Katalog

Tükendiniz mi yoksa sadece bahar yorgunluğu mu Giderek bütün meslek dallarını etkisi altına alan tükenmişlik sendromuna ne kadar yakınsınız? Buyurun ölçmeye… Biz ülke çapında ismini Meryem Uzerli sayesinde duymuş olsak da, Tükenmişlik Sendromu (Burnout Syndrome) ilk olarak 1970’lerde bir rahatsızlık olarak kabul edilmiş ve adı konmuş. Acil servis personeli, hukuk ve eğitim alanlarında çalışanlar arasında sıkça teşhis edilmeye başlanmış. İş temposunun artması ve mesailerin uzamasıyla çok daha fazla meslek grubunda görülmeye başlanmış. Yorgunluk, baş ve mide ağrıları, kas krampları ve tutulmaları, bel ve boyun ağrıları, uyku ve yeme alışkanlıklarında dalgalanma, cinsel istekte azalma iziksel belirtileri arasında. Umutsuzluk, dikkat eksikliği, sık ökelenme de zihinsel belirtilerinden. Duygusal anlamda da stres, alınganlık, gerginlik, tahammülsüzlük ve sabırsızlık olarak kendini gösteriyor. Maddi kazanç, prestij, takdir ve onaylar anlamsız ve boş geliyor. Psychologies Magazine mayıs sayısında tükenmişlik sendromuyla ilgili kendinizi ölçebileceğiniz bir test yayımladı. 11. İş yerinde net olarak beni neyin strese soktuğunu biliyorum: Evet, sık sık beni neyin strese soktuğunu kendi kendime sorarım. Tam olarak değil, kendime asla böyle sorular sormam. Evet, çok çalışmak ve çok az zaman. Evet, sürekli tekrar eden küçük günlük sorunlar. 12. Enerjimi nasıl toplayacağımı bilirim: Eğer zamanım varsa, enerjimi toplamak için ne yapmak gerektiğini bilirim. Sadece iş dışında enerjimi toplayabilirim. Eğer yorgun ve stresliysem çalışmaya devam ederim ve hata sonuna kadar sabrederim. Çok yoğun stres altındaysam bütün bir gün boyunca enerjimi toplamaya çalışırım. 4. Bana verilen süre içinde işlerimi bitiremeyeceğimi düşünüyorum: İş arkadaşlarımdan yardım isterim ve üstlerimden gecikme payı talep ederim. Kimseden yardım isteyemem, cesaretimi kaybederim. Başımın çaresine bakarım, gece çalışmak üzere işten çıkarım. Üstlerimi memnun etmek için kendime ve iş arkadaşlarıma baskı yaparım. 5. Kendimi işe yarar hisseder ve yaptığım işte bir anlam bulurum: Hayır, yaptığım işle kişisel değerlerim her zaman zıtır. Evet, yaptığım işin bir anlamı var ve değerlerimle uyuşuyor. Hayır, yaptığım iş benim için büyük bir anlam ifade etmiyor. Evet, genellikle kendimi işe yarar hissediyorum. 6. İş günlerindeki molalarım: Beni besliyor ve işlerime pozitif bir ruh haliyle dönmemi sağlıyor. Asla mola vermem, vaktim yok. Kurallara uygun mola veririm, molaları iş arkadaşlarımla problemlerimi çözmek için kullanırım. Vaktim olunca mola veririm. 7. İşle ilgili endişelerim var: Onları oiste bırakır, özel hayatıma zarar vermelerini istemem. Yakınlarıma anlatırım, kafamda bu endişeleri evirip çevirmeden duramam. İşin dışında, mesafeli durmayı başarıyorum. Bütün yaşam alanımı kaplar, uykumu bozar. 