Katalog

Selçuk'un çizgileri eşliğinde medyalar ve demokrasi tartışıldı Roma'nın duvarlarını Selçuk Demirel'in posterleri süslüyor. Selçuk'un İtalyan başkentinde açılan ilk sergisi eşliğinde Le Monde Diplomatique, gazetecilerinin katıldığı bir tartışma düzenlendi. Tartışmada medyaların yalanı, halksız demokrasiler gibi konular ele alındı. . .s, . Halksız demokrasiler R NİLGÜNCERRAHOĞLU ROMA oma'nın dıirt bır yanında dııvarları Selçuk'un posterleri süslüyor. Roma'da açılan Uk sergisinin haberciliğini yapan bu posterler, 2000lerin eşiğinde demokrasi, iktidar ve enformasyon konıılarını içeren bir sempozyumun da duyurusunıı yapıyor aynı zamanda. Roma'nın göbeğindeki "Getto"da (Yahudi mahailesi) bulunan Fransız Kültür Merkezi'nde "Le Mondc Diplomatique"in gazetecileriyle birlikte gerçekleştirilen sergi ve sempozyum, üç açık oturumdan meydana geldi. "Kitlesel Medya Araçlarının YalaYeryüzünün Ekolojik Boyölçüşmesi" ve nı y y ç ş "I Ialksız Demokrasiler" adlı konuları işlcyen açıkoturumda, Fransa ve Fransa dışında 1 milyona yakın okuru bulunan "Le Monde Diplomatique"in Genel Yayın Müdürü Ignazio Ramonet ve gazetenin tanınmış yazarlarından Christian De Brie konuştu. Selçuk'un gene "Le Monde Diplomatique"te yayımlanan karikatürlerinin de sergilendiği sernpozyuma ayrıca İtalya'nın Başbakan Yardımcısı Claudio Martelli, anamuhalefet partisi olan Demokratik Sol Parti Başkanı Stefano Rodota gibi siyaset dünyasının tanınmış isimleriyle Franco Ferrarotti gibi ünlü sosyologlar da katıldı. 'Republica' gazetesinin Genel yayın Müdürü Eugenio Scatfari oturumu izleyici sıralarından takip etti. "Getto"nun kalbinde Piazza Campitelli meydanında barok bir saray yavrusu içinde yapılan sergi ve sempozyum, bir haftadır Roma'yı Sahra Çölü'ne çeviren dayanılmaz sıcağa rağmen, zaman zaman insanları sokağa taşıran bir ilgi gördü. Herkesin yelpaze niyetine eline ne geçerse kullandığı salonda tek bir boş iskemle yoktu. Arada bir nefes almak için yandaki salona geçen ve burada Selçuk'un yer yer resimle karikatür arasında ince bir çizgide yürüyen yapıtlarını inceleyen izleyiciler, aynı zamanda "video" ile yan salondaki tartışmayı da anı anına izleyebiliyorlardı. Selçuk'un çizgilerindeki yalnızlık ve çaresizlik ironisi içeride tartışılan temaları yaratıcı lıassasiyetle ta mamlayan bir çerçeve oluşturdu. Politikacılar, diplomatlar ve gazetecilerin dinleyici olarak katıldığı sempozyumda tartışma 5 saat sürdü. Enformasyonun manipülasyonu ve mistifikasyonu gibi konuları ele alan ilk bölümde Körfez savaşında televizyonun oynadığı rolden hareketle görsel gazeteciliğin nasıl enformasyondan uzaklaş,ıp ne denlı gösteriye yaklaştığı ele alındı. Habercilik anla^ını "Dünyanın en önemli 4. ordusu 'ccrrahi savaş', 'Patriodann etkinliği' gibi mistifikasyon ve yalanla rın üzerine oturtan bu televizyon gazeteciliğinin gerçek bir tepkiye yol açmaması, bizi izleyiciler olarak esir alması işin en endişe verici yönüydü" dedi İgnazio Ramonet ve devam etti: "Körfez savaşında televizyon haber ve bilgi vermedi. Gösteriye ağırlık veren bir haber mistifikasyonuna saptı. Bu olay sayıları 1 milyan bulan TV seyircisinin karşısında cereyan etti. Ve kimse de çıkıp buna itiraz etmedi. CNN'ciler Kuveyt'teki ABD sefareti üzerine Amcrikan helikopterlerinin inişini belli bir senaryo çerçevesindc önceden çektiklerini ve bunu sonradan habermiş gibi sunduklarını itiraf ettiler. Gene de ciddi bir tepki gösteren çıkmadı. Maalesef büyük medyalar çağında artık televizyon gazeteciliğinin durumu budur. Televizyon haberciliği yalan olmadığı zaman artık sadece bir gösteriye dönüşmüştür. Ve insanlar tarafından da artık yalnız bir gösteriymişjçesine seyredilmektedir. Evet televizyon enformasyon vermiyor, gösteriyor. Bir futbol maçı gösterirmişçesine gösteriyor, ama oyunun kurallarını da söylemiyor. lşte bu ncdenle yazılı basın şimdi her zamandan çok gerekli hale gelmiştir. .*." Gerçek işlevini yapmayan hür basınsız bir demokrasi olamayacağına işaret eden konuşmacılar; oturumun son bölümünde "Halksız Demokrasiler" konusunu ele aldılar. Bu bölümde söz alan "Le Monde Diplomatique" gazetecilerinden Christian De Brie lek kelimeyle mükemmel bir "expose" sundu. Sözlerine "Batı demokrasilerinde siyasi iktidarlar halklan daima daha az temsil ediyor" diyerek baslayan De Brie, kadınlarıörnek vererek yola çıktı. "Kadınlar" dedi De Brie, "Nüfusun yansını oluşturuyor. Ama hâlâ Batı demokrasilerinde hükümetlerde yer alan kadına tek tük rastlıyorsunuz. İşçiler gerektiği gibi temsil ediliyorlar mı? Hayır. Strasbourg'daki Avrupa Parlamentosu'nda tek bir işçi var mı? Hayır yok. Siyasal iktidarlar hâlâ hep burjuva sınıfından gelen, iyi eğitim almış, belli bir yaşın iistündeki erkeklerden oluşuyor. Ve ortaya bir 'siyasal iktidar sınıfı hatta kastı' diye bir sınıf çıkıyor. Eskiden bir politikacı en çok iki dönem iktidarda kalırdı. Şimdiki politikacılar siyasi iktidarı yaşam boyu süren bir kariyere dönüş türüyorlar." Siyasi iktidarm kendisini devam ettiren bir dizi otomatik çarkı harekete geçirdiğine ve denetimden çıktığına dıkkati çeken De Brie, Batı Avrupa'da siyasi iktidarların halldarın yalnız 1/J'ünü temsil ettiğini ve ABD'de de bu oranın 1/4'e düştüğünü söyledi. Yurttaşların tepki göstermemesi halinde Batı demokrasilerinin öleceğine işaret eden sempozyum konuşmacıları, bunun için de örgütlenmenin önemini ve bağımsız basının ne pahasına olursa olsıın varlığının korunması gerektiğini vurguladılar. Roma sempozyumu, saptırılmamış enformasyon ve eleştirel aklın korunabilmesi için bağımsız yazılı basının ön^arı olduğu görüşüyle sonuçlandı. U C U M H U R İ Y E T KİTAP SAYI 73 s A Y F A 10