Catalog

2012 Felaket Senaryoları ve Gerçekler3 Prof.Dr. Orhan Gölbaşı, Yrd.Doç.Dr. Emre Işık, Dr. Ayşegül Yelkenci (İstanbul Kültür Üniversitesi) ky and Telescope’un Kasım 2009 sayısında bu konuda bir makalesi yayımlanan E.C. Krupp’a göre (14) “Gerçekte, galaktik dizilmenin tayini oldukça zordur ve Samanyolu Galaksisi’nin görsel görünümüne bağlıdır. Samanyolu’nun sınırları konusunda kesin bir tanım yoktur ve bu konu oldukça belirsizdir.” (Jenkins, kendisinin 3300 metre yükseklikten, yani Mayaların yaşadıkları yükseklikten, Samanyolu’nun sınırlarını tespit ettiğini ileri sürüyor.) Kısacası, Samanyolu’nun merkezi için kesin bir görsel konum vermek pek anlamlı görünmüyor. Şekil3’den de görüldüğü gibi Güneş’in Yay takımyıldızı hizasında bulunan galaksi düzlemi ile kesişmesi aslında 21 Aralık 1945’de de gerçekleşmiştir ancak galaksi merkezi tam o noktadan geçmemektedir. Krupp’a göre Jenkins, kış gündönümünde bu galaktik dizilmenin 1980 ve 2016 yılları arasında herhangi bir zamanda gerçekleşebileceği gerçeğine hiç değinmiyor. Bu durumda, sürecin tam ortası olan 1998 yerine niçin 2012 yılı seçildiği de cevapsız kalıyor. Komplo teorisŞekil3. 21 Aralık 1945’de Güneş’in konumu. yenleri bunu, Yatay kırmızı çizgi Güneş’in tutulum dairesini dikey yeşil çizgi ise galaksi ekvatorunu başka olayların göstermektedir. Güneş ikisinin kesiştiği yerde da süreci tetiklebulunmaktadır; ancak artı ile gösterilen olası diği şeklinde galaksi merkezinden uzaktadır. açıklıyor.. İşte burada 2012 sonlarında gerçekleşeceği tahmin edilen Güneş’in maksimum etkinliği devreye sokuluyor. Bu tahminin gerçek olmadığı ise yukarıda anlatılmıştı. Özetle, 13. Baktun’un sonu ile galaktik dizilme arasında astronomik ilişki bulunduğuna dair hiçbir kanıt yoktur. Mayaların takvimleriyle dünyanın sonuna ilişkin bir kestirmede bulunduklarına ya da 21 Aralık 2012 felaketi konusunda bir şey bildiklerine dair de hiç bir kanıt bulunmamaktadır. Foundation for the Advancement of Mesoamerican Studies(FAMSI)’den Mark Van Stone’nun da belirttiği üzere (15), eski Maya takvimlerinin veya kehanetlerinin hiçbirinde 2012’nin dünyanın sonu olacağı; bir yıkım, yenilenme veya gelişim olacağı söylenmemektedir, bunların hepsi sonradan yapılan yorumlardır. Hatta Mayalara ait bazı yazıtlarda 13. Baktun’dan sonraki tarihlere (en az 4000 sene ilerisine) gönderme yapıldığı görülmektedir. 2012 felaket senaryosunda, 2012 yılı kış gündönümü sırasında bir gezegen dizilmesinin de gerçekleşeceği ve bunun çok ciddi felakete yol açacağı iddiası da yer alıyor. Gerçekte 2012 kış gündönümü sırasında bir gezegen dizilmesi de olmayacak. Şekil5’den açıkça görüldüğü gibi o tarihte bir gezegen dizilmesinden bahsetmek söz konusu değildir. Yine de tüm bu açıklamaların komplo teorisyenlerince dikkate alınacağını CBT 1194 / 12 5 Şubat 2010 S ve bu tür uydurma haberlerin sona ereceğini beklemek gerçekçi görünmüyor. 2012’ye çok fazla bir zaman kalmadı. Onu hayırlısıyla atlatsak bile daha nice kıyamet günü ve senaryosu ile karşılaşacağımızdan hiç şüphe yok. BİLİM VE SÖZDE BİLİM Doğa bilimlerinde yapılan bilimsel öngörüler, tutarlı bir mantıksal zemine otururlar, açık ve net ifadelerden oluşurlar, özneler arasıdırlar (kimsenin tekelinde değillerdir), yinelenebilir deney ve gözlemler yoluyla sınanabilir ve yanlışlanabilir özelliktedirler. Bununla birlikte, kendisine ilişkin bilgilerimizin oldukça eksik olduğu bazı doğa olaylarını daha iyi anlamak için öngörü gücünden yoksun bazı modellerden yararlanılmaktadır. Buna bir örnek, Güneş etkinliğinin gözlenen değişimlerini açıklamaya çalışan hidromanyetik dinamo modelleridir. Bunlar, basitleştirici fiziksel varsayımlar içeren yaklaşımlardır ve her biri ilk bakışta birbirine benzer çözümler sunar. Ancak şimdiye dek hiçbir Güneş dinamosu modeli, Güneş’teki tüm fiziksel süreçleri birlikte ele alarak gözlemleri öngörebilen bir çözüm sunamamıştır. Bu durum, Güneş’in oldukça büyük ve karmaşık bir akışkan sistemi olması, çalkantılı sistemlerin doğasını iyi anlamamış olmamız ve bilgisayarlarımızın işlem hacminin yetersizliği gibi nedenlere dayanır. Yine de Güneş fizikçileri, Güneş dinamosunu daha iyi anlama yolunda son elli yıldır büyük yol almışlardır. Yazımızın başından beri değindiğimiz spekülatif iddiaların bilimsel anlamda bir öngörü