Catalog

6 HAZİRAN 2008 CUMA BİR İLCE TİYATROSUNUN öyküsü Selda GÜNEYSU ulancak Sanat Tiyatrosu, bundan 21 yıl önce Giresun’un şirin ilçesi Bulancak’ta, yurttaşların öncülüğünde kuruldu. Oyuncularının hepsi amatör. Balıkçı, fındık işçisi, lokantacı, öğretmen, mühendis... Tiyatro, bugün Türkiye’de her hafta düzenli olarak perde açan tek ilçe tiyatrosu olması bakımından da önem taşıyor. Tiyatroda yalnızca tiyatro oyunları sahnelenmiyor. Konserler veriliyor, paneller düzenleniyor. Bulancak Sanat Tiyatrosu geçen hafta “72. Koğuş” adlı oyunla başkente konuk oldu. “72. Koğuş”un Ankara’da sahnelenmesinin ayrı bir önemi bulunuyor. Oyunun bilet gelirleriyle Bulancak’a piyano alınacak. Alınan piyanoyla da Bulancak’ta çağdaş Türk müziği ve klasik müzik konserleri verilecek. Bu konserlere Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası (CSO) ve Ankara Devlet Opera ve Balesi (ADOB) de destek verecek. Bulancak Sanat Tiyatrosu Genel Sanat Yönetmeni ve Ankara Devlet Tiyatrosu (ADT) sanatçısı Şahin Ergüney’le, Bulancak Sanat Tiyatrosu’nun kuruluş öyküsünü, başkentin Bulancak’taki yurttaşlar için taşıdığı anlamı konuştuk. Bize Bulancak Sanat Tiyatrosu’nun kuruluş öyküsünü anlatır mısınız? Tiyatro, 1987 yılında, liseden mezun olduktan sonra iş arayan 5, 6 genç Bulancaklı tarafından kuruldu. Kurulduğu ilk yıl, Turgut Özakman’ın “Güneşte 10 Kişi” adlı oyunu sahnelendi. Oyun, gazetecilerin yaşamını konu ediniyordu. Onurlu gazetecinin nasıl olması gerektiğini eleştirel bir dille anlatıyordu. 21 yıllık süreç içinde çok çeşitli oyunlar sahnelendi Bulancak Sanat Tiyatrosu’nda. Son oyunumuz “72. Koğuş”ta yine onurlu insanların direnişi anlatılıyor. Ben kurulduğu ilk günden bu yana Bulancak Sanat Tiyatrosu’na destek veriyorum. Yaklaşık bir yıldır da genel sanat yönetmeni olarak görev yapıyorum. Bugün Bulancak Sanat Tiyatrosu’nda sadece tiyatro oyunları sahnelenmiyor. Konserler veriliyor, paneller düzenleniyor. Neden diye sorarsanız, bizler yalnızca tiyatro yaparak insanlara ulaşamayacağımızı düşündük. İlçedeki sivil toplum örgütleriyle işbirliği yaptık. İlçedeki okulları kimi zaman tiyatroya getirdik, kimi zaman tiyatroyu okulların ayağına götürdük. Topladığımız bilet gelirleriyle ilçedeki bir okula kütüphane bile yaptırdık. Daha fazlasını da yapacağımıza inanıyorum. Bugün Türkiye’de, özellikle kırsal kesimlerde tiyatro sahnelerinin yeteri kadar olmadığı bilinen bir gerçek. Siz ise bir ilçede yıllardır tiyatro sanatını yaşatmak için çaba sarfediyorsunuz. Bu süre içerisinde karşılaştığınız zorluklar nelerdir? Evet, ne yazık ki bugünlerde tiyatro sanatı adına sıkıntılı günler yaşadığımızı söyleyebilirim. Ülkenin içinde bulunduğu durumlar güneşi kapatıyor, oksijenimiz azalıyor. Ancak biz biliyoruz ki bu zorluklar yurttaşlarla birlikte mücadele edildiği zaman aşılır. Bildiğiniz gibi ben ADT sanatçısıyım. Aslen Karadenizliyim. Düşündük ki biz, büyük yerlerde yaşayan sanatçılar, kendi memlekletlerine pekala sanatı taşıyabilirler. Böylece de herkesin gerçekten dibe vurduğunu düşündüğü anlarda en üst noktaya çıkabiliriz. Bu amaçla Bulancak Sanat Tiyatrosu’nun sanat yönetmenliği görevini kabul ettim. Bölgedeki gönüllü yurttaşlarla oyunlarımızı seçtik. Neden tiyatro yapmak istediğimizi ilçedeki yetkililere tek tek anlattık. Sanatın gücünü de... Uzun süre, çok komik ücretlerle oyunlar oynadık. Bulancak Sanat Tiyatrosu süreç içinde öyle gelişti ki şimdi belki inanmayacaksınız ama camilerde görevli din adamları yurttaşlara tiyatroya gitmeleri için anonslar yapıyor. Tiyatronun gücü bu olsa gerek. B Belediye kapatmak istedi! Bildiğimiz kadarıyla Bulancak Sanat Tiyatrosu AKP’li Bulancak Belediyesi tarafından kapatılmak istendi. Sonra nasıl oldu da bu karardan vazgeçildi? Yazın Bulancak Belediyesi 20 yıldır bulunduğumuz salondan bizi çıkarmak istedi. Çünkü o salonu bir sinemaya kiralayacaktı. Bizim oradan çıkmamız sokakta kalmamız anlamına geliyordu. İlçedeki balıkçılar, öğretmenler, fındık işçileri, lokantacılar, kısacası herkes, belediyeye karşı durdu. Belediyeye, “Bize yeni salon vermezseniz buradan çıkmayız. Gerekirse basın açıklaması yaparız. Bu basın açıklamasına nereden baksanız 23 bin kişi katılır. Eylem yaparız. Sizi tüm yurda ‘tiyatro kapatan belediye’ olarak tanıtırız” dedik. “Tamam,size en kısa zamanda başka bir yer bulacağız” dediler. Böylece başka bir yere taşıdık tiyatromuzu. Daha güzel bir yere... Yani şimdi ister kabul edilsin, ister edilmesin Bulancak Sanat Tiyatrosu bölgede gerçekten bir güç. Kim kapatabilir ki böylesine güçlü bir tiyatroyu? Arkamızda yurttaşlar var. Biz her hafta düzenli olarak perde açan, üstelik amatör oyuncularla perde açan tek ilçe tiyatrosuyuz. Biz şimdi “Güneş Bulancak’ta doğacak” diyoruz. Bu düşünceyle yolumuza devam ediyoruz. “72. Koğuş”un başkentte sahneleniyor olmasının ayrı bir anlamı var. Anlatır mısınız ? Başkent Bulancaklı yurttaşlar için çok önemli. Çünkü bu oyundan elde edilen gelirlerle Bulancak’a piyano alacağız. Neden piyano diye sorarsanız, biz tiyatro olarak çağdaş Türk müziği konserlerine de ilçemizde yer vermek istiyoruz. Konuyla ilgili olarak daha önce CSO ve ADOB’la konuştuk. Oradaki sanatçı dostlarımız, “Öncelikle piyanoya ihtiyaç var, piyano alınırsa biz seve seve konser veririz” dediler. Böylelikle Bulancak bir piyanoya sahip olacak. Düşünün ilçede bugün tek bir piyano bile yok. 12