Katalog

Pazartesi 12 Ekim 2015 14 dizi EDİTÖR: MÜNEVVER OSKAY TASARIM: ŞÜKRAN İŞCAN er şey küçük bir pencereden gördükleriyle başladı... Yüzlerce, binlerce sığınmacının hayatına bir anlamda kurtarışçıları olarak dokunuşu tren yolunun hemen önündeki evinin penceresinden yaklaşık bir buçuk yıl önce bir akşamüstü tanıklığıyla adım adım hayata geçti... Bu güzel, kalbi çok güzel kadının adı Lence Zdravkin... Makedonya’nın ortasında yer alan Vardar’ın aktığı, sevimli Veles kentinin (Köprülü) tanınan, bilinen sakinlerinden.... 48 yaşındaki Lence’nin eşi yerel bir TV kanalının sahibi, kendisi ise alternatif tıpla ilgileniyor... İki çocukları var, biri evli. Sığınmacıların Teresa Ana’sı olarak anılan Lence ile buluşuyoruz, rayların hemen kıyısındaki evinde. Sıra sıra dizilmiş, bizdeki mütevazı kasaba sokaklarını andıran yerde, dar alanda inşa edilmiş 4 katlı bir ev onlarınki. Evin ilk katı sığınmacılara gönderilecek, kimi kendisinin satın aldığı, kimi bağışçıların gönderdiği kutu kutu malzemelerle tıka basa olan bir depo... Bebek bezleri, kışlık botlar, yağmurluklar, battaniye, montlar, hazır gıdalar, hatta uyku tulumları göze çarpıyor... Kışlıklarla dolu kutular evin merdivenlerine taşmış... Güler yüzüyle karşılıyor bizi... Soğuk bir gün rayların üzerinde kimi ayakları yol katetmekten kanayan, kimi bitap düşmüş insanların sıra sıra yürüdüğünü görmesiyle başladığını anlatıyor bu yola baş koyma öyküsünü. Önce bu insanların kim olduğunu anlayamadığını ardından haberleri duydukça durumun farkına vardığını... Sonra penceresinden rayların üzerinde yürüyenlere “İsterseniz gelin sıcak bir şeyler ikram edeyim” diye sesleniyor. Sonrası onun ağzından: “Hükümetin sığınmacılara transit geçiş hakkı, tren seferleri, kamp oluşturma çabalarının başlamadığı günler öncesindeydi... Çoluk çocuktular, kimi yayan, kimi yolun kıyısında bisikletli... Çok yorgun, kimi hasta, yaralı... Önce sıcak bir şeyler ikram etmeye, çorba yapmaya başladım. Giderek evimin önünde uzun sıralar oluştu.. Ek kıyafetlere, ilaca, tedaviye ihtiyaçları vardı... Sığınmacı sayısı her geçen gün artıyordu.. Toptancılara gitmeye başladım, indirimli ürünleri takibe...” H KAAN SAĞANAK Sığınmacıların Teresa Ana’sı Lence Zdravkin’in sığınmacılara adanan öyküsü, soğuk bir gün rayların üzerinde kimi ayakları yol kat etmektan kanayan, kimi bitap düşmüş insanların sıra sıra yürümesine tanıklığıyla başlıyor. YARDIM MELEĞİ: LENCE ZDRAVKİN MİT, Muhalefeti İzleme Teşkilatı olursa! nkara Garı benzeri büyük saldırılardan sonra ilk sorulan klasik ve stratejik soru şudur: Bu olay kimin işine yaradı? Buradan akıl yürüterek saldırıyı yapanların kimler olabileceği sorusuna yanıt aranır. Saldırının bir canlı bomba ile yapılmış olma olasılığı ilk günden güçlüydü. Dün kesinleşti. Ortadoğu tipi bu saldırı ne yazık ki bizim ülkemizle de anılır oldu. Yeryüzünün en tehlikeli silahı, ölümü göze almış insandır, denir. Canlı bombaların nasıl hazırlandığı, hangi ruh haliyle olayı gerçekleştirdiği ayrı tartışma konusu, ama bu söz bir kez daha doğrulandı. Ancak salt