Katalog

Pazar 2 Ağustos 2015 EDİTÖR: AYŞEGÜL ÖZBEK TASARIM: İLKNUR FİLİZ Arınç, kadının yerini ev, görevini annelik sanıyor ir kadın olarak sus!” Bülent Arınç kadınlar hakkında konuşmayı seviyor. Bu cümle ilk değil, son olacağa da benzemiyor. İffetli kadının kahkaha atmaması gerektiğinden tutun da, kendi cinsel organının adını zinhar söylememesi gerektiğine kadar bugüne kadar pek çok önerisi oldu. Durduk yerde yaptığı “Hayat içkiden ve seksten ibaret değil” çıkışındaki gibi, sorulmayan soruların ‘çağrılmayan Yakup’u Bülent Arınç, kadınları düzenlemeye çalışıyor bir süredir. Herkes “Yine gaf yaptı” diyor söylediklerine. Arınç hariç. “Ben ne konuştuğunu bilen adamım, sonuçlarına katlanırım” demişliği var bir ay önce... HDP Milletvekili Nursel Aydoğan’a “Bir kadın olarak sus” dediğinde, tam da bunu kast ediyor. Çünkü bir kadını cinsiyetinden ayrı düşünemiyor. Ne zaman bir kadına baksa, insan değil “kadın” görüyor. Kadın düşmanı ya da maço olduğu için değil. İçinde yaşadığı değerler yumağı ona böyle öğrettiği için. Kadının yerini evle, görevini annelikle, iffetini kahkahayla sınırlı bildiği için. Aslında Aydoğan’a hakaret etmekten çok, onu kadının o kırılgan yerine davet ediyor Arınç. Kadının kan kusup Kızılcık şerbeti içtim dediği, kolun kırılıp yenin içinde kaldığı o sessiz yere... Bülent Arınç, susmak, söylememek üzerine atasözleri yaratmış bir toplumun siyasetçisi. haber 7 Bülent Arınç kadınlar hakkında konuşmayı seviyor. Herkes ‘Yine gaf yaptı’ diyor, Arınç hariç. Çünkü bir kadını cinsiyetinden ayrı düşünemiyor “B me doğruydu. Bir gün önce meydan okurken, idam sehpası kurulduğunda “Görmedim, duymadım, bilmiyorum” demekten imtina etmedi hiç. 2003 yılında Zaman gazetesinde Nuriye Akman’a verdiği söyleşide, “Herkes benim samimi, dürüst olduğuma inanıyor. Ama ‘keşke sussaydı, keşke bunu böyle söylemeseydi’ diyorlar” itirafında bulundu. Üstelik kendini değiştirmeye hazırdı: “Bu eleştirilerinde haklılar. Artık daha dikkatli olmayı, gelişigüzel her yerde konuşmamak gerektiğini düşünüyorum”. Olmadı, kendini tutamadı. Orantısız söz kullanımı devam etti gitti, haber sitelerinin “Bülent Arınç’ın tartışma yaratan sözleri” galerilerine yeni sayfalar ekledi. Deniz Baykal boşuna ona Polemikten Sorumlu Devlet Bakanlığı makamını layık görmemişti. Ne inkâr, ne itiraf Baykal’a bir katkımız olsun: Sitemden Sorumlu Devlet Bakanı da olabilir Bülent Arınç. Onunki “ne inkâr, ne itiraf, sadece sitem” zira. 2006’da, TBMM Başkanı’yken söylediklerine bakalım: “Başka başkanları bilmem ama benim adım Bülent Arınç olmasaydı, ben başka yerlerde heykeli dikilecek adam olarak görülürdüm. Ne yapayım ki benim adım budur, siyasi görüşüm budur, dünya görüşüm budur. Ağzımızla kuş tutsak, ‘bu adam kuş katliamı yapıyor’ diye gazetelerde başlıklar çıkar”. Sözleri gibi, mizahı da orantısız. Dönemin Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer ile aralarında soğukluk olduğu iddialarına verdiği cevap da bu mizahtan nasibini alıyor: “Bizler ciddi insanlarız, her gün birbirimizin sırtına şaplak atacak halimiz yok”. Bu arada söz konu İllüstrasyon: Burak Ağdemir su ciddiyetini “şeyini şey ettiğimin şeyi” sözüyle kanıtladığını söylemeye bilmem gerek var mı? 2005’te Manisa Dericiler Sitesi Başkanı Hüseyin Akdede “Sayın Başkanım, size abi olarak hitap etmek isterim” dediğinde “Bülent Ersoy deme de, ne dersen de” cevabı hangi