Katalog

‘İki yönün biri hüzündür!’ GÜLTEN DAYIOĞLU ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI VAKFI • 2016 İlkgençlik Romanı Ödülü • ÖDÜLÜN AMACI Çağdaş Türk Gençlik Edebiyatı’na nitelikli, özgün İlkgençlik Romanı kazandırılması için yazarların özendirilmesi. 2016 İLKGENÇLİK ROMANI ÖDÜLÜ • Aday olan İlkgençlik Romanları’nda dil, anlatım, içerik açısından ilkgençlik dönemi gerçekliğine uygunluğu koşulu aranacaktır. • Yazarlar, 2016 yılı İlkgençlik Romanı Ödülü’ne, 12 ve üstü yaş okurlara yönelik yazılmış ve yayımlanmamış bir ya da daha fazla roman ile katılabilirler. • İlkgençlik Roman Ödülü için konu sınırlaması yoktur. • Eserlerin şiddet, cinsiyet, ırkçılık ve ayrımcılık yanlısı ya da destekçisi bir içeriği yansıtmaması gerekmektedir. • Eserin roman türünün bütün özelliklerine ve tek başına kitap olmaya uygun olması gerekmektedir. • Eserler A4 boyutunda kâğıda 11 punto ile yazılmalıdır. SEÇİCİ KURUL Seza Kutlar Aksoy (Yazar) Doç. Dr. Bayram Baş (Yıldız Üniversitesi Türkçe Bölümü) Prof. Dr. Selahattin Dilidüzgün (İstanbul Üniversitesi) Miyase Sertbarut (yazar) Prof. Dr. Sedat Sever (Ankara Üniversitesi) (*Soyadı sırasıyla yazılmıştır.) GENEL KOŞULLAR • Ödüle son başvuru tarihi 31 Aralık 2016’dır. • Adaylar eserlerini altı kopya olarak, gerçek ad ve adresleri, özgeçmişleri, bir fotoğrafları ile iadeli taahhütlü olarak, aşağıdaki adrese göndereceklerdir. • Ödül tek esere verilir. • Ödül sonuçları 23 Nisan 2017’de açıklanacak; Ödül Töreni 15 Mayıs 2017’de gerçekleşecektir. • 2016 yılı İlkgençlik Romanı Ödülü tutarı 8000 TL’dir. Ödüle ilişkin daha geniş bilgi www.gultendayioglu.com adresinden, Gülten Dayıoğlu Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Vakfı Ödül Yönetmenliği’nden edinilebilir. BAŞVURU ADRESİ Perihan Sok. No. 4 / 34381 – Şişli – İstanbul Tel: 0212 240 12 07 Belgegeçer: 0212 231 48 40 Elmek: sekreter@dayioglu.av.tr 2012 ilkgençlik romanı ödülü 2012 ilkgençlik romanı ödülü 2012 ilkgençlik romanı ödülü Kötümserliği ve karamsarlığı ile meşhur, Arapların ünlü filozof ve şairlerinden Ebu Ala, 973’te Maaretü’nNu’man kasabasında doğdu. Baba tarafından Tenuh, anne tarafından Beni Sebike kabilesindendir. Henüz daha dört yaşında iken geçirdiği çiçek hastalığı neticesinde önce sol, sonra gözünü kaybetti. Kısa boyu, zayıflığı ve çirkin olması sebebiyle ömür boyu aşağılık duygusundan kurtulamadı. Hayatı boyunca yalnızlığa sığındı. 20 Mayıs 1057’de öldü. EBU ALA EL MAARI / ŞİİRLER/ ÇEVİREN: METİN FINDIKÇI Yas Tuttum Ona ve Zalimliğine … Yeryüzünde iki çeşit insan var; Beyinleri olan ama dinleri olmayan, Dinleri olan ama beyinleri olmayanlar. Kader sanki camdanmışız gibi kırıp geçiyor bizi, Ve parçalarımız bir daha asla birleşmiyor! Toplanan Erkeklere Sordum Defalarca Toplanan erkeklere sordum defalarca, Defalarca neden toplandınız diye, tekrar Tekrar bir araya gelenlere, dağılıp tekrar tekrar Bu mekânda bir arada toplananlara? Dediler: O günlerde dağılmamız çözüm değildi, Bu sultanı feda etmek anlamına gelirdi veya korkudan kaçmak! Sürekli gezenleri yaratan felekten ayrılamaz olduklarını görüyorum, Susup