rum, hem de geldikleri bu ilk gün Metinler'denv. mak istemiyorum. En iyisi dedim, Metin'i de br' götüreyim. Arkadaşımla bir kahvede görüşeü Oturduk çay içiyoruz, polis bastı. Aldılar beni ara attılar. Metin'i bıraktılar. Ben dedim ki, cocuk kö' yeni gcldi, hiçbir yeribilmiyor, onu daalın... Almc Ben polis otosunda giderken hep Metin'i düşür rum, evi nasıl bulacak diye, orada evi bi len biri de > götürsün... Sonra polisler evde arama yapmak evegötürdüler. Baktım Metin evde. Evi bulmuş, miş abimi aldılar diye. Yani okadarzeki bir çocu1 Doğru,zekiçocuk Metin... Ortaokuldaablas yem'inyazdığıbirkompozisyonlakatılıyor öğrt lerGünüyanşmasına. YazdıranakadarMeryeıti şının etini yiyor ama sonra ikisi de unutuyorlar bc yanşmayakatıldıklannı.()24Ka.sımsabahıögre leri evegelip Metin 'iokulagötürüyorlar. Törer yor,sonuçlaraçıklanıyor;üçüncü, ikinci... liiririı len Metin heyecan içindc okuyor kompozisyormağanıbirdolmakalem.TörenbittiğindeMerye yanına gidip "Al" diyor "Bu kalem senin." 7/lt tuduı BKRATGUNÇIKAN S azı kaleminden önceymiş. Yeni öğrendik. Bir şey daha öğrendik, hicbir s,ey tesadüf değilmis,; devrimegözkoyması,gazeteciliğesoyunması.ölüyatağındabileyüzündeasılıkalangülümseyişi...Saflarısıklas.tıranlardanhir"çocuk" kalmışaklımızda.biiyümemeyeyeminli.Oncaçamurun ortasında uyakkubılarını lekeletmeden yürümüs, ço t'adime (îöktepc, acısı euk adımlarıyla... Hiç yüz yüze gelmemişiz ama aynı denizleri paylaşmışız, aynı çıkmaz sokaklaıi, aynı düşleri... Birdeaymgerçeği... O sabah, 9 Ocak 19%'da elbirliğiylesırtçevirdiğimiz ölümlerinarasından fırlamış ismi: "Kvrensel muhabiri Metin Göktepe öldürüldü." Nerede?"lstanbul'da". Burnumuzun dibinde... Nasıl? "ls.kenceyle". Bukadarmı yaklaştılar?Katiller... Öldürülüşünden bu yana, yanion sekiz aydır, bir fotoğraf, bir kazak, oradan oraya atılan duruşmalar, tutuklanmayankatilleryerleşmişdilimize. Oysa bilmediğimiz bir Metin daha var, Evrensel Basım Yayın'ın hazırladığı "Melin Göktepe 'Gazeteciyim' " kitabının satır aralarındagizlenen. Arkadaşlarının, meslektaşlarının, hııkukcuların beş, aylık uğraşılarıyla hazırlanan bu kitap, hem bir gazetecinin öldürülmesini, hcm dava sürecini, hemdeyirmi sekizyıllıkya.'jamını anlatıyor. llkbaskısı hemen tükenen kitapta yer alan seksen fotoğraf ise ya Metin'iyansıtıyoryada Metin'inçektiklerini. Kitabı hazırlayanlann bir başka çabası ise herkesin ulas,abileeeğibirfiyatlasatılması...Çünkü özenlehazırlanmış kitap, basınözgürlüğüneinananlarada bir armağan... Bizde, Metin'i bir kcz debukitaptanalıntılarlaanlatalım istedik. Ama nasılöldüda \u\mayacak... rüldüğünü, katillerinin nasıl birer "kahraman" gibi sarıp sarmaladığını, Tomris Özden 'le yaptığı röportajda, albay kocasının ölümiinün üzerinden iştcbu "kahraman'Mara nasıl dokunduğunu değil, eoeuk, gcnç adam Metin'i... Yok... Yinedegörevlerinden biralınıpbiriadeedilen,"bir türlü" tutuklanmayan polislerin, o gün Eyiip Spor Salonu'nda "birlik ve bütünlüğün" kirli yüzünü nasıl gösterdiklerinibirtanığınağzındananımsayalım: "O sırada 'Ben gazcteciyim, beni niye dövüyorsunuz'diyebirsesduydum. Ardından, 'gazeteciy i bu tarafa getirin'diye bir ses daha işittim. Gazetecinin üzerine yüklendiler.Ciazetcciyi 'ben Metin Göktepe, Evrensel Gazetesi'nde çalışıyorum" demesi üzerine daha fazladövmeye başladılar. O sıra Metin ycre düşmüştü ama polisler vurmaya devam ediyordu.