Katalog

2NİSAN 1995. SAYI 471 tek bir yaşamın anlamını en kadere çok duk. abartmıyor muyuz? Bundan bahsetmeniz çok garip. Ben bu olayı tekBir anlamda belki. Ben inanınm. Bu rartekrargözleriminönüne kitaplarımdan birinde, yabir kaderdi, seren kâbuslargörüyorum. şam hiçlik benzeri bir şeyOrada askerler var, silahlar, dir diye yazmıştım. Ama ancak benim ateş ve çığlıklar. Böylece milyonlarca insan doğuyor. kolay oluyor Bu açıdan, insanlık tarihi öğrenebileceğ hatırlamam başka birölüm ama belki dc açısından bakıldığında, Padeneyimi sonucundaböyle ula'nin 28 yaşında mı yoksa im çok şey vardı netleşiyor. 78 yaşında mı ölmüş oltnasınırı bir anlamı olmayabi onda. Çok acı bir Feminist cğilimlerinizle lir. Ancak ben bu noktada, de tanınıyorsunuz. Paula benim için sadece bir tek deneyimdi, ama ile birliktetıp dünyasının yaşamın, kızımın yaşamı içinde bir yerlerde erkekegemen normlarıynın çok önemli olduğunu la da savaştıgınız duğru söyleyebilirim. Banabirşe mutluluğu da mu? yi hatırlatıyorsunuz bugün. Ben genelde doktorların Artık kendi adıma ölümden banndırmıyor kesin otorite ve gücünün korkumu kaybettim. hâkim olduğu hegemonyadeğildi. Ben Paula yakarşıyım. Bundan askeri Ölümden sonra yaşam otorite ve güce benzediği hakkındaki düşünceleri ile, eğer sağlıklı ve için çok korkarım. niznelerdir? ölümden sonrabirşekil bilinçli olsaydı Kitabınızla ilgili son bir de bir yaşam olduğundan soru. Neden Almanca eminim. Bu varhğın, bilin paylaşamayacağım o baskısı 'roman' olarak cin ve ruhun bir kanşımı. kadar çok duyguyu, nitelendi? kaynaklanan Ancak Paula'yı birey ruh Benden olarak düşünmem mümkün acıyı, hüznü bin şey değil bu. Eğer mutdeğil. Bağlantı amlarım laka bir ara kavramla niteiçinde var, her şey orada. paylaştım ki. lemek gerekirse, onlar benim anılarımdı. Ana fikir, Sizedönelim.Sizikiayn yaşamınız olduğunu vurguluyorsunuz. gerçi ölüm ve kayıp etrafındadönüyorama Biri bilinçli olan diğeri rüyalardaki.. Ve siz kitap aslında yaşam ve sevgi üzerine bir kirüyalannızın yardımıyla güncel yaşamı tap. Paula'nınbenimlegeçirdiği 28 yıl hakkında... Benim bedenimden doğmuş olması, nızı deşifre ediyorsunuz. Bu nasıl oluyor? benim için, kollarımda ölmüş olmasından Eğer rüyalarım bana anlamlı gelirlerse, uyanır uyanmaz onları bilgisayanma kayde çok daha önemli bir olay. Bendoğum anını, derim. Böylece motifleri tanıyorum. Bu size ölüm anlanndan çok daha fazla hatırl ıyorum. Bunu kitabıma aktarıp aktaramadığımı isc çılgınca gelcbiürama benim teorim işliyor. Konu Salvador Allende'nin öliiınü ise, bilemiyorum. ^ bir rüyadan bahsedilemez. Siz onu öyle bir anlattınız ki, teröre dokunur gibi olTürkçesi:AŞKINELÇt BAŞKENTGÜNLERİ Güzel bir başkentli MÜŞERREF HEKİMOĞLU amanımı dilediğim gibi kullanamıyor, kimi olaylan yaşayamıyorum. Profesör Birsen Ciökçe'nin çağnsına da katılamadım. Katılsaydım kimlerle karşılaşacaktım acaba? Hepimiz nasıl şaşıracaktık kimbilir! Danıştay Başkanı Firuzan