gizlenenlerden bir haberi getirmiş gibi Dünyada istemeden de neşe içinde yaşayabiliyorlar; Şimdi sizlerden ayrılıp tekrar gelenleri Yazdıklarımla bu günlerini asla savunmadım, Sırlarını ifşa ettim sadece bu yorgun askerlerin. Yaptıklarınızı Yere Yere Yavaşça Bu Yılları İnşa Ettim Yaptıklarınızı yere yere yavaşça bu yılları inşa ettim Şimdi kendi benliğimde asla kesintiye uğramayacağım Bu topraklarda kalıp sakin bir hayat süreceğim Bu zaman ne zaman yaşanacak, tanrı bilir? Bu rahatlıkla pas eziyet etmeden ışıltıya Bu beden komşu olmadan zamanın ruhuna! Işık ve Parlaklığını Örtene Kadar Işık ve parlaklığını örtene kadar, Gördüklerinin borcunu ödemeden Hayat onun içinde katlıyken Bir insanın hayatı cömert olur mu? Ey yaptıklarıyla bize bir şey öğretmeyen dünya Şimdi bu namazgâhına Ne bilginler inanır ne cahiller İçinde değil tanrının evliyası, Ey topraklarında yürüdüğüm şehir Bu ilktir zenginleşip fakirleşmem Oysa tanrıda hayatımı tüketerek batıyorum Her yorgunluğumda bitkin düşüyorum Öğüt veren vaizler gibi, Ve oturuyormuşum gibi peygamberlerin topraklarında, Terk ettiler hiçbir kazançları olmadan, Ayrılığın ilacını bulamadan Sultanın hükmü ne yazık ki bize de işledi, Ve bizler, aslımız bizde saklıyken. Yas tuttum ona ve zalimliğine Günüm bir gömlek, ona ince gelen Üstünde siyah bir leke gibi hastalıklı, Ondaki saflık bilenmiş bir saflıktır Ve küçük düşüren onun aşkı, Onun gibi tanınmış bir aşığa sordum Aşkın kalıcı zorluğunu ve çektirdiği azabı Dedi: Ben düştükten sonra Sizde kalan yasaktır, ne zaman iki uzaklık Arasında yakınlaşırız, ne zaman karşılaşırız, bilinmeden? Zırhsız ayakta durabilmenin zamanıdır, Onun içindedir, yok eden ve koruyan günler, Bilimin dışında bir şey söyleyecek değilim: Senden yapıldı koruma ve yok oluş Ancak öğle namazını kılmaya niyet ettim, Oysa vefan, suyla, sulandı Ölene dek büyüklüğüne karanlıkta yürüdüm Yıldızların yalnızlığı ve yoldaşlığı İçinde! Serabımın minesini anarak, Bizler, doğada, dostuz Hayatın lokmasını en acı şey olduğunu gördüm, Senin dostluğunun tanıklığında, korkuysa bu! Ağır Ağır Tehlikeye Yürüdün ve Sen Özgür Ağır ağır ve özgür tehlikeye yürürsün Düşlerin dostlukla öğüt verir kadınlara Senden sabahın kızıllığını esirgeyen, Seninle içer, destek alarak, akşamdan, Uyanırsın bir ayık bir çakır keyif Oyalanarak, bir gülün duygusuyla, Sana kadehsiz kahvaltıyı sunar: Ama içinde kadehin lezzeti, Oysa gencin yaptığı kendisinde bitmez, İki yönün biri hüzündür! Uzun Darbın İzi Kalmaz Zamana Uzun darbın izi kalmaz zamana, O değirmende öğüttüğün yükün değil ki Ey Ebu el Kasım, vezirliğine değirmen gibi Öğüttüğün ve yüklediğin yükü ardımda Bıraktım sana, kitabın bedelini bize aldım. Sana bir konuk gelmeden, ah keşke Gezgin olsaydım, bu soylu Ölümü içmeden, kurbanlık koyun gibi ölümü İçtim kalbimin arzusuna işlemeden, şimdi İçtiğim şarap gibi içtim ve ağzım kokmasın diye Geri çekildim söyleyeceğimi söylemeden, oysa Senden sonra seçtim benim olmayan yemeği Nerede nasıl övünsem bununla? Şimdi günahlarınla çizdiğin hafızanda kazınmış olmalı Kaç artık imha ettiğin bu yerden! n 22 6 Ekim 2016 KItap