Katalog

1 H AFTAN I N KONUĞU 'Her şey, yılda yedi sekiz gün içiıf On yıldan bu yana, yarıştığı arabaların direksiyonuna bir "profesyonel" olarak oturan Emre Yerlici, "Yılın 365 günü sürekli çalışırız; sadece topıam 7 veya 8 yarış 'koşabilmek' için" diyor. Yarış pistlerinde yaşamını yitiren ünlü Türk rallici Ali Sipahi'nin akrabası olan Emre Yerlici, 1957 İstanbul doğumlu. Ralli dünyasının yarış ortamına 1976 yılında giren Emre Yerlici, ralli sporunda, ilk yarış "start"ını 1978'de yani bundan tam on yıl önce almış. İstanbul da Saint Michel Lisesi'ni bitirdikten sonra, ABD'ye giden ve orada 2 yıl otomobil konusunda öğrenim gören Emre Yerlici ile Türkiye'de ralli sporunun, "bir meslek" olarak, insana neyi verip neyi vermediğini konuştuk. yarışacak. raşacak. Mekâniker sadece otoyla uğ Ralli sporunda, Türkiye'nin tek profesyonel yarışçısı Emre Yerlici: • Bunlar bizde aynen uygulanıyor mu? • Bunun Türkiye'de imkânı yok. Bu işi bilen insanlar, bir elin parmağı kadar az. Böyle bir ekip kurarken bu insanları da alnıak şart. Ama bu insanlar, ya rallıyı kendileri yapıyorlar ya da daha çok para kazandıran işler yapıyorlar. Sonuçta, böyle bir ekip kurmanın imkânı yok. • Avrupa'da durum farklı mı? • Tamamiyle. Diyelım kı bir pilot bir yerde çalışıyor veya kendi işi var. tlk önce bir şirkete gidiyor ve reklanı buluyor. Reklam tutarıyla kendine uygun bir otomobil seçiyor. Bunu hazırlayan servislere gidiyor, bütün işleri o servis yapıyor. Ona sadece yarışmak kaIıyor. Servis uçak biletını dahi alıyor. • Madem ralliden Türkiye'de para kazanılmıyor. Niye başka bir işle uğraşmıyorsunuz? • tkisini bir arada yürütmek imkânsız. Ya ralli yapacaksın, ya da işini. lkisini birden yapmaya kalkarsan, ikisinı de batırırsın. • Şu ana kadar "ralli hastalığı" kazandırdı, ne kaybettirdi? sıze ne Asena Özkan undan üç yıl önce, birisi "rallici" derse, aklınıza ne gclırdi? Belki çoğumuz, bu yabancı kökenli sözcüğe bile yabancıydık. Ama günlük dilde, "otomobil yarışcısı"nı 'ipsiz sapsız, boşta gezer' tiplerle karıştırdığımız olmuştur herhaldc. Gercek böyle mi acaba? Ralli tutkunlan sadece sürat heveslisi, macera tutkunu, yerde kazandığını gökte yiyen insanlar mı; yoksa baba parasıyla hava atan, dünyaya boşvermiş ve gününü gün etme peşınde koşan zengin çocukları mı? Bu konuyu Türkiye'nin tek profesyonel rallicısı sayılan, yani para kazanmak için ralli dışında "bir iş tutmayan" Emre Yerlici ile konuşmaya karar verdik. Sınırlamadan sorduk, içten yanıtlar aldık. • Herkesm, "cele giden ecele gider" inanışı içinde olduğu bir dönernde, sız nasıl oldu da rallici olmaya karar verdiniz? • Çocukluğumdan beri, motorlara karşı bir ilgım vardı. Babam ileri görüşlü bir insan B dır. Her yıl okullar tatil olduğunda, ihtiyacımız olmadığı halde bizlerin çalışmasını isterdi. Bir yemekte akrabamız olan Ali Sipahiye, "Alsana yanına, biraz çalışssın," dedi. Ali Sipahi o zamanlar Tofas Ralli Gnıbu'nda yarışıyordu. Ben de sıfır bilgi ile yanında çalışmaya başladım. Motora olan ilgimden olsa gerek, kısa zamanda söke taka otomobili öğrendim. Yarışlarda ona servis verdim ve bu hastalığa yakalandım. Daha sonra 1978 yılında ilk yarışıma katıldım. • Peki aıleniz böyle tehlikeli sayılacak bir sporu yapmamza izin verdi mi? • Benim ralli yaşamımda ailem ne köstek, ne de destek oldu. Sadece eşim tamamiyle benden yana çıktı. Yarışlarda surekli bana yardımcı oluyor. • Bu bir hastalık diyorsunuz. bir hastalık? Nasıl le değildim. Ailem bu yüzden bir hayli kızdı. • Sürekli böyle mi gitti? akşam 21.00?.. Sabah 06.00 • Kazandırdıkları, kaybettirdikleri yanında teraziye konamayacak kadar az. Bizim esas işimiz gemi söküm işiydi. tzmir Aliağa'da bu iş için özel bir yerimiz vardı. Bir gün geldı, eşim ile oraya yerleşmemiz gerekti. Düşündüm taşındım; gıdersem ralliyi bırakmam gerekiyordu. Ben de gitmedim. Oradaki hissemizi ortağımıza devrettik. Böylece hatın sayılır bir maddi gelirden olduk. • Bu maddi olarak kaybettirdiği gerek. Peki manevi olarak kaybettirdiği bir şey var mı? olsa • 1979'a kadar böyle gitti. 1979'da Yunanistan'daki bir ralliyi seyretmek için pasaport almaya gittiğimde, asker kaçağı oldugum anIaşıldı, apar topar askere gittim. Askerden dönünce de Amerika'ya gittim. 1983 yılında Türkiye'ye döndum. 1983'ten ben de böyle devam ediyor. • Sizın için "rallinin tek diyorlar. pro/esyoneli" • Geçenlerde babamla bir nalbura gittik. Babam inşaat fakültesinde profesördür. Nalburda babamın bir öğrencısı ile karşılaştık. Ken • Evet, zannedersem ralli sporunu yapanlar arasında başka hiçbir işi olmayan tek ınsan benım. Ama bütün geçimimi buradan sağlamıyorum. • Bize profesyonel ralliciliği anlatır • Ralli gerçekten bir hastalık; içine girmeden anlayamazsınız. Ali Sipahi'ye yardım etmeye yaz aylarında okul tatıldeyken başlamıştım. öyle bir duruma geldim ki sabah 06.00'da gidip gecelere kadar valışıyordum. Okullar açıldığında, ben bunun farkında bi mısınız? • Bence rallide profesyonellik bir ekip işi. Bir pilot hiçbir şeye karışmayacak. tşe gider gibı sabah 08.00'de antrenman otosuna binecek, akşam 21.00'e kadar sürekli antrenman yapacak. Yarış günü de yarış otosuna binip 6