Katalog

atmosfer, müziği bizzat uygulayanlara hiçbir biçimde "muhafazakâr" ya da "gelenekçi" olma şansı tanımıyor. Eğer bugün de "Madımak", "Ilgaz" ya da "Indim Havuz Başına" çalarsanız, özel televi/yonlann eğlence programlarında kendinize yer bulabilir ve belki çok da popülcr olabilirsini/, ama cğcr asıl hedefledığini/ kitle "Bu iilkedc yaşadığının bilincindc olarak tercihini rock müzikten yana koyan kcntli insanlar" ise maçı hükmen yitirirsinİ7. Olay "Müslüman mahallesiıide salyangoz satmak mı?" Eğer salyangozun lezzetli olduğuna inananlar o mahallede gözardı edilemeyecek bir kitlc oluşturmayı başardılarsa, evet. Söze Moğollar'la başladık ve uzunca bir süre ekseni onlar üzerine kurduk. Ama bugün Türkiye'de rock müzikten söz edilince insanlar yalnızca '68 kuşağını değil, bugünün genç müzisyen ve topluluklannı da göz önüne alıyorlar. Seksenlerin ikinci yansında hızını giderek arttırarak müzik dünyamızın gündemine gelen yeni rock topluluklan, lar çok iyi bilirler. Gecenin bir vakti oraya gidip içkisini yudumlamaya başlayan insanlar, karşılannda müzik yapan insanlann "bildikleri" şeyleri çalmasını beklerler. İlk kez duyacaklan, aşina olmadıklan parçalara karşı pek tahammüllü değildirler genellikle. Ama Bulutsuzluk özlemi bu konuda biraz gerekli bir inalçılık yaparak kendi parçalannı çaldı ve daha önemlisi, bu parçalan o insanlara çok kısa süre içinde kabul ettirdi. Gelen istekler Beatles'ın, Rolling Stones'un, Bob Dylan'ın ya da Animals'ın hitlerine değil, Bulutsuzluk özlemi'nin parçalanna yönelikti. Lokali dolduranlar "Evindc Gitarın Var mı?"yı, "Güncy'c Giderken"i, "Kütürdet Beni Rutubet"i ya da "Hezarfen Ahmet"i istiyorlardı topluluktan. Bulutsuzluk özlemi'nin ikinci önemli başansı, "Bu müzik Türkçc yapılmaz" diyenleri bir kcz daha konuyu düşünmeye itmesi oldu. Baştan sona Türkçe yaptıklan kendi parçalanyla dolu rock kasetleri küçüksenemeyecek satış rakamlarına ulaştığında, hele hele konserleri "fan"larla dolup taştığında, Türkçc rock müziğin önemi bir kez daha ön plana çıktı. Ne müzikal anlamda "alaturka" ödünler verdi topluluk ne de sözlerle (bugünün yerli popunu çağnştıran) düzeysizliklere başyurdu. Bulutsuzluk Özlemi'nin üçüncü önemli başansı da, şarkı sözlerinde zaten. Türkiye'de fena halde klişeleşen "içi boş" şarkı sözlerine prim vermeden, rock dinleyen insanın Bulutauzluk özlaml Tttrkça rock yapan grupların an UnlUaU (y«n sahip çıkacağı değersayfada). Mogollar, 20 yıl aonra Anadolu Pop'u aUrdilracaklar. leri işledi. "Adl Demokrasi" diyc baçırdı, Şili'deki faşist doksanlar boyunca etkinliğini yükseltdarbeyi anlattı, ama bu arada tatlı aşk meye aday. Bugün yalnızca büyük kcntöykülerinden de söz etti. Bu anlamda lerde değil, ülkenin çoğu yerinde, dar oTürkçe rock müziğin günümüzdeki en lanaklar içinde topluluk kuran genç önemli temsilcisi, Bulutsuzluk özlemi. müzik yolculanyla karşılaşıyoruz. Şöyle ya da böyle, şu ya da bu çizgide, inanYaşı daha genç rock topluluklanna dıkları ve sevdikleri, daha doğrusu "ögöz attığımızda, Türkçe sorununun çok nemsedikleri" müziği yapmaya çalışıciddi biçimde varlığını koruduğunu göyorlar. Kısacası artık rock, "kolejliler"e rüyoruz. Ya "iyi bir şey yazamama ürözgü "dış kaynaklı" bir müzik değil Türkekliği"nden ya da ses uyumunda zorkiye'de. lanmayı göze alamamadan ötürü genç ekiplerin çoğu u/.un süre Ingilizce parDoksanlann Türkiye'sinde yerli rock çalara yönelmcyi yeğlediler. Oysa bu, topluluklan söz konusu olduğunda, aksesini duyuramama, derdini anlatamala ilk gelcn ekip hiç kuşkusuz Bulutsuzma, "gürültüye gitme" tehlikelerini birlıık özlemi. 