canlı bombanın kimliğini saptamakla iş bitmiyor. Asıl olan onları hazırlayanlar, yönlendirenler. Girişte sorduğumuz sorunun yanıtına ilişkin geniş bir yelpaze var. Seçimin yapılmamasını isteyenlerden terör örgütünün gücünü yükseltme hedefine, IŞİD’den uluslararası istihbarata kadar... Bu saldırının kimin işine yaradığı sorusunu tersine çevirip, bu saldırı en çok kime neye zarar verdi, diye sorarsak yanıtı tektir: Türkiye Cumhuriyeti’nin temellerine, kardeşliğimize, beraberliğimize... O zaman bu saldırıya verilebilecek en büyük yanıt, hedef seçilen değerlerimizi güçlendirmektir. HHH Böylesi saldırıları önlemenin birinci yolu istihbarat, ikinci yolu sağlam güvenlik önlemleridir. Her ikisinde de ciddi bir zaafın olduğu görülüyor. Türkiye her şeyiyle güllük gülistanlık bir ülke olsa, kimsenin aklından herhangi bir terör saldırısı geçmese, herkes güvenlik deyince sadece cep telefonunun güvenlik tuşunu anlasa, böyle bir saldırı için, “hazırlıksız yakalandık” denebilir. Oysa gerçek tam tersi... 1 Kasım’da seçimlerin yapılacağı ilan edildikten sonra birinci gündem ne sonuçlar ne partiler arası rekabet; varsa yoksa seçim güvenliği, sandık güvenliği, şehit haberleri... Böyle bir ortamda istihbarat kurumlarının çok daha uyanık olması gerekirdi. Dünyanın en büyük istihbarat kuruluşları bile ülkelerinde olası bir büyük saldırıyı önleyemeyebilir. Ancak bizde Milli İstihbarat Teşkilatı’nın kısaltılmışı olan MİT’in açılımının muhalefeti izleme teşkilatı haline geldiği kaygısı oluştu. Ortada zaten ciddi bir hükümet yok. En azından devlet kurumlarının görevini yapması beklenebilirdi. Bunda da iyimser olmak zor; zira bu kurumlar da kişisel güç sahiplerinin etkisi altında. HHH Saldırının uluslararası boyutunun da araştırılması gerekir. İstihbaratın uluslararası anlamda da önemi var. Ülkeler işbirliği yapar. Bu sanılandan önemlidir. Uluslararası alanda yalnızlığı “değerli” gören bir hükümetimiz olduğu için burada da çok değerli bir yalnızlık içinde miyiz, sorusu akla geliyor. Türkiye, çevresindeki gelişmelere toplam gücünün ötesinde ve akılcı olmayan hedeflerle yaklaşıyor. Zaman zaman küresel güçlerle ters düşmeyi de güç gösterisi sanıyor. Oysa en büyük güç, ülkeni hedef haline getirmemektir. Belki de Türkiye’ye, “sen kendi başkentini koruyamıyorsun, çevrene nasıl yön vereceksin” demek istiyorlar. Belki de Türkiye’ye, “evin camdansa komşu evlere taş atma” diyorlar. Belki de Türkiye’de terör üzerinden hedef üretenler, tıpkı bir laboratuvarda biyolojik silah yapmak isterken her şeyin kontrolden çıkması gibi bir tablo ile karşı karşıyalar... Belki de kimilerinin gözü döndü, korkunun tavan yapmasını istiyor. Belki de Türkiye’nin toplam direncinin çökmesi, devamında her türlü plana açık hale gelmesi hedefleniyor. Belki de hepsi! A 5 AVRO’LUK BİLET OLMUŞ 25... Kotevski: Makedonya ciddi bir insani krizle karşı karşıya kalabilir akedonya halihazırda küçük bir ülke, ekonomik açıdan ciddi sorunlar da yaşıyor. Sorunun boyutunu bir de hükümet cephesinden dinleyelim diyoruz, adresimiz İçişleri Bakanlığı, sözcülerden