Katalog

Y S A S S E Z E R duyurmakla yetiniyorlarmış. Hard rock ya da trash pek ayırmıyorlarmış. (Bu terimleri ben daha bilmiyorum. Ya müzikte ya müzik felsefesinde fark var) Zeus'u E N N U R aşka şehirleri bilmem ama şu ara tstanbul'da, hclc Beyoğlu'nda başınızı nereye kaldırsanız bir RockBar ya da RockCafe tabelasıyla burun buruna gcliyorsunuz. Olmadı bir cafc, clup ya da bar duyurusuyla. Hemen hepsi "canlı müzik" muştuluyor. Sonra müzik gruplannın adlan: ROCK KLÜP DEDİKLERİ B "Düşlerinizin müzikle birlcştiği yer" diye Türki cumhuriyetlerden gelenler de var. örnek mi: Yuhu Doğrusunu söylemek gerekirse, rock sözcüğü belli yaşın üstündekıler için yalnızca yüksek tonda müziği çağnştınyor. Uzun saçı. Asılıği. 1960'lann Çıçek Çocuklarını hatırlayanlar bunlara pislik, bakımsı/lık gibi sıfatlan kolayca ekliyorlar. Gençlikle vedalaşmış olanlanmız, hele radyo ya da televizyonda "rock"la ilgili programlan da izlemiyorlarsa, olayı yeni bir "entellik" olarak yorumluyor (Hıç ilgisi yok ama, Michael Jackson olayı da bu yoruma tu7 biber ektı. Son günlerde Inönü Stadyumu'nun önünden geçen otobüslerde, bu konu epey konuşuldu. Yırtık kot pantolon giyen uzunca saçlı gençlere ters ters bakıldı.). Bunca gevezelik etmeme bakmayın, ben konuyu önce televizyonlardan izledim. (Karikatürist Aptül'ün de payı oldu, ilgi duymama) Sonra da aileye "rocker" bir damat girdı. Bcnim de tüm önyargılarım sarsıldı. "Rock, dünyaya boyönyargıya karşı" gıbi cümleler edindim. Yine de rockbar ya da rockkafc benim için biraz sakıncalı kaldı. Bir ikisine girdımse de (şıir toplantıları yapılıyor kımi geceler) kendirni civcivler arasına düşmüş dmozor gibı duyumsadım (En kötüsü, öylc algılandığıma ınandım. tnsan yaşlandıkça alınganlaşıyor da). Bılıyorsunu/, bugünlerde Beyoğlu pek hareketli. Yayınevleri birer ikişer oraya göçüyor. Mis sokakta bir de kitap şenliği yapılıyor. Onca kişiye "merhaba ne var ne yok" dedikten sonra biraz bir başına kalmak istiyor insan (Daha doğrusu, bİ7İm ailcde iki ya da üç başına kalmak). Kızımız, Adnan özyalçıner'le benı "Şurada bir çay ıçelim" çağnsıyla bir rock clupe sürüklemez mi. Çay içilebilecek bir klüp, doğrusu ilginç geldi. Merdıvenlerden incrken, gazetelerin ünlü klüplokantarestoran tanıtıcılarının deyimiyle, hayal kırıklığına uğradım: Her taraf pınl pırıldı. Salona ya da klübe gırdiğimdeyse şaşakaldım: Duvann bir yanı Şair Hüscyin Avni Dede'nın kıtap kapaklanyla bczeli. C U M H U R İ Y E T D E R O İ 1 0E K İ M Kramp, Köprüaltı, Akbaba. Aralarında tanımlamakta ısrarlılar. Rock'ın düzensizlik olmadığını, Rock klüplenn temiz olacağını da kanıtlayacaklarmış. Banttan müziğin yanında haftada dört gece (çarşamba, perşembe, cuma, cumartesi) "canlı müzik" var. Çalacak gruplar: Kramp, Köprüaltı, Kerim Çaplı. (Bir başka grup daha katılabilirmiş, yakında). Başımı kaldırdığımda ilerdeki masalardan birinde yaşıtlarımdan