1985 yılında Taksim Sanatlikte getiriyordu. Bugün ülkede Ingilizevi'nin eski yerinde akşamlan sahnc alce bilenlerin sayılannın ne dcnli az oldumaya başlayan bu ekip, cşine az rastlağunu göz önüne alırsak, bu topluluklan nır bir şey gerçekleştirdi: Tanınmayan konserlerde dinlemeye gelenlerin bile bir grup olarak çalıştıkları lokalde "beyşarkılan anlamadan dinlediğini kabul lik" parçaların icrası yoluna gitmektenetmek durumunda kalırız. Altyapı, sose, "kendi bestelerini" seslcndirme yoluund, virtüözite açısından pek de Batılı nu seçtiler. Pratiktc bu' hiç de kolay derakiplerindcn aşağı kalmayan kimi ğildir, lokallerde çalışan genç toplulukC U M H U R İ Y E T DEROİ 31 O C A K 1 9 9 3 S A Y I 3 5 8 Dttrt ganç kız rockçıdan kurulu Volvox. Fotoğraflar: İBRAHİM GÜNEL rock topluluklan, son günlerde artık bu "iletişim engeli"ni aşmaya, Türkçe parça üretmeye karar vermiş görünüyor. Kimileriyse, tngilizce konusunda ısrarh. Ankaralı "doktorlar topluluğu" Dr. Skull için, Türkiye'nin sound açısından en başarılı rock ekiplerinden biri olduğu yorumunu yapabiliriz. 1990'da "VVory Zover", geçen yıl da "Rules For Fools" albümleriyle beğeni toplayan Dr Skull, yaptığı müziği "gerekçelendirmeyi" başaran topluluklardan biri aynı zamanda. Yani "müzik yapmak için" müzik yapmıyorlar; inandıklan, anlatmak istedikleri şeyler var. tlk iki albümdeki tek eksiklik, bunlan anlatırken lngilizce'yi seçmiş olmalan. Son dönemde yeni albümü için hazırlıklannı hızlandıran ve bu kez şarkı sözlerini Türkçe yazmakta olan Dr Skull, gerçekten sağlam altyapısıyla Batılı rock topluluklanyla aşık atacak güçte ve en önemlisi düzeyli bir ekip. tngilizce konusunda ısrarlı olmakla birlikte teknik olarak belirli bir kaliteyi tutturan ekiplerden biri, Pentagram. "Trail Blazer" adlı son albümleri kısa bir süre önce yayımlandı. Kasetin kapa ğından albümün sounduna dek yoğun bir yabancılaşma atmosferi yaratan "Trail Blazer", yine de Pentagram'ın kendi kulvannda iddialı olduğunu hissettiriyor. Ama yaşantı biçimimize, günlük yaşamın sıradan kesitlerine Pentagram'ın müziği oturuyor mu sorusuna olumlu yanıt vermek güç. Büyük çoğunlukla "erkeklere özgü" gibi bir görünüm çizen yerli rock müziğimizde tümüyle kadınlardan kurulu tek topluluk, Volvox. Dört genç (ve gerçekten hayli cazip) genç kızdan oluşan Volvox, yalnızca görünümüyle değil, sounduyla da beğeni toplamayı sürdürüyor. Solistleri Şebnem'in ses telleriyle ilgili bir sorunundan ötürü uzunca bir süre çalışmalanna ara veren topluluk, şu sıralar geri dönüş aritesinde. Dileyelim, rock mü/ikte kadın sesi, Volvox'la sınırlı kalmasın. Mıtaliunı, lla/y Hill, Bad l.uck, Kesmeşekcr, Mavi Sakal, Nuhun Gemisi ve daha birçoklanyla birlikte Türkiye'de rock dinleyen, rock yapan insanlann sayısı artıyor. Artık bu iş ne '68 kuşağının malı, ne de "kolejliler"in tutkusu. Rock (şöyle ya da böyle) sokağa iniyor, caddelerde yürüyor. ^ Son yıllarda aayıları hızla artan ganç gruplar araaında Matallum hayll dlkkat çaklyor. 18