Ivo Kotevski. Göç sorunun bugüne ait olmadığını, yıllardan beri Makedonya’nın koridor olarak görüldüğünü söylüyor. Özellikle Yunanistan’daki ekonomik kriz, “Arap Baharı”, Suriye kriziyle akının boyutunun arttığını da. Bir de Akdeniz’deki faciaların ardından sığınmacıların rotasını bu güzergaha çevirdiğini. Görüşmemizden edindiğim izlenim Üsküp’ün kriz konusunda AB’den gerekli desteği görememekten sıkıntılı olduğu. Sığınmacı krizinin sadece İçişle evgeli’den kalkan tren kuzeye sığınmacılar bugid için iyor ama daha bir Av 5 ar kad çuk ay öncesine ro olan bilet fiyatının, 7 ar a fırl ya dından ise 25 Avro’ zin rke me in iler ması eleştir ın sığ nin esi tm işle mu Ka de. fır a kat 5 a macılara bir and külayan bilet kesmesine hü ar, kad sı ma yum z gö tin me i de bu paraların nereye gittiğ a iay idd i kim tta Ha alı. tartışm kügöre bir dönem 5 Avro ve tbile ılan sat tla fiya süratlı bir gelerin, sığınmacılara bozuk u çoğ icin iği ri para verilemed ın kez adam başı sığınmacılar ü 10 Avro vermek ve üstün l“unutmak” zorunda bırakı .... var da rı iala idd ı dıklar G M ri Bakanlığı’nın bütçesine ek maliyetinin ayda yaklaşık 800 bin Avro’ya ulaştığına işaret ediyor. Polisin sığınmacılara yönelik kötü muamelede bulunduğu iddialarını soruyorum sözcüye, net konuşmaktan kaçınıyor, suçlama varsa hepsini araştırıyoruz, kuralları ihlal eden güvenlik güçlerimiz için soruşturma yürütülür diyor. Kotevski, sığınmacı krizinin sürebileceğine yönelik kaygılar çerçevesinde ülkenin ciddi bir insani krizle karşı karşıya kalabileceğine dikkat çekiyor. Bölge halkının sığınmacılara karşı hoşgörülü olduğunu ancak sınır bölgelerinde ekili alanlarda binlerce kişinin geçişiyle buralarda yaşanabilecek hasat kayıplarının tepkilere neden olabileceğini söylüyor. İvo Kotevski KIŞ AĞIR GEÇECEK... ersiha Smailovic, Legis yardım örgütü kurucularından. İkinci çocuğuna 8 aylık hamile... Gevgeli’ye gidecek yardım paketlerinin yüklendiği depo alanında buluşuyoruz. Kimi sığınmacının polisin kötü muamelesiyle karşı karşıya kaldığı iddialarını aktarıyor. Hükümete yönelik “krize karşı yetersizler” eleştirileri de var... Diğer yandan sığınmacı krizinin halihazırda et M Mersiha Smailovic nik, dini bölünlenmelerin yaşandığı ülkede ortak bir dayanışma dili yarattığını belirtiyor. Çok sayıda gönüllümüz var derken bölgede ağır geçen kışa işaret edip daha çok yiyecek ve koruyucu kıyafete ihtiyacı vurguluyor. ri pırıl pırıl... “Bu umut yolculuklarında yitip gitmelerine göz yumamayız” diyor... Hepimizin başına aynı şey gelebilir... En büyük kızgınlığı sığınmacıların artmasıyla bölgede bazı temel ihtiyaçların fiyatlarının yükselmesi. Bu nasıl bir insanlık, böyle bir trajediden kâr sağlamak kabul edilemez diyor, elinde sığınmacılar için önemli ihtiyaçlardan olan ince bir yağmurluğu gösterip fiyatının son haftalarda 3 kat arttığını ekleyerek. O sırada depodan bize içi eşya dolu bir çanta gösteriyor... Bunun bir süre önce Yunanistan üzerinden aileleriyle “umuda yolculuğa” çıkan iki kız kardeşe ait olduğunu anlatıyor. “Bisikletle