Katalog

Kasabanın muteşebbislennden Ronnıe Brenner, Nessl'yi bulmak İçin yurOtülen Deepscan Operasyonu'nu (inanse ediyor: Kaynaflı, "Canavar G6stBrllen"nin de dahil olduOu tunsOk faaJiyetter. 5 111 dm1nllöi ortalama 2 5 metreyl bulan Loch Ness S!Lt?In gelışkln sonar™ P J * ?kullanıMı. Loch Ness canavarının 1934'te° çekilmlş olan'beloesel' fotourafı,eMeld<*** 'resmi »V* """^ * MoNnbıtattthOidlp taramaO610™16 « " tek ekim kamt. sında en n^lLSn"' " cıhadan ! * £"$*!!! ^' 1 Küçük bir İskoç kasabasında ıslak bir efsanenin öyküsü cHp taramalannı tdemeye gelen 250 oanrteciye, Nessi nankındakl 'Izlenlmlennr uzun uzun anlattı. Iskoçya şatolan, ünlü hayaletierte doludur. Ama Loch Ness gölunün sempatik canavan "NessF'nin ünü, tüm hayaletli şatolara parmak ısırüyor. skoçya'daki Loch Ness gölünün ünlü lebiliyordu. MacKinnon ile birllkte şatonun ve sevimli canavarı Nessi, efsane avcıkalıntılarına tırmanmış olan Fransız gazetelarının ağlarından kacmayı bir kez daci Domintque Leglu, bu noktadan göIU görha başardı. Tarih öncesi yaratıkların bir menin mümkün olmadığını söyleyince, Dobenzeri olduğuna inanılan canavarı bulmak nald gulerek, "Alay etmeyin benimle, kışın, için, gölün tabanını tarayan sonarlarla donan yapraklar dökülmiış olur ve göl yttzeyi, bumış tekneler, elle tutulur hiçbir ipucu bularadan mukemmel gözukur" diye cevap verimadan geri döndüler. Böylece tskoçya, en de yordu. Bugun herhalde MacKinnon "şanslı" ğcrli efsanesini ve en önemli turist kaynağmt bir gününde değildi; dürbünlerle uzun süre kaybetmemiş oldu... çevreyi taramasına karşın canavan göremiyordu. Ama Donald MacKinnon kendinden çok Bir Iskoçya gölü, bir canavar... Eh, böyle emin, göle bakıyordu. Bu yaşlı adamın, hiç bir öykü, bir Ortaçağ şatosu olmadan olmaz; de gülünç değil, aksine güvenilir bir havası elbette!... Donald MacKinnon, Urquhart şavar. tosunun kalıntılarına bakan yüksek bir burnun üzerine tırmandı. Aşağıda, Loch Ness gölü, kıpırtısız sathıyla bir ayna gibi parhyorDonald MacKinnon'un ca du. Üzerınde kabanı ve balıkçı şapkasıyla, yaşlı adam elini batıya doğru uzattı: "Onu navan görmesınden sonra, orada gördtım. Uzun bir boynu ve ata ben sırrını ilk açtığı kişi olan zer bir kafası vardı. Gölde hiç dalga yoktıı, Peggy MacKenzie de böyle bugunkıı gibi, çok sakin bir gündu. 1979 yı düşünüyor.Donald MacKinnon,] lının ocak ayında ve sabahın onbiriydi. Bir Peggy'ye efsane calnavarı kendi l moteli olan Bay Bremmcr de benimleydi. Zagö/leriyle gördüğünü söyledigi valh adam, öldü. O da onu gönnuştu ve ba zaman, kadının bunu son dena, 'Dürbünü yakala!' dedi. Fakat ben bula rece ciddiye aldığını anlatıyor. madım ve beş dakika sureyle canavara bakaPeggy'nin ona, "Bu hiç de kaldık. Buradan yaklaşık bir buçuk kilometre komik bir durum degil Donald. uzaktaydı, iste şurda." Size bir şe> olmasından endişe MacKinnon'un parmağıyla gösterdiği yeredlyorum. Canavan gören de yaprakları sararmış ağaçların dalları seçi Canavar turizmi I Üç bin