Katalog

v‘Seersmsiizşltiik’ bir mola Şair, oyun yazarı, gazeteci, çevirmen, yayıncı ve akademisyen Jeton Kelmendi 1978’de Peja’da (Kosovo) doğdu. İlk şiir kitabı “Vaatler Yüzyılı” 1999’da Kosova’da yayımlandı. Bunu “Yurdum Beni Bağışla”, “Rüzgârın İzleri İçin Geldin” ve “Şaşırtıcı Düşünceler” izledi. Günümüz Arnavutluk şiirinin önde gelen bir temsilcisi ve dizeleri çok sayıda dile çevrilen bir şairidir. JETON KELMENDİ / ŞİİRLER / ÇEVİREN: PELİN BATU SABAHIN BEŞİNDE PEJA Babama Şehir uyuyor; İnsanlar ve gece uyuyordu Sessizlik bir mola vermişti Önceki günün yorgunluğundan; Peja’da sabah böyle çözüldü Sabahın beşinde şehir alçalıyordu. Nisan 12’de Her rüyayı paylaşmak kolay değildir. Biri baharı hayal eder, Bir diğeri her şeyi kapıyordur Tüm hikâyeleri, kendine sakladığı tutkuları, Uykusunu bundan böyle rüyasız görmek için Ben de uyuyormuşum Hatta rüya görüyormuşum, Babamın gittiğini görüyordum Ormanlarda Dağlara gitmek için erken olmasına ragmen; Babam Hep erkenci olmuştur Ama bu sefer çok erken olmasına rağmen Uyanmıştı, Köprüden geçmek için Bu dünyayı diğeriyle bağlayan Rugova’da İnsanlar gururla ölür Çünkü doğa onları eğitmiştir, Babam hep bunu söylerdi, Aile bireylerine dair konuştuğunda, Hayatın Tüm işlerini yapmışlardı, Sonra kalplerin üzerinden yürüyüp Sonsuz olmuşlardı, Hatırlıyorum baba, Ne zaman işini yapsa Kendine açılırdı, Pek hoşnuttu Ve gün boyunca kut Yürümekten; Cuma günüydü Ve babam Daha önce hiç olmadığı kadar sessiz, Tüm rüyalarını teslim etti, Rüyasız rüyalara girdi, Özgür bir anavatandı Geride bıraktığı, Memleketinin bitmek bilmeyen sorunları olmasına ragmen, Oğulları ona yakındı: Böyle yumdu gözlerini, Baharın yeşil boşluklarına bakmadan Babam; Ey Bahar, Bu muhteşem mevsim Belagattan hep anlamını çalar, Ama bu sefer aldı Babamı, Bundan böyle Daha fazla özlemimiz, Daha fazla hatıramız, hikâyemiz olacak Her şey daha fazla olacak, Sadece telkinler azalacak Çünkü artık babamız yoktur burada (12 Haziran 2013, Priştine) CHYSTİAK Çiçekler (VI) Ağarıyor taç yapraklarının saf yansıması Manolyaların, mesafedeki bir sıçrayışa kadar Sen bizim ölü olarak tufanda çürüdüğümüz yataktan kalkıyorsun, (bir beyaz acı ve loncagülü çığırıyor kalplerinde onlar için, leyli, yaşı taze olanlara), aslında yükselmeziçine sızar bir klarnetçiçeklemesiyle öyle tizdir ki, o nota adeta ölüm gibi, kuşlar yanıtlarken oluşurlar böylesine, sanki bir hareket kâfiymiş gibisadece pencereyi itip aç, parla ve titre ışığın tüm yarasının yayıldığı yerdedoğurmak için... Ağarıyor! Akasya Akasya serpintilerine basarsınuzak sıcak ellerin ateşi bu Mayıs gecesinin huzurunu ısıtır. Akasyanın kokusunu takip edergecenin görkemiyle yankılanırsın. Sesine meftun, ateş mumışığının şeklini alır. Ama rüzgârlar dinecek; bir tek bülbüller devam edecek. Beyaz eller bütünlüğü yeğleyip karanlığı terk edecek. Ve akasyalar senin ve yıldızların üzerinde çiçek verecek.n 18 24 Mayıs 2018 KITAP