bazı alanları geçmeye çalışırken yolda kaza geçirip yaralanmışlar, geldiler, yardım ettik, tıbbi destek sağlandı. Şimdi durumları iyi, Almanya’dalar. Ben de unutulan çantalarının içinde eşyaları vardı. Atmıyorum, bekliyorum, biliyorum bir gün ‘Bir gün alacaklar’ Eşinden destek İlk başta pek destek bulamasa da vazgeçmiyor, eşi onun bu mücadelesinde en büyük yol arkadaşı. Karısının umutsuzca sığınmacılara ekmeği kendi elleriyle evdeki küçük fırında yapma çabalarını görünce gidip bir ekmek makinesi satın alıyor. Lence, evde bir kattaki odalardan birine yataklar koyuyor, ara da kalanlara nefes olsun, hafif yaralılara kendisi de dahil yardımcı olabilmek adına... Yılmadan aylarca süren uğraşıları sonucu Lence’ye ilk başta eş dosttan gelen destek ardından bölge sakinlerine yayılıyor, sonra da yardım kuruluşlarına. Mahallelinin de desteğinin büyük olduğunu söylerken “Neredeyse 5 dakikada bir evin zili çalıyor, biri yardım paketi bırakmak için geliyor” diyor. Peki, ya bölgesel, hükümet desteği diyorum; kimseyi suçlamak istemeden hafifçe gülümseyerek “moralman” demekle yetiniyor. Her gün gelen yardımları sabahın erken saatlerinde düzenli bir şekilde ayırıyor, ardından araca yükletiyor, çoğu gün gittiği adres Gevgeli’deki kamp. Yaptıkları yardım çalışmalarını anlatıyor, gözle kendileri alacak. Hatta iletişime bile geçtik birbirimizle. Onlar için saklıyorum.” İçeride bir bisiklet görüyoruz, sığınmacı bir gence aitmiş. Yola bisikletle devam edemeyeceğini anlayınca Lence’ye emanet etmiş, bu yolu başarırsam haber veririm, yoksa geri dönüp alırım, benim için tutar mısın demiş. Lence’de insanı derinden etkileyen birçok acı tatlı, gülümseten, ağlatan insan öyküsü var. Evlerinin, kalplerinin içinde bu trajediye tanıklık ediyorlar. Ama yüzlerinde huzurlu, insana insan olduğunu hatırlatan bir aydınlık var. Eşine sevgiyle bakarken anlatıyor Lence, “İlk günler evde bana sorardı çorabım, şu yeni aldığım botlarım nerede falan diye... Ben kem, küm bulurum şimdi, bak çok koşturuyorum falan diye laf değiştirmeye çalışırdım. Çünkü onları ihtiyacı olanlara vermişim... Eşinin yeni botu da... ‘Fiyatları artırdılar’ BİTTİ VEFAT Merhum Saftermerhume Baria Dinç’in oğlu, merhum Sadettin–merhume Feriha Atlıhan’ın damadı, FilizŞahin Özbek, Gürayİnci Dinç’in abileri, GünhanEmine ve Deniz Dinç’in amcaları, AyşegülTaner Güvenir ve İpekAbdullah Sönmez’in dayıları, Serdar–Füsun Atlıhan, Jale Atlıhan’ın enişteleri; MertMeryemTunç Atlıhan ve CemDerya Sakarya’nın enişteleri Deniz Dinç Yılmaz–Habib Yılmaz ve Defne Dinç’in babaları, Cem Aktunalı ve Güney Yaman Yılmaz’ın dedeleri Nadide DİNÇ’in sevgili eşi AVUKAT GÜNEY DİNÇ 9 Ekim 2015 tarihinde vefat etmiştir. Cenazesi 12 Ekim 2015 Pazartesi günü (bugün) saat 14.30’da İzmir Barosu önünde yapılacak anma töreni sonrası, Alsancak Hocazade Camii’nde kılınacak ikindi namazını müteakiben Karşıyaka Soğukkuyu Mezarlığı’nda defnedilecektir. AİLESİ Çelenk gönderilmemesi, arzu edenlerin Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği’ne bağışta bulunması rica olunur. C M Y B