orantıyla açıklanabilir? TBMM Başkanı sıfatıyla başlattığı organ bağışı kampanyasına, “Kendimi hazır hissetmiyorum” diyerek katılmamasını ise mizahla açıklayıp açıklamamak konusunda kararsızım. Kayıplarla acılaşan dil Freud’un dediği gibi, “Zihin bir buzdağı”... Suyun altında neler olduğunu bilmek meşakkatli. Erken baba kaybı, evlat kaybı, hep kıyısından dönülen iktidarın kaybı... Ve son yıllarda ne zaman ortamı yumuşatacak olsa Tayyip Erdoğan’ın gelip kovana çomak sokmasıyla artan itibar kaybı.... Kayıplarla geçmiş bir ömürde, dili acılaşıyor Arınç’ın. Yarım doktor candan eder derler, yarım terapist kim bilir neler eder? Yine de deneyelim Bülent Arınç’ın buzdağının altına inmeyi. En sevdiği türkü “Mihriban”mış. Tıpkı türküdeki gibi, o da “çözülmüyor”. Arınç’ı anlamak kolay değil. Bir kere 25 Mayıs doğumlu, değişkenliğiyle maruf İkizler burcu. Bir gün pamuk gibi yumuşak, gözyaşlarını silecek mendil arıyorsunuz. Ertesi gün bir bakmışsınız, kendisinden beklenen özüre “Cav cav cav konuşan bir kadın, ben de sus dedim” diye cevap veriyor. Aslına bakarsanız, onun gibi kelimeleri birbirine ilmek ilmek dokumakta mahir birini anlamak için kendisine başvurmak en iyisi. Zaten o da kendini anlatmayı seviyor. Tespitleri de pek yerinde. Gençliğini, hayatını, aşkını her şeyini bu yola verdi 948’in 25 Mayıs’ında, Bursa’da doğdu. Beş kardeşin dördüncüsü. Diğer kardeşlerinin adları Yıldıray, Kutlay, Ümit Doğay ve Tülay iken, onun adı neden “ay”la bitmiyor, bilinmez. Çocukluğu jandarma astsubay babasının yanında farklı yerleri dolaşarak geçti. Doğum yeri Bursa’dan Susurluk’a taşındıklarında iki yaşındaydı. Sonra Ayvalık, Elazığ. İlkokulu burada okudu, 1959’da babası emekli olunca Manisa’ya yerleştiler. Şehitler Mahallesi’nde, amcasıyla babasının müşterek evlerine... Ne var ki babası bir yıl sonra, henüz 52’sindeyken vefat etti. Beş kardeşin dördüncüsü Bülent Arınç 12 yaşındaydı. Bağlanan yetim maaşıyla bitirdi liseyi, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nin ilk iki yılını da bu gelirle okudu. Son iki yılda ise artık İçişleri Bakanlığı’nın bursiyeriydi. Biyografisine başlık önerisi: 1 Kime niyet kime kısmet B Arınç, Münevver Hanım’la 1978’de bir arkadaşları vasıtasıyla tanıştı. Üç çocukları oldu: Ayşenur, Mücahit ve Fatih. duğunda ülke ikinci darbeye doğru koşuyordu. Arınç 1969’da genç bir hukukçu sıfatıyla Erbakan’ın Milli Nizam Partisi için Manisa’yı köy köy dolaştı. Siyasetin tozunu yutmuştu artık. 2000’de Fazilet Partisi’nin ilk olağan kongresinde yaptığı konuşmada dediği gibi, “gençliğini, hayatını, aşkını, her şeyini bu yola vermeye” hazırdı. Münevver Hanım’la 1978’de bir arkadaşları vasıtasıyla tanıştı. Anne Sevdiye Arınç’ın oğlu TBMM Başkanı olduktan sonra verdiği bir söyleşiden öğrendiğimize göre, Gazi Üniversitesi Kız Teknik Bölümü’nü bitiren Münevver Hanım, evlendikten sonra kapandı, bundan sonra da başını hiç açmadı. Üç çocukları oldu: Ayşenur, Mücahit ve Fatih. Mücahit, bir zamanlar Erbakan’ın miting meydanlarını çınlatan bir slogandı. Fatih ise Erbakan’ın oğlunun adı. İnsan hayatın ne getireceğini bilmediği gibi, ne götüreceğini de tahmin edemiyor. Hayat Bülent Arınç’tan hem Erbakan sevgisini aldı, hem de evladı Fatih’i... Fatih Arınç, 1997’de Manisa’da içinde bulunduğu araca tren çarptığında 16 yaşındaydı. Acısı hiç dinmedi. “Ben ölümü kendi eliyle tutmuş bir insanım” diyordu Arınç yıllar sonra Sedat Ergin’e verdiği bir söyleşide; “Başkaları ne kadar dünyayı seviyorsa, ben o kadar ölümü bekliyorum.’’ Onun ölümü ellerinde tuttuğu günlerde, siyasi hayatı bir dönemecin eşiğindeydi. Erbakan, 28 Şubat fırtınasına fazla dayanamayacağı belli olan Refah Partisi’ne alternatif olarak kurulacak partinin başkanlığı için Arınç’ı düşünüyordu. Fazilet Partisi’nin genel başkanı Recai Kutan oldu ama Bülent Arınç, siyasette Kutan’dan daha fazla iz bırakmayı başardı. Köy köy dolaştı Acısı hiç dinmedi CHP’ye yakın baba Gelin 2000 yılına gidelim, muhafazakâr siyaseti ortadan ikiye bölen Fazilet Partisi kongresine... Recai Kutan yandaşlarının yuhalamaları arasında yaptığı konuşmada, “Şimdi Galileo gibi konuşacağım” diyordu: “Siz ne derseniz deyin, dünya dönüyor haberiniz yok!”. Kendisi için yaptığı benzet Orantısız söz kullanımı Babası siyasete meraklıydı, evde ülke gündemi konuşulurdu. Henüz darbe ile karşılaşmamış, çok partili düzene geçeli on yıl olmamış Türkiye’nin CHP’ye yakın bir astsubayıydı baba İbrahim Arınç. Eve Cumhuriyet alınırdı. Arınç da üniversiteden önce düşüncelerinin CHP’ye yakın olduğunu söyleyecekti. Üniversitede dünya görüşü tamamen değişti, Milliyetçi Güç Birliği’nin kurucuları arasında yer aldı. O, hukuk diplomasıyla mezun ol ülent Arınç’ın siyasi tarihine baktığımızda hep dönüm noktalarıyla karşılaşıyoruz. Ne var ki o dönüm noktalarında virajı alan hep bir başkası oluyor. Söz gelimi 1985’te İzmir’de düzenlenen Refah Gecesi. Konuşmalar yapıldı, şiirler okundu. Burada sarf edilen sözler nedeniyle aralarında Arınç’ın da bulunduğu Refah Partililere Devlet Güvenlik Mahkemesi tarafından dava açıldı. Arınç iki yıl hapis cezasına çarptırıldı, Yargıtay cezayı iptal etti. Ceza iptal edilmeseydi, okuduğu şiir nedeniyle hapis yatan siyasetçi o olacaktı. Fazilet Partisi’nin ilk olağan kongresinde, Erbakan’ı yetersiz bulmaya başlayan Yenilikçi kanadın dinamolarından biriydi. Genel başkanlık için kuvvetli adaydı. Adaylıktan Abdullah Gül lehine çekildi. Israrcı olsa belki de AK Parti hükümetinin ilk başbakanı ve daha sonra muhafazakâr dünyanın ilk cumhurbaşkanı o olacaktı. 2007’de siyasetteki aktif görevine iki yıllığına ara verdiğinde “Çok öfkeliydim. Münevver Hanım, öfkemi yatıştırmamı, kontrol altına almamı sağladı” demişti. Münevver Hanım engellemeseydi, belki de ülkenin en öfkelisi o olacaktı… Bir gün Bülent Arınç biyografisi yazılacaksa, başlığı hazır: Kime niyet kime kısmet. iyasete egemen olanların seçimlerin sonuçlarını yok sayarak hükümet etmeyi sürdürdüklerini, savaşa girmek, “çözüm sürecini” bitirmek gibi çok önemli yaşamsal kararları almakta ikircikli davranmadıklarını biliyoruz. Risk aldıklarını, siyasi, hukuki, ne olursa olsun her türden sonuca katlanmayı göze aldıklarını da geçici hükümetin Başbakan’ı söylüyor zaten. Bu arada siyaseti yönetmeyi partilere bırakmamak gerektiği konusunda değişmez bir fikre sahip olduğu bilinen Cumhurbaşkanı, stratejik planlamayı da taktik planlamayı da ele almış durumdadır. HHH Ana muhalefet partisi ise şimdilik bir büyük koalisyon umudu, ısrarı ile adına koalisyon görüşmeleri bile denmeyen görüşmeleri büyük bir ciddiyet, sanki Türkiye’de hızla çözüm aranması gereken konulara başka türlü müdahil olunamazmış gibi sürdürüyor. Oysa stratejiye de taktiklere de hâkim olan Cumhurbaşkanı kararını çoktan vermiştir. Hükümet edenlerin yani