Catalog

6 HAZİRAN 2008 CUMA Çocuk Kimdir? Çocuk kimdir sizce? Çocuğa dair inançlarınız neler? Hiç sormuş muydunuz bu soruları kendinize? Bu sorulara verilen yanıtlar kendi çocukluk deneyimlerimizin, anne babalarımızın yaklaşımlarının, içinde bulunduğunuz toplumun ve kültürel değerlerin yansımalarıdır aslında. Öyle ki çocuk “Beyaz ve boş bir sayfa gibidir” deriz, “Biz ne yazarsak o kalır” Yani çocuğun bir potansiyelle doğduğuna, güçleri olduğuna pek inanmayız. Çocuğa sorumluluk veririz ama sorumluluklarını yerine getirebileceği konusunda şüpheler taşırız. O yüzden çocuğu yakından izleriz; hata yaptığı an müdahale edebilmek için. Genelde çocuğun bizim o anki beklentilerimize göre davranmasını isteriz: An gelir “Sen daha çocuksun” der, an gelir “Sen artık büyüdün” deriz. Çocukların kendi fikirleri ve tercihleri olabileceğine, kendi yollarıyla öğrenebileceklerine de pek ihtimal vermeyiz. Bu yüzden aynı şeyleri aynı şekilde tekrar eder dururuz, böylece çocuğu eğittiğimizi düşünerek. Hatta günlük yaşamda kullandığımız kimi ifadelerimizde de çocuk hakkındaki fikirlerimizi farkında olmadan yansıtırız. “Çocuk gibi ağlama” deriz, ağlamak zayıflığını çocuğa yakıştırarak. İlköğretim okullarında her sabah okunan “Andımız”da şöyle haykırırız: “Küçükleri korumak, büyükleri saymak”, saygının yalnızca büyüklere gösterilebileceğini düşünerek. Beğenmediğimiz, istemediğimiz şekillerde davranan kişilere “Çocukluk etme” deriz. Çünkü bizce ancak bir çocuk böyle davranabilir. Kısacası çocuk bizim için genelde “Zayıftır” ve “Korunmaya muhtaçtır” O’nu henüz bir birey olarak ele almak için çok erkendir. Peki ne zaman bir birey olur? Bu konuda da pek fikrimiz yoktur aslında. Sonra akla Saygı duymayı öğrenmek “Ço cuk ima jı”n ı olu ştu rma kta dır. Reg gio Em ilia yaklaşımında en önemli kavram çocuktur. Çocuğa saygı duy ma k da en öne mli baş langıç noktasıdır. Biz de çocuğa dair inançlarımızı, alışageldiğimiz kalıplardan çıkarıp çocuğa saygı duymayı öğrend iğim izd e gerek eğitmenler, gerekse anne babalar olarak daha etkin bir erken çocukluk eğitiminin uygulayıcıları ve çocukluk dönem inin ger çek tan ıkla rı ola birbiliriz. çok soru gelebilir: Kendimizi yetersiz ve değersiz hissettiğimiz çocukluk döneminden çıkıp ne zaman kendimizi “Yeterli”, “Güçlü” ve “Değerli” hissetmeye başlayabiliriz? Çocukken fikir üretmeyi, araştırmayı öğrenememişken bu becerileri ne zaman kazanabiliriz? Bir birey olarak saygı görmek yalnızca yaş ve statüyle mi gerçekleşebilir? Çocukluk yalnızca geleceğe yatırım dönemi midir? Bugününü yaşayamayan, bugün var olanı, merak ettiklerini öğrenemeyen çocuk gelecekte bunları nasıl yapabilir? Şimdi “Çocuk kimdir?” sorusuna verilen şu yanıtlar üzerinde düşünelim; Çocuk olasılıklar ve güçlerle doludur. Aktiftir ve bilgiyi organize edebilir. Büyüme isteğinin gücüyle hareket eder. Meraklı, yaratıcı ve beceriklidir. Çocuklar, bilir, hisseder, isterler ve yetişkinler olarak onlardan beklentilerimizin daha fazlasını yapabilirler. Kendilerine ait düşünceleri, teori ve duyguları vardır. Doldurulmaya ihtiyaç duydukları boş bir beyinleri yoktur. Çocukların akıllarının şekillendirilmeye ihtiyaçları vardır. Her çocuk tektir ve bir obje gibi yaklaşılmamalıdır. Çocuk dünyaya sosyal bir varlık olarak gelir. Çocuklar çok fazla ve aktif olarak çevrelerindeki her şeyle ve herkesle iletişim ararlar. Diğer insanlar, kendileri ve dünya hakkında denerler, araştırırlar ve bir şeyler bulmak isterler. Öğrenmek ve gelişmek isterler. Yetişkinlerin onlara verdiği bilgiyi almaktan çok bilgilerini kendileri oluştururlar. Her çocuk zengin ilişkiler için de birç ok yol la ve birç ok dili kul lan ara k yaşamdan anlam çıkarmak için arzulu, güçlü ve yaratıcıdır. Çocuklar yaratıcılığın kullanım ı ve değ erin i en duy arlı yargılayan ve en iyi değerlendirenlerdir. Onlar çok kolay keşfeder ve bakış açılarını değ işti rirl er. Yar atıc ı eylemleri günlük yaşamlarının bir parçasıdır. Ço cuk hak kın da sıralanan bunca fikir Reggio Emilia eğitim yaklaşımının 11