Katalog

MODA Moda dünyasında bugün var olan iptal ücreti, prova ücreti, uzayan çekimler için ekstralar gibi modeli koruyan kuralları sektöre Ford Model Ajansı kazandırdı. İşe geç kalan model için de yaptırımlar vardı. Vanity Fair Haziran 2015 sayısından derlenmiştir. Yetenekli ve özgüveni yüksek Bayan Ford İkinci Dünya Savaşı sonrası Manhattan’da kırmızı kapılı küçük bir model ajansı. Eileen ve Jerry Ford çiftinin 1946 yılında kurduğu Ford Models, sektördeki benzersiz tavrıyla süpermodeller devrinin altyapısını kuracak, modellerini birer marka yapacaktı. Yazar Robert Lacey’nin geçtiğimiz yıl ölen Eileen Ford’la yaptığı röportajlar üzerinen yazdığı kitap, yalnız Ford çifti ve model ajanslarının değil, bir dönem modasının tarihini anlatıyor. Eileen Ote sevgilisi Jerrd Ford’la evlenmek üzere San Francisco’ya kaçtığında 1944 yılının Kasım ayıydı. İkinci Dünya Savaşı zamanı... Evlilik sertiikalarında Jerry’nin meslek hanesinde Deniz Subayı yazması ne kadar olağansa, müstakbel karısının aynı haneye, savaş zamanı Stilist yazdırması o kadar olağandışıydı. Bu hikayeden kısa bir süre önce Long Island’da, evinin yakınındaki Jones Beach’te güneşlenirken bir fotoğrafçı Eileen’e yanaştı. “İsminin Elliot Clarke olduğunu, plaj modasının tarihiyle ilgili bir makale için fotoğraf çektiğini söyledi ve yanında getirdiği vintage mayolarla poz verip veremeyeceğimi sordu” diye hatırlıyor, Eileen. Fotoğralar 1944 yılının Ağustos ayında The Saturday Evening Post gazetesinde "Evet, benim cesur kızım" başlıklı hikayeyle yayınlandı. Clarke’ın kareleri Eileen’in modellik kariyerinin hem başlangıcı hem sonu olacaktı. Çünkü onun yeri objektiin önü değil, arkasıydı. Elliot Clarke, o sırada kendisine bir sekreter arıyordu ve Eileen, tüm enerjisiyle iyi bir adaydı. Daktilo bile bilmiyordu ama yalandan kim ölmüştü. Clarke onu yeni çıkacak derginin kapak fotoğrafını tasarlamakla görevlendirdi. Eileen kendini, ilk sayısı 400 bin satan Seventeen isimli gençlik dergisinin ekibinde buldu. Kapaktaki 1 ve 7 numaralarını çiçek dallarıyla giydirmek Eileen’in ikriydi. Bir sonraki parlak ikri, işvereni tarafından aynı coşkuyla karşılanmadı. Dahası Eileen, Kasım ayında Jerry’yle San Francisco’daki evlenme planından patronunu haberdar etmemiş, üstüne üstlük fotoğraf stüdyosunun anahtarının kendisinde olduğunu da unutup gitmişti. 20 Kasım 1944’te, San Francisco belediye binasında Jerry Ford’a evet derken, Eileen aslında işsiz bir stilisti. Amerika’nın en büyüğü William Becker Stüdyoları’nda işe başladı. Görevi, fotoğralanacak giysileri numaralamak, paketlemek, işlemleri koordine etmek ve modelleri ayarlamaktı. John Robert Powers, Harry Conover ve Walter Thornton gibi zamanın önemli ajanslarıyla ilk kez burada muhatap oldu; savaş zamanı saati 25 dolara çıkan model iyatlarını düşürmek için pazarlık yapıyordu. Beckers kuruş hesabı yapan bir şirketi. Eileen, 25 cent’e bir daktilo silgisi alıp masraf belirtiği gün, Becker’in sekreteri tarafından çağrıldı. “Sen şirketin parasını nasıl harcarsın!” sitemine eşlik eden kalkık kaşlara maruz kalınca silgiyi sekretere fırlatı ve Beckers’dan ayrıldı. Amerika’nın en eski departman mağazalarından Arnold Constable & Company’de işe başladı. “Constable’ın reklam kampanyaları ve katalogları için model ayarlamak görevimdi. Sürekli telefondaydım. Ajanslarda işlerin nasıl ilerlediğine dair çok şey öğrendim, birçok modelle arkadaş oldum. Şirketin sahibi modellere saat başı ne kadar ödediğimi öğrendiğinde pek memnun olmadığını bana bildirdi. Az saate çok iş görmek için stüdyoda hızlı çalışmaya başladık.” Eileen, kısa sürede yüksek tansiyonlu moda dünyasının cabbar kadınlarından oldu: Hayat dolu, yetenekli, özgüveni yüksek Bayan Ford. Silgi fırlatıp iş bıraktı Evliliklerinin hemen ardından deniz subayı kocası, Pasiik’e gönderildi. Ve Eileen dört ay sonra, 1945 baharında New York’a geri döndü. Önceliği işiydi. Elliot Clarke bir centilmenlik yaptı ve ona referans oldu. Eileen, o dönem 18 17 MAYIS 2015