Cumhurbaşkanı dahil hepsinin kararı kaotik bir ortamın sonunda yenilenecek seçimlerde tek başına iktidarı her ne şekilde, her ne pahasına olursa olsun elde etmektir. HHH CHP, iktidarın oyun alanında top sürüyor. Verkaçlarla zamanı iyi değerlendiren AKP ise durumdan hoşnuttur. Bedeli ne olursa olsun diyen, bu türden bir karar vermiş olanlar başka çareleri olmadığı, başka bir çıkış yolu bulamadıkları, bir kere iktidarı yitirirlerse başlarına gelecekleri bildikleri için kararlı bir şekilde ilerliyorlar. Oyun kurucuları da el hak bu işlerde ustadır. Ama bu durumu seyretmekle yetinmek istemeyenler, her gün insanların ölmesine razı gelmeyenler, strateji ve taktik ustalarına karşı seslerini yükseltenler de var. Ne yazık ki CHP bu sesi de duymuyor. Hoş bu sesi duymayanlar CHP’den ibaret değildir, iki gazete dışında medyanın da kulağı sağırdır ama yine de parlamentodaki aklı başında vekillerin bu sese kulak vermeleri önem taşıyor. HHH Bu sesin sahibi Birleşik Haziran Hareketi’dir. Son toplantılarında açık, net, anlaşılması kolay bir çağrı metni kaleme aldılar, halkın imzasına açtılar. Şöyle dediler: 1 Suriye’de savaşa son verilmeli, emperyalistler yabancı güçler ve AKP rejimi Suriye’den elini çekmelidir. Suriye halkı kendi geleceğini kendi belirlemelidir. 2 Cihatçı teröre verilen her türlü destek sonlandırılmalıdır. 3 Devlet Kürt siyasi hareketine yönelik operasyonlara ve baskılara son vermeli, PKK silahlı eylemlerden vazgeçmeli, sorunun barışçıl, demokratik kalıcı çözümü için başta TBMM olmak üzere tüm toplumsal kesimlerin dahil olacağı bir çözüm süreci hayata geçirilmelidir.” HHH Anlaşılmayacak bir tarafı yoktur. Eğer yaratılan kaos ortamından yana değilseniz, yasa ve hukuk dinlemez bir yönetime, “ille de iktidar olmalı ve hakkımızdaki iddiaları savuşturmalıyız” diyen iktidara hak vermiyorsanız, kan dökülmesin diyorsanız, bu çağrının itiraz edilebilecek bir tarafı yoktur. Solun, sosyal demokratların, liberallerin, demokratların, gidişe dur demeye, gelecekten her kim ne anlıyorsa o geleceğin önünü açmaya niyeti, kararı olanların şu sıralarda destek verebilecekleri başka bir politik çıkış da yoktur. “İstikşafi” oyalama strateji ve taktiklerine boyun eğmeyin; her geçen gün ölümlerle daha da kararıyor, izin vermeyin. Haziran sizi çağırıyor, zaman yitirmeyin, bu çağrıya kulak verin... Haziran’ın Çağrısı S Bülent Arınç: Suç olarak gördüler B aşbakan Yardımcısı Bülent Arınç, önceki gün Meclis Genel Kurulu’nda HDP Diyarbakır Milletvekili Nursel Aydoğan’a yönelik “Hanımefendi, sus! Bir kadın olarak sus!” sözlerinin gerekçesini açıklayarak, “Cav cav cav konuşan bir kadına da ‘Artık sus hanımefendi’ demeyi neredeyse bana bir suç olarak gördüler. Arkadaşlar kusura bakmasınlar. Burada PKK’nın bizzat üstlendiği cinayetleri lanetleyemeyenlerle paylaşacak hiçbir ortak değerimiz yoktur” dedi. Twitter’dan yaptığı açıklamada “Meclis disiplini gereği söylenmiş sözdür. HDP Milletvekilleri şov yapıyorlar, hedef saptırıyorlar” açıklamasını yapan Arınç, olaydan günler sonra Altındağ Belediyesi’nce Alemdağ Mahallesi’nde yaptırılan Diriliş Camisi’nin açılış töreninde şunları söyledi: “Ben hiçbir kadına, hiçbir kadının hayat hakkına karşı çıkmış bir insan değilim. Ama Meclis’te iki soru sordum, bunun cevabını hâlâ alamadım, bunun cevabını veremeyenler de bana hakaret ederek günlerini geçiriyorlar.” lHaber Merkezi C M Y B