Katalog

OKURLA R A Mehmet Can Doğan’ın şiirini P ervasız pertavsız ENİS BATUR değerlendiren Korkut Akın, “Mehmet Can Doğan, okuru sarıp sarmalamakla bırakmıyor, içine de işliyor. Her dizeyle/ şiirle kendi dünyanızı kurmak için yepyeni bir tuğla sunuyor ‘Üvey İkiz’le. Nâzım Hikmet’in vurguladığı gibi, ‘Okumak gerek evlat, okumak gerek’. Sahi, okudukça büyürüz, okudukça, ‘bir anlık hareket bile olsa’ eğmeyiz başımızı. Mehmet Can Doğan, ‘Üvey İkiz’de o hedefi gösteriyor okurlara. Yepyeni bir coşku için, her dizeyle bir kat daha güçlenecek, her dizeyle bir kat daha gönenecek olduğumuzu unutmadan...” değerlendirmesini yapıyor “Yaprak Öz, 1997 yılından beri şiir üretmesine karşın yapıtları geç yayımlandı. Yazın dünyası ya da ortamı Yaprak Öz’ün yapıtlarına nedense ilgisiz kaldı. Bunda şiir düşüncesi konusunda görüşlerini yazmayışı, yazın çevrelerine uzak duruşu gibi farklı nedenler etkili oldu denilebilir. Oysa, ürettiği şiirlerin niteliği ortada. Kendine özgü bir şiiri, şiirini kuşatan bir dünyası var” diyor Öz'ün şiirini değerlendiren Ahmet Ada. Doğan Yarıcı’nın sinemasallığa yaklaşan incelikle işlediği dili ve Yeşilçam’a selam çakan duruşuyla kaleme aldığı yeni romanı “Her Aşk Gibi Yarım" okur karşısında. Okuyucusunu İkinci Dünya Savaşı yıllarının Beykozu’na taşıyan yazar, tutku ve aşkın nelere kadir olabileceğini bir kez daha hatırlatıyor. Kitabı Eray Ak değerlendirdi. Hukukçu, insan hakları savunucusu Nevzat Helvacı, deneyimlerini, birikimlerini, arkadaşlıklarını, anılarını; “Karanlıkta Yol Aramak” adlı kitabında topladı. Helvacı, söyleşisinde, amacının, anılarını aktarmak değil, onlar üzerinden Türkiye'deki demokrasi ve insan hakları savaşımını anlatmak olduğunu belirtiyor. Helvacı ile Işık Kansu konuştu. Cumhuriyet Kitap Eki'ni bundan böyle www.twitter.com/CumKitap adresi üzerinden Twitter'dan da izleyebileceksiniz. Bol kitaplı günler... Avrupa’nın haritası Ş ve Latinlik bağı nedeniyle Romanya’nın üphesiz, kapkara bir tablo Yugoslavya’nın (vice versa) yerine taşınmadeğil Avrupa: Maleviç’in sı söz konusu edilebilir ! beyaz zemin üzerine siyah Sınırı haritanın, haritaların üzerinde arakaresine bakmıyorum bumayacaksak, nereye başvuracağız? Vattirada. Derrida’nın görüşlerini paymo, Avrupa Birliği’nin Hıristiyan değerleri laştığı Habermas’ın çerçevelediği olmaksızın düşünülemeyeceğini (abç) söyçok önemli bir boyut es geçilemez: lüyor bir söyleşisinde, neyse ki bu değerler “Avrupa’da uzun süre etkili olan sıbütününün Avrupa anayasasında açıkça nıf farklılıkları bir kader olarak algılandı; belirtilmesinden yana değil. “Avrupa”nın ancak kolektif bir tutumla bunun ötesine daha geniş bir kültürel zemin üzerinde tageçilebildi. Böylece, işçi sınıfı hareketleri nımlanmasına engel olmaz mı o yaklaşım? ve Hıristiyansosyal miras çerçevesinde, keskin sosyal eşitsizlikleri göze alan perBOŞLUK formans adaletinin bireyci ahlâkının yerini, ‘daha fazla sosyal adalet’ kavgasının Uluslararası eksenli bir Etik ve Felsefe dayanışmacı ve eşit dağılımı hedefleyen kuruluşu, geçen yıl “Cehâlet” başlıklı bir ahlâkı aldı”. Bu yargı, bugün Fransa’da sempozyum düzenlemiş, konularında üstya da Almanya’da yaşayan biri için eskisi düzey bilgili uzmanları cehâletleri bağlakadar önem taşıyan bir içerik taşımıyor mında söz almaları için bir araya getirmişolabilir, kazanılanlar hanesindeki kabarıklık ler. Bilgi ölçümüne yönelik doğru ve atak nedeniyle; oysa Türkiye’de yaşayan biri girişim. için yaşamsal anlamını olduğu gibi koru“En bilgili”lerin bilebildikleri, bilinebileyan, hâlâ öncelik taşıyan bir hedef olma ceklerin pek ufak yüzdesi. “Karanlık madkimliğini koruyan acil bir programdır. Bizler, de” etrafında astrofizikçiler söz alıp dur‘Amerikan tipi yaşam felsefesi’ dayatmasını dular bu yıl, ne diyorlardı: Evrenin % 95’ini en ağır tehlikelerin başında sayanlar için, bilmiyor, tanımıyoruz. % 5’ini kaç kişi, ne Avrupa’nın bu kazanımı ciddiye almayı sürkadar biliyor? dürmesi en çekici farkı kalmaya mahkum Bilgi sahibi oldukça bilgisizliğimizin