Katalog

Amasya ilimizin Göynücek ilçesine bağlı Davutevi ve Ardıçpınar köyleri, kıyısında yer aldıkları Yeşilırma'k'ın rengine renk, doğasına canlılık katıyorlar. Cemll Clğerlm / Sallm Sürmell ir gün yolunuz düşer de Amasya'ya gehrsenız Göynücek ilçesine bağlı Davutevi ve Ardıçpınar köylerine uğramadan, yaşayanları görmeden, tanımadan sakın dönmeyin. Üç bir yanı aman vermeyen yalçın dağlarla çevrili, yaşadığı her devre aıt tarihı kalıntılarla süslü, Yeşilırmak kıyısında kurulu bulunan bu şırin beldenin köyleri de ayrı bir güzellık, ayrı bir şirinlik taşıyor. Hele hele bunlardan ıkısi, Davutevi ve Ardıçpınar köyleri var ki, sizi bir anda bulunduğunuz ortamdan alır, yıllar öncesinin bir TUrkmen yerleşim yerine götürür. Tek katlı evlerın bulunduğu daracık sokaklarında boncuk ve nakış işlemeh gıysılerı, salına salına yürüyen genç ve alımlı kızları ile 21. yüzyılın eşığınde olan dünyamızın bu ilginç ve güzel yerleşim yerinde sankı zaman tüneli ile yıllar öncesinc gitmişliğın şaşkınlığını yaşadık bir an. SO'şer haneden oluşan bu şirin, şirin olduğu kadar cana yakın köylerde kadınlar, genç kızlar çeşıtli nakışlarla bezenmiş "Baglar" adı verılen ırılı ufaklı boncuktan yapılma renk cümbüşü gıysılerı ıçınde bir "tavuskuşıT'nu andınyor. Amasya'nın Göynücek ilçesine bağlı ve Tokat'ın Zile ilçesi ile sınır komşu olan bu köylerde ınsanlar ytlzyıllardır atalarından gelme geleneğı sürdürüyor; öyle ki, köyün kızlarıkadınlan tarlaya, bahçeye çalışmaya giderken de aynı giysilerı kullanıyorlar. Kanaviçe üzerine nakış işlemeli, aralarına ponponlar yerleştirilerek köy kadınları tarafından yapılan giysıler yaklaşık 200 ile 300 bin lira arasında bir paraya mal oluyor. Kendilerini bildiklerinden bu yana kadınlarının bu giysileri dikip gıydiğini söyleyen köy erkeklen ıse fıyatlannın pahalı olmasından yakınıyorlar. Kendılerının de 20 yıl öncesine kadar aba, sıkma ve şalvar giydiklerini, daha sonraları ise başka illere çalışmaya gitmeleri yüzünden bıraktıklarını söylüyor köy sakinleri. Yaşayan birer tarih simgesi olan bu köyler ıçin Amasya Kültür ve Turizm Müdürlüğü yetkılılerı de, bu köylerın millı parklar gibı mıllileştırilmesı yolunda bakanlığa başvuruda bulunduklarını söylüyorlar. Bu giysilerin beş çeşidini yaptıklarını söyleyen Ardıçpınar köyü muhtarı Ali Karabıyık, im Amasya'nın sadece elması yok... Renk cümbüşünün içinde yaşamak B Oavutevı ve Ardıçpınar köylerınde uretılen elbıselerın her bir parçası Tokat ya da Istanbul dan Kapalıçarşı'dan alınıyor Dıkımı oldukça zor olan bu elbıselerı yapan ancak 56 kışı kalmış Her ıkı köyün kadınları gunluk ışlerinde bıle oldukça pahalıya mal olan bu elbıselerden başkasını da gıymıyorlar kânları olmadığından bu elbıseleri şimdilik yapıp satmayı düşünmediklerıni, ama ileride böyle bir girişimde bulunabileceklerini söylüyor. Amasya ve yöresindc de giysileri ile tilm dıkkatleri üzerinde toplayan bu ınsanlar cevrede çok sakin ve sessiz oluşları nedeniyle de oldukça çok sevıliyorlar. Köylülerin kendisine "Baba" adını taktığı Göynücek Kaymakaını Abdullah Ateş de köylüler ıçin, "Bolgemdeki en sakin, sorunsuz, kendi halinde, geleneklerine baftlı yaşayan insanlar" tanımını yapıyor. Muhtar Alı Karabıyık, köy kadınlarının boğma rakı ve kendilerine özgü sac üzerinde yaptıkları et kızartması ile donatılmış sofrayı gösterirken, "Bir de Zamah'ımın izleyin" diyor. Zamah, Davutevi ve Ardıçpınar köylerının kendilerine özgü bir oyunu. llk anda bir Mevlevı semasını andıran oyun, üç kız üç erkekle oynanıyor. Bir halka oluşturan oyuncuların ıki ellerı yana açık olarak başlattıkları oyun ağır bir tempoyla başlayıp, gittikçe artan bir hareketlılikle sürüyor. Köylüler bu oyunun kendilerine Köroğlu'ndan bu yana geldiğini söylüyorlar. Köyde kadınlar tarafından, gıysi dışında "cldm" adını verdikleri kilim ve yolluk da yapılıyor. "Cldm", güzel ve hoşluktan gelen bir isim olduğu için kilim ve yolluklarına da bu adı vermişler. Bir elbisenin dikımi yaklaşık 40 saat süre istiyor. Kendi duygularını, düşüncelerını renk vc desen aracılığıyla giysılerine yansıtan kadınlar bıraz da dağ köylerınde bulunmalarından dolayı olsa gerek, oldukça ıçine kapanıklar. Yabancı bir erkek İcöye girince kadınları ortada görmenın olanağı yok. Fotoğraf çektirmeye karşı oldukça duyarlı olan kadınları, kocalarının bile ikna etmesi olası değil. Bir ara bu iki köyde araştırma yapmak ve fotoğraf çekmek ıçin gıden Amasya Kültür ve Turizm Müdürlüğü ile Halk Eğıtım Müdürlüğü yetkilileri kızlarıkadınları ikna edemeyıp fotoğraf çekemeyince, aldıkları bir giysiyi bir bayan öğretmene giydırerek görüntüleyebilmişler. Yeşilırmak vadisinde yer alan bu geleneklerine bağlı sırın köyleri tekrar tekrar ziyaret etmek isteğiyle ayrıldık yöreden. Insanlarının sıcak davranışlarını ardımızda bırakarak. D