Katalog

13 ACUSTOS 1995. SAYI 490 TOPLUM 13 'M korkusuyla süıiiyor. Yaşamla oyııanan kumar bu! Uçurıım kıyısı boyunca. kayalara tutuna tuluna al ıııan yol. Vc doruktaki o koyak. o uç,urunı! Yazkujgüneşalmayankarçukuru. Şimdi dağlara yolalıyoıuz...Karcı'nın doruğuna, Gökbel Tepesi'ne... Ahmet Berbcralıyorsözü: "Eridiği kadarcrir... Ama hcp vardır! Yazın bile eksik olmaz. Yaz geldi mi. öncc düğünler başlar... Dogan; yemek. ziyafct dcmcktir. Ycmck de şerbetsizolmaz! Ee. yazgünü. ılık içilecek dcğil ya s.erbet?" Söz sıra.sı Ri/a (,'etgın'de: "Sabalıla birlıkte doğruca dağa gidilir, erkenden. Rlimizde nacaklar...Başkatürlükesilmezkar. Kcsılen kar da aııcak bir gün sonra gider salılmaya. Bugiin kesilir. ertesi gün pazara indirılir. Hepböyleolur.zahmetlidir. Ayıııgünyetişmczyani..." Söz, dönüp Hüscyin Kara'ya geliyor: "Gari ktmimiz Denizli'yc iner, kimimizGoncalı'ya gider.. .Oncanıesafe. onca yola rağmcn, Pamukkulc'yc gıdcnimiz bile olur..." Durmıiij Bozka1» sözc giriyor: "Goncalı. Pamukkale mi kaldı? Hepimiz Denizli'deyiz... Hepiıniz Kaleiçi (;evresinde... lisnaf durumu bildiğindeiı salıip çıkıyor bize. llıtiyacı oldugundan ıııı. dcğil! Karbu! Kimııeyapsın'.'Mo^unagidiyor. Bir deAlnıanya'dangelipdüğündernek kuranlar... Yüklc sipari^ vcrirler; bir yük. iki yük... Onlar da olmasa, lıiç yapılma/buii}! Buzdolabınınolmadığı günlcrdeasalelimiz vardı. Şinıdi rezillik. kepazelik işimiz..." Ahmet Bi'rber. Kcıuliııi duğluıu vııı nnnltın, sırtını ocağa vcrir. Moladu atların, katırlann yemlenmesi Hüseyin Kara 'ya düşer. Mart karı Murat Bozka^ lıiç konuşmuyor. Karcılıgı sürdürentekgenço! Vcbilıyor. bu iı>ın nasıl tuzaklarla doluoldugunu... Amaçarcsiz... Peş peşcler şimdi. Dağlara doğru tıımanıyoılar...Yaz içiıı saklanıaya en elveri^li kar, mart karı. Babadağ'da.Çökelez'de. bclki ötekidağlarda.buişiyapanbıriki ki^i kalınışsa eğer, onlar karı sanıanla. sazla, çaliyla.çuvalla.ötekikorumagercçleriyle örtiip saklayarak koruyabiliyorancak. Oysa Karcı dağı karcılannın.geneldcbirsaklamagiriijimlerı olnıuyor. Uçuruiıılarııı, koyakların dibinde güneş görmeyen derın kare.ukurları,doğal bircr "karlık"! Ancakbukarçukurlannındolmadıgı ya da kar yagışlarıııın ycterlı olmadığı kı^lar da ya^anıyor Karcı Dagı'nda.üzamankarcılarıniijizor tabii... Dondurııcıı soguk da olsa: kıyaıııet. tipi dc olsa kar kürümek zorundalar bu çukuıiara. Lkmek. kar altındaçiinkü... Anıakimileyinijans gülüyor yüzlerine. Sonı kayaların üzcrindcıı kayarak, bloklar halinde bu gukurlaıa düşüyor kar. O zaıııan Basjkarcı'da bırdeprem. Üzen dcğil, sevindiren... Denizli'nin eskileri, kurcıları korumaya kurarlı f>ibidir. Durmuş Bozkaş konuşurken. y üzündckı vetıni^yıllıkçızgilcrdckatılıyorsöze: "Yeter ki yağsın! Zor zahmet de olsa kürünür, n'olacak! Tek yagsın! Sonra bütün kıij beklcrizartık. Su lazım. Dağlarda karolınazsa, ncrdcn gelecek bu su? Bir tek bana değil ki kar. hepımizc..." Murat Bozkaş, konuşmuyor bir türlü... Dağlara tırmanmasınısürdürüyor o. Diğcrlcri yaşlı. Yetişcnıiyorlarona. Karcı Dağı'ndakarcılarla kar ve orman çağdaş bir masal oluşturuyor... Bir yanınız Laodikya'nın o antik döncminde, bir yanınız bugünkü kar masalında... Ve Murat Bozkaşgülümsüyor...O an anlıyorsunuz; Karcı Dağı'na değil, Laodıkya'ya tırmanıyorMinuz > aslındasiz...l c!jinizsırakarlarınatlıları... O masaJ kahramanları...^ ryahıldı ıııı, soluk alır kanılar. Kütüklerin başıııdaki Dıınııuş