şahlt hiç kimsc uzun miiddet yaşamıyor. Amcam onu gordukten sonra yataga duştu ve bir daha kalkamadı. Çunku gorunen, canavann kendisi degil onun bir hayaleti. Binlerce yıl once yaşamış bir yaratığın hayali," dıye fısıldaması, MacKınnon'u çok etkilemiş ve yaşlı adam uzun süre bunun etkisinden kurtulamamıştı. Işte, tskocya'nın bu garip köşesindekı Loch Ness, barındırdığı iddia edilen yaratığıyla, çevrenin gizemli bir havaya bürünmesine yol açıyor. Canavar her yıl birkaç kişiye "görünüyor". Bu şahitlerin sayısı yuzyıhımzın başından beri, 3 bine ulaşıyor. Çevre halkı, onu bir "canavar" olarak tanımlamaktan hiç hoşlanmıyor. Ona "Nessi" diye sempatik bir ad takmışlar. Cîerçekten de, "Nessi" ilgi çekici olduğu kadar "sevimli" bir yaratık olarak da biliniyor. Şimdiye kadar onun bir balıkçıyı veya bir çocuğu yuttuğu duyulmamış. Yalnızca arada sırada, uzun boynunu ve bazen de hörgüçlerini suyun yüzune çıkararak kendinı gösteriyor. Ve hemen ardından, onu rahatsız eden gürültülerden kaçarak, sevgili gölünün derinliklerine dalıyor. Loch Ness ve çevresi, canavann varlığından, "yeterli derecede" faydalanıyor. Bir yıl içinde yaklaşık 650 bin kişi onu görmek umuduyla göl çevresine akın ediyor. Kasabanın hem her yerinde, canavann küçük heykelleri, üzerinde resmi bulunan tişörtler ve bereler satılıyor. Yalnızca çok seçkin birkaç kişi tarafından görülmüş olan bu zarif canavar, aynı zamanda son derece "koket". Iskoçyalılar onu, "cinsi latifliğe" uygun buluyorlar ve onu görmek için, "varhğına gerçekten inanmak" gerektiğini söylüyorlar. Loch Ness kasabası sakinlerinden 81 yaşındakl Wlnlfred Cary, 16 kez İle, "canavan görmuş olma rekoru"nu elınde tutuyor. Loch Ness'den çok önce, ınsanların sudan çıkan canavarlarla ilgili efsanelere inandıkları biliniyor. Seltler, derin sulardan fırlayan deniz atları "Kelpi"leri görürken, M.S. 565 yılında, bir Hıristiyan rahibi, Loch Ness'de ilk garip görüntüyü kayıtlanna geçiriyor. Daha sonraları ise, Cromvvell'in adamları, gölün yüzeyinde bir hayvanın sırtına benzeyen "yüzen adalar" gördüklerini bildiriyorlar. Günümüzde ise, meraklılar göle, fotoğraf makineleri ve sonarlan Ue geliyorlar. Birçok kimse, canavara karşı, saplantıya yakın bir ilgi duyuyor. Bunlardan biri, 1934 yılında canavarı görüp, en ünlü fotoğrafını çekmeyi başarmış olan bir cerrah. Resimde Nessi, eski dinazorları anımsatan bir edayla, başı hafifçe öne eğik duruyor. Acaba canavar gerçekten orda mıydı? Daha derinlere kaçıp izini mi kaybettirdi? Meyhanenin barmeni, çantasında canavann resimleriyle dolaşan yaşlı kadın ve dinazorlara hayran delikanlı, "Bu gölde muhakkak bir şey var. Yoksa bu kadar uzun süre ondan bahsedilmezdi" dıyerek bir efsanenin nasıl nesilden nesile geçtiğinin en güzel örneğini veriyorlar. Ayrıca kesin olan bir başka olay da, turistlerin bu şirin "canavarlı göl"e ve küçük kasabaya karşı, her geçen gün artan rağbeüeri... D 1934'te çekilen fotoğraf Yılda 650 bln turist Dmfeytn: Bunfln "fonahoğlu 15