gücüne sahip olmadığından kuşkumuz yoktur. Ancak, onların da bazı ortak özelliklerinden söz etmek mümkündür. Bu iddialar, bilimsel iddiaların ve öngörülerin tersine, 1 Açık ve net değillerdir: Çoğunlukla, mantıksal bakımdan tutarlı ve sağlam bir zemine oturmazlar; bulanıktırlar. Böylece okuyucunun ya da dinleyicinin kavrayacağı ve doğruluğunu tartışacağı bir zemin ortada yoktur. Çok satan bazı gazetelerle ya da çok satan bazı kitaplarla milyonlara ulaşan bu iddialar, özellikle nedensonuç ilişkileri kurarken açık ve net söylemlerden her zaman uzak dururlar. Bilimsel terimleri yanlış, ilgisiz yerlerde ve biçimlerde kullanırlar; ancak bilimsel kuşkuculuktan yoksun okuyucu kitlesine bir o kadar da albenili bir gizem sunarlar! Yazar ya da konuşmacı, “foton kuşağı” ya da “kozmik enerji” derken tam olarak ne dediğini kendisi bile bilmemektedir ya da bildiğini sanmaktadır. Buradaki tuzak, bilimsel dilde karşılığı olan sözcüklerin yan yana kullanılması yoluyla bilimsel dilde karşılığı olmayan bir tamlama oluşturulmasıdır. Bilimsel olarak anlamlı birer tamlama olan “manyetik alan“ ve “manyetik enerji”nin de çoklukla ilgisiz yerlerde kullanıldığına tanık oluruz. 2 Yanlışlanamazlar: Ortaya attıkları birçok iddia, gerçek bilimsel iddiaların tersine yanlışlanabilir özellikte değildir. Bir kuramın yanlışlanabilir olması, istatistiksel veya fiziksel özelliklerinin geliştirilmesiyle bir çalışmanın belli bakımlardan olası yanlışlığının ya da eksikliğinin gösterilebilir olmasıdır. Ancak sözde bilimsel iddialar genellikle gelişigüzel veya eksik istatistiğe ve fiziksel anlamı olmayan karmaşık ve hatta bulandırılmış varsayımlara ve iddia lara dayandığı için, tıpkı kuantum fiziğinin kurulmasına önemli katkılar yapmış olan W. Pauli’nin söylediği gibi “yanlış bile değillerdir”. 3 Keskin ve duyarlı ölçümlerden, istatistiksel duyarlılıktan yoksun, bulanık haldedirler ama bilimselmiş gibi sunulurlar: Örneğin, Güneş tutulmalarının depremleri tetiklediğini biriki tesadüften yola çıkarak “öngördüğünü”, buna bağlı olarak 2060 yılında Türkiye’de büyük bir deprem “olacağı” kehanetini ortaya atmak. (Bu iddia, ülkemizde ortaya atılmış, yerli ajanslarda haber olarak yayımlanmıştır.) 2060’da ülkemizde tesadüfen büyük bir deprem olsa, bu durum, ilgili öngörüyü (kehaneti) geçerli kılar mı? Bir sonraki hilesiz para atışınızda “yazı” geleceğini söylemeniz ve Şekil4. 21 Aralık 2012 tarihinde Güneş’in gerçekten de “ya konumu. Güneş galaksi düzlemine yaklaşsa bile ne galaksi düzlemi ile ne de olası zı” gelmesi, idgalaksi merkezi doğrultusunda değildir. dianızı ne kadar geçerli kılarsa, o kadar... Ama yazı geleceğini karmaşık hesaplara ya da psişik güçlerinize dayandırdığınızı söyleyerek nice insanı kendinize inandırabilirsiniz. “Sözde bilimsel” iddiaların tümünde yukarıdaki gibi birçok ortak özellik vardır. Bu iddialara karşı bilinçlenilmesi, haksız kazanç elde eden sözde bilimcilere ve “araştırma” kuruluşlarına karşı bağışıklığın ilk ve orta öğrenimde kazanılması ve bunun için ilgili kişilerin üzerine düşeni yapması gerekir. Birçok mesleğin sahtesi yasalarca suç sayılmaktayken, sahte bilimcilere karşı en azından bilinçlendirici önlemlerin alınmasının önemi açıkŞekil5. 21 Aralık 2012 tarihinde gezegenlerin konumları. tır. Bu durum, Atatürk’ün ünlü özdeyişinde ifadesini bulmaktadır: “Dünyada her şey için, maddiyat için, maneviyat için, muvaffakiyet için, en hakiki mürşit ilimdir, fendir; ilim ve fennin haricinde mürşit aramak gaflettir, cehalettir, dalalettir.” Özellikle bu konuda bir şeyler yapmayı düşünen öğretmenlerimize Carl Sagan’ın “Karanlık bir Dünyada Bilimin Mum Işığı” (TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları / Yapı Kredi Yayınları) ve Hüseyin Batuhan’ın yazdığı “Bilim ve Şarlatanlık” (Yapı Kredi Yayınları) kitaplarını tavsiye ediyoruz. Yaralanılan kaynaklar: Dennis ve Terence McKenna, The Invisible Landscape: Mind, Hallucinogens, and the I Ching, San Francisco: HarperCollins. (1993). Jose Arguelles, The Mayan Factor: Path Beyond Technology, Bear & Co (1987). John Major Jenkins Maya Cosmogenesis 2012, Bear & Co. (1998). E.C Krupp, Sky and Telescope, November 2009, The Great Scare 2012, http://media.skyandtelescope.com/documents/Doomsday2012lores.pdf http://www.famsi.org/research/vanstone/2012/index.html