tkincioğlu'nu tanıyor musunuz? Ankara Kız Lisesi'nin rozeti var göğsünde. Danıştay Başkanlığı'na da seçimle geliyor. Şimdi cmekli olan eski Başkan Metin Güvcn de büyük mutluluk duyuyor bu olaydan. Benim kuşağım Melahat Ruacan'ı da anımsar sanırım. Hukukçu kadınlann ilk kuşağından bir yargıç, ağır ceza mahkemesi üyesi, sonra da ilk Yargıtay üyesi dünyada. Başkent Ankara'nın ilk Kız Lisesi'nde okuyanlar, Atatürk ilkclerinin doğrultusunda bir yaşam biçimi oluşturmaya özen gösteriyor, düzenledikleri konserler, konferanslarla bu özeni kanıtlıyorlar. Ama Ankara tavasını da unutmuyorlar! Bu bir gelenek artık, bu yıl da 3 haziranda yapılıyor, Ankara KJZ Lisesi'nin bahçesinde toplanacak eski liseliler, anılarla yenilenecekler. Kimi anılar itici gücümüz olur değil mi? Önce liseden, sonra fakülteden, giderek Bizim Yokuş'ta, aynı dergide başlayan mcslck arkadaşlığından bugünlcrc varan bir arkadaşım Nezihe Araz. Yakında, 17 nisanda gazeteciliğinin 45. yılını kutlayacak. Kırkbeş yılın her yılını, her ayını, günlerini, saatlerini soluk soluğa yaşayan bir kişi Nezihe Araz. Kimi zaman yıllar geçer görmeyiz birbirimizi.. Derken bir oyunu konur sahneye, tiyatroya koşar, ilgiyle seyrederim, kimi zaman postadan bir kitap çıkar, açarım bakanm Nezihe Araz. Kimi zaman bir toplantıda karşılaşmz, hiç aynlmamış gibi sürdürürüz bir söyleşiyi. Kimi zaman yabancılar arasında adı gcçer, kitabını eleştirirler, överler, ben de gülümseyerek dikilirim koltuğumda, "O benim arkadaşım" diye onurlanmm. Yaşamı, savaşımı, öyküleri, romanlan, oyunlanyla sevdiğim, dostluğundan mutluluk duyduğum bir Ankara Kız Liseli, ama asıl bir fakülteli, ama asıl başkentli, Ankara'nın taşına da gözlerinin yaşına da sevgiyle bakan bir güzel insan Nezihe Araz. Karşılaşınca karar verdik kaç kez, buluşalım, yan yana, can cana söyleşelim, şu Ankara'yı bir de birlikte anlatalım, deriz ama o buluşma gcrçckleşemiyor. Dahası 17 nisanda da yurtdışında olacağım galiba. O güzel şöleni yaşayamayacağım, kırk beş yılın Nezihe Araz: Baharı solmuyor. scvincini uzaktan kutlayacağım. Uzaktan, ama çok yakından, çok içten. Kimi dostluklann dokusu çok sağlam, çok soylu. Lise yıllan, fakülte, Nahit Hanımlar, IfFet Hanımlar, Sıdıka Hanımlar, Tczer Taşkıranlar, Behice Boranlar, Pertev Boratavlar, Berkesler, Muzaffer Şerifler, Melahat özgüler, Abdülbaki Gölpınarlılar, Ruhi Sular, 1940'ların başkenti, yazarlar, ozanlar birlikte dokuyor bir halıyı. Çok kişinin ellcri var, güzel bir bahçe var o halıda.Yıllar geçiyor, çiçekleri solmuyor, Nezihe Araz'ın solmayan bahan gibi. Kırk beş yıl önemli bir zaman dilimi yaşamımızda. Ama çabuk geçiyor yıllar, bahar solmuyor. Cumhuriyctimizin bahannı yaşayan kuşağın özelliği bu belki de, solmayı içine sindiremiyor, yeşermeyi amaçlıyor. tlhan Selçuk'un bir deyimiyle, yaşlanmıyor, yaş alıyor... Nezihe Araz ile yeni yüzyılda 50. yıldönümünü kutlamak umuduyla. ^ Isabel AUende 28 yaşında yitirdiği kıu Paula ile