ezicigibi görünüyor hukuksal bağlamdaki izliğini fark ettiğimizi dile getirmiştim. Öğrendüşümlerine ve yaptırımlarına koşut olarak. Vattimo’nun, “Avrupa’nın DNA’sındaki sosyalist gizilgüce” işaret etmesi de aynı açıdan belirleyici görünüyor hepimize. Rorty’nin “saçma düşleri”nden biraz da bunu anlıyorum kendi payıma ve toplumsal uykularımı en çok bu nedenle uyumayı seçiyorum! Gianni Vattimo, Avrupa’nın “gerçek doğal sınırları”nın olmayışına (“belki Ural’lar?” diyor düşünür) değinirken, “birlikte olmak için doğal nedenlerimiz yok” yargısından hareket ediyor. Buna, hiçbir ülkenin “doğal sınırları” olmadığını, bütün sınır tanımlarının yapay, çoğu zaman da yanlış dayanaklar üstünden yapıldığını eklemek gerekir: Herhangi bir Tarih Atlası, herhangi bir Coğrafi Atlas’ın paradokslarının kanıtı, belgesi olarak ele alınabilir. Öyleyse, sınırı bir birlik tanımının birimi saymak, elimizden sıvışıp gitmesini kabullenmek anlamına gelecek. Tersi yöne sapıldığında, Drieu la Rochelle’in şüphesiz akıl Gianni Vattimo, Avrupa’nın “gerçek doğal sınırları”nın olmaçelici, ama özünde delisaçmayışına değinirken, “birlikte olmak için doğal nedenlerimiz yok” yargısından hareket ediyor. sı önerileri bile dikkate alınabilir Maleviç, Siyah Kare, 1915. TURHAN GÜNAY [email protected] eposta: [email protected] Twitter Hesabı: www.twitter.com/CumKitap diğimiz her “şey”, o konuda bilmediğimiz çok “şey” olduğunu da öğrenmemize yol açıyor. Az bilenlerin hep kendi bildiklerinden emin olma şanslarını arttırdıklarına tanık oldum bugüne dek. Tahsin Yücel’in “Salaklık” üstüne yazdıklarını okurken, sözgelimi Hebenneka gibi birine, ki Hebennekagillerin nüfusu azalmıyor yerkürede, kalıbın nasıl tam oturduğunu algılamıştım: Adam horozlanarak dolaşıyor pek çok bilgi alanında, her şeye hâkim görünüşte, oysa en yalın gerçekleri anlamaktan, konumlandırmaktan aciz, mükemmel bir taşkafa örneği. “Cehâlet” sempozyumuna salaklar çağrılmıyor doğal olarak. Söz almaya gelenler, yıllardır çalıştıkları alanlarda öne çıkmış, onun için de bilisizliğin sınırsızlığını peşin peşin kabullenmiş kişiler. Bilgi alanlarından herhangi birinde çalışanlar, neyin ne kadar öğrenildiğini öğrenmiş oldukları için cehâletin kapsamına ilişkin somut tanımlar üretebiliyorlar. Tek tek her birini zorunlu ve sahici biçimde alçakgönüllü kılan bu. Bilgi sahiplerine gene de kızılıyor genellikle. Daha az bilenler, daha çok bildiğini fark ettikleri kişilere karşı, bir de cehâletlerini kabullendikleri gerekçesiyle içerliyorlar. Bir başka öfkelenme gerekçesi olarak sunulan özellik, bilginin kitabî boyutuna bağlı biçimde şekilleniyor. Bis: Gökyüzüne bakarken gözünün önünü görmeyerek kuyuya düşme hikâyesi. İki farklı çorap giymiş olduğunu algılayamadığı için küçümsenen, sarakaya alınan dalgın bilgi beyi portresi. Çorap tutarlılığını ‘yaşam bilgisi’ sanmak güzel şey. “Bilmesem de fikir yürütürüm, çünkü akıllıyım ben”: Böyle dümdüz, bazan da dolantılı anlatım, akıllarının gücüne inananlara yer yok Cehâlet sempozyumlarında. Michel Serres’in cümlesine takıldıydım: “Her şeyi bilmek gerekir; bunun olanaksız olduğunu bile bile”. Bana doğru gelen önerme. Size yanlış geliyorsa, doğru önermenizi aşağıdaki boşluğa yazın. n İmtiyaz Sahibi: Cumhuriyet Vakfı adına Orhan Erinç t Genel Yayın Yönetmeni: İbrahim Yıldız t Yayın Yönetmeni: Turhan Günay t Sorumlu Müdür: Aykut Küçükkaya t Görsel Yönetmen: Dilek Akıskalı t Yayımlayan: Yeni Gün Haber Ajansı Basın ve Yayıncılık A.Ş. t İdare Merkezi: Prof. Nurettin Mazhar Öktel Sok. No: 2, 34381 Şişli İstanbul, Tel: 0 (212) 343 72 74 (20 hat) Faks: 0 (212) 343 72 64 t Baskı: DPC Doğan Medya Tesisleri, Hoşdere Yolu, 34850 Esenyurt İSTANBUL. t Cumhuriyet Reklam: Genel Müdür: Özlem Ayden t Genel Müdür Yardımcısı: Nazende Körükçü t Reklam Koordinatörü: Hakan Çankaya t Reklam Müdürü: Ayla Atamer t Tel: 0 (212) 251 98 74750 (212) 343 72 74 t Yerel süreli yayın t Cumhuriyet gazetesinin ücretsiz ekidir. C U M H U R İ Y E T K İ T A P S A Y I 1222 18 T E M M U Z 2013 n S A Y F A 3