8. İyi yapılmış bir işi severim: Kolay tatmin olmam ama amaca uygun olacaksa kalite üzerine zaman zaman düşünmeyebilirim. Kendime gerçekçi hedeler koyarım ve işimden tatmin olurum, mükemmel değilse bile. Mükemmeliyetçiyim, elimdeki büyük iş yüküyle işler zorlaşıyor. Hedeimi yüksek tutarım, bu da biraz strese neden olur. 9. İş yerindeyken ökelendiğimde: Nasıl davranacağımı bilirim, kimseyi negatif etkilemeyecek şekilde kendimi ifade edebilirim. Dişlerimi sıkarım ve tüm ökemi içimde tutarım. Herkes ökemden nasibini alır. Ne yazık ki en yakınlarımdan ökemi çıkarırım. 10. Çalışmam takdir görüyor: Hayır çalışmamdan hiçbir takdir görmüyorum. Hedelerimi tuturduğumda takdir edilmiş hissediyorum. Zaman zaman tebrikleri kabul ediyorum ama her zaman daha iyisini yapabilirdim gibi geliyor. Hedelerimi tuturamasam da çabam takdir görüyor. =3 =2 =1 =0 NE KADAR RİSKTESİNİZ? 1. Bir iş gününün sonunda kendi kendime şöyle derim: Yarına çok fazla iş kalmış olsa bile, bugün çıkardığım işten memnunum. Çok yorgunum, iyi çalıştığımın resmidir. Huysuzum çünkü bir kez daha planladığım işlerin yarısını bile bitiremedim. Ancak bu işler bitiğinde rahatlayacağım. 2. İş arkadaşım benden acil bir işine yardım etmemi istiyor: İşim başımdan aşkın olmasına karşın kabul ederim. Kabul ederim ve kendi işlerimi değil çabuk bitmesi için onun işini yaparım. Başlamak için süre isteyerek kabul ederim Ancak benim işimi engellemiyorsa kabul ederim. 3. Kendimde stres alarm belirtilerini fark etiğimde: Bu ne demek bilmiyorum. Üzerinde durmam, sabrederim. Nedenlerini araştırırım ve davranışımı değiştiririm. Dengemi sağlamak için gerekli müdahaleleri yaparım. 22 Puanınız 12’nin altındaysa Üzerine düşünmüyorsunuz İş stresi sizin sıkıntılarınız arasında değil. Sizin için kârlılık veya performans baskısı, zamanın yetmemesi, hedelerin tutmaması iş hayatının gerçekliğinin içinde. Ama bu sizi stresten kaynaklanan bir krize karşı dokunulmaz hale getirmiyor. Neyi değiştirmelisiniz? Kendinize iziksel ve duygusal olarak nasıl hissettiğinizi sorun. Eve asla iş götürmeyin, başkalarının işini kendinizinkini bitirmeden yapmayın ve mutlaka bir iziksel aktivite yapın. Puanınız 1324 arasındaysa Kendinizi korumayı bilmiyorsunuz Risklerinin farkındasınız ancak teorik bilgiler kullanmadığınız müddetçe işe yaramaz. Sizi tatmin etmeyen bir işi bitirmekte zorlanıyorsunuz. Gün içinde yeterince mola vermiyorsunuz, sık sık öfkeleniyorsunuz. Hafta sonları ve tatil günleri dışında nefes almıyorsunuz. Neyi değiştirmelisiniz? İş konuşmadan geçen öğle yemekleri yiyin, daha sık mola verin. İş yerinde nelerin kötü gittiğini listelemeyi bırakın. Özel hayatınıza daha çok zaman ayırın, iyi uyuyun, dengeli beslenin. Puanınız 24’ün üzerindeyse Kendiniz sağlam tutuyorsunuz Tükenmişlik sendromuna hakimsiniz. Özel hayatınız ve iş hayatınız arasında bir dengesizlik olduğunda fark ediyor ve önlem alıyorsunuz. Bedeninizin size gönderdiği sinyalleri duyabiliyor, stres anlarında kendinizi sağlam tutabiliyorsunuz. Pozitif enerjinizi vererek, işbirliği içinde çalışmayı başarabiliyorsunuz. Dolayısıyla kendinizi kullanılmış hissetmiyor, yaşam ve iş kalitenizden şüphe etmiyorsunuz. Neyi değiştirmelisiniz? Bu şekilde devam etmelisiniz. 10 MAYIS 2015