Zühtü Bayar'ı görüyorum. (Nâ/ım Hikmet için 1967'de bir inceleme yayımlamıştı. Nâzım Hikmet Üzerine. Sonra Günel Altıntaş'la Nâzım Hikmet için yazılmış yazı ve şiirleri bir güldestedc toplamıştı: Yazdık Nâzım Diye Diye (1974)). Gerçi kendisi biraz "marjinal" bilinir ama olsun. Demek burada tek dinozor kalmamışım.. (özyalçıner, böyle şeyleri pek umursamaz. Ben de onu o yüzden kendimden genç bilirim). Çayı tazeletip, kulübün delikanlılanyla, biraz daha rahat bir söyleşiye giriyoruz. Gençllk sorunları vcrmiyor, sorguluyor." "önyargılı değil, Onlar daha pasif. Rockerler eylemden yanadırlar. Ama sevgisi/liklcri korkutucu. Aralarında gruplannın adı 'Anababa Katilleri' olanlar var." Zeus'un delıkanlıları, rock sever gençlerin iletişim yokluğundan yoğun bir "sevgisizlik" yaşadıklannı söylüyorlar. Ben iletişim yokluğu yüzünden sevgisizliğin arabeskte de var olduğunu söylemeye kalkışıyorum ama cevap kesin: " ZeusadındablrklOp Söz buraya gelince, klübün pazarları yapmayı düşündüğü toplantılar geliyor gündeme. Uzmanlarla yapılacak paneller, sergiler, başka görsel etkinlıkler. Şiire duyduklan saygı, uygun bir sunuş bulunmadıkça, şiiri gösteri olarak sunmalanna "mani". Gençler arasında iletişimi sağlayacak toplantılar için düşündükleri gün pazar, saat de öğleden sonraları. Zeus'tan kalkmaya davrandığımda Kramp programına başlamıştı. Türkçe bir parça söylüyorlardı, anlayamadıklan bir değişimi protesto eden. Herkes bırDuvann öteyanlarındaysa siyah beyaz duvar resimleri: Babil Kulesi'nin kuruluşu, Lut ijehrının batışı... Sonra klübün adını anımsadım: Zeus. Mıtoloji sever bir rockbar ya da klüpteydim. Küçük fıncanlarla yapılan çay servisi, bana burayı kuranlan merak ettirdi. Neden Rock Clup'tü, Mıs Sokak'taki bu yeni "mekânın" adı? Pekâlâ Beyoğlu'nun eski pastanelerinden bin olabılirdi. er. Birinin lngiltere'de, birinin de Türkiye'de daha önce bar deneyimi olmuş. Bar kelebekliğinden bar arkasına geçmeyi düşünmüşler sonra. (Ashnda, bir gecc yansı, sokak ortasında, "devren kiralık bar" ilanına rastlayınca vermişler bu karan. Ama inanılmaz diye pek anlatmıyorlar) Günümüzde rock adını taşıyan pek çok kafe ve bar açıldığını, ama çoğunun yalnızca müşteri çekmeyi amaçladığını söylüyorlar. Müzik olarak da rock diye kup Ulusu, Cüneyt Ergüven, Şafak Benli Rockvedüzen 3 9 4 Kulübün kuruculan üç delikanlı: Ya tu? Ne olmuştu sevdıkleri yanlannda yatarken. Neden kimse kimsenin yüzüne bakamıyordu? Bugünlerde kitap almak için Beyoğluna çıktığınızda "fast food"lar yerine Zeus Rock Clup'e uğrayabilirsiniz. Çay ya da bira içmek ya da yemek yemek için. Kulüp 1304 arası açık. Mönüde çorba, pastırmalı kuru fasulye ve pilav var. Adlanna Pink Floyd blues ya da hard rocktan ekler yapılsa da, hepsi ev yemeği. Kulüp Mis Sokak No: 20.00'de. Türkçe rockı da seversiniz belki, benim gibi. ^ birini "manyak gibi scverken" ne olmuş 1 9 9 3 S A Y I 11