Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
24 bölgede birinci sıra İstatistikleri Kadın Adayları Destekleme Derneği’nin sitesinden indirdim. Ve indirdiğim dökümanları incelerken, “Acaba bu ülkenin yarısı kadın değil mi? Çünkü belki de değil. Bu kadar çok adamın, adam adama tüm kurum ve kuruluşların başında olmasının başka bir açıklaması olamaz!” diye düşündüm. Hemen söyleyelim, şu anda kadınlar meclisin sadece yüzde 14’ünü oluşturuyor. Yani 550 vekilden sadece 79’u kadın. Bir adet kadın bakanımız (Aile ve sosyal politikalardan sorumlu, çünkü Enerji Bakanı olacak değildi herhalde. Bir düşünün, kadın haliyle gömleğini değiştiremeden 3 gün maden başında durması gerekse, ne kadar vahim bir tablo ortaya çıkardı!) Bir adet kadın müsteşarımız (Yine Aile ve Sosyal Politikalar’da), ülke çapında üç adet kadın Büyükşehir Belediye Başkanımız ve nazar boncuğu misali, iki tane de kadın valimiz bulunuyor. TÜİK verilerine göre ülkenin yüzde 50,2’si erkek, yüzde 49,8’i kadın. Yani demem o ki sevgili kadın kardeşlerim, bizler ülke yönetiminde pek temsil edilmiyoruz. Daha doğrusu, temsil hakkımızı da daha pek çok hakkımızda olduğu gibi, uzun süredir bir takım adamlar kullanıyorlar. Aslına bakarsanız, 20112015 dönemi meclisi, Türkiye Cumhuriyeti’nin sayısal anlamda en fazla kadın barındıran kadrosuna sahip. Misal 1935 yılında 395 vekilden sadece 18’i kadınmış. 1950’lere gelindiğinde bu sayı, 487 vekilde 3 kadın vekile kadar gerilemiş. 1957’den 1999’a kadar da meclisteki kadın sayısı 8’i geçememiş. Kürt kadınlar fark atı Kaçıncı sıradan adaY? 7 Haziran seçimleri için konuşacak olursak, HDP yine 268 kadın aday göstererek, ayrımcılığı ortadan kaldırma adına ilk sırayı alacaktı. Lakin son anda yetişen Komünist Parti 550 kadın aday göstererek dünyada bir ilke imza atı. “Komünist Parti adayları gerici rejime karşı duruşun ta kendisidir” ifadesiyle paylaşılan aday listesinde, Komünist Parti’nin yüzde 10 barajını geçme ihtimali olup olmamasının payı, elbet tartışılabilir. O esnada AK Parti 99, CHP 103, MHP ise 61 kadın aday göstermeyi uygun gördüler. Tabi aday gösterilen kadınların sayısı kadar, listelerde kaçıncı sırada aday gösterildikleri de önem taşıyor. Malum, bir ilden bir partinin çıkartabileceği vekil sayısı belli, listelerin alt sıralarında yer alanların şansları çok da yüksek değil. Adayların sıralamalarında HDP, 25 seçim bölgesinde kadınlara ilk sırada yer vererek, yine Kürt kadınlarının eşitlik mücadelesinde nasıl bir fark atığını göstermiş oldu. CHP, Ankara, İzmir ve İstanbul başta olmak üzere 14 bölgede kadınları ilk sıradan aday gösterdi ki, Şafak Pavey gibi resmen vatandaş zoruyla siyasete devam eden isimler, CHP’nin kadın oyuna duyduğu ihtiyacın göstergesi niteliğinde. MHP’nin ilk sıradan aday gösterdiği kadın sayısı 2, AK Parti’nin ise 4. Bu dört kişiden biri Sakarya’dan 1. sırada aday olan sevgili Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı, Ayşenur İslam. Hatırlanacak olursa Ayşenur Hanım bakanlığı süresince, kadın cinayetlerini “Allah belâlarını versin” şeklinde lanetlemek, tecavüz sonucu doğan bir bebeğin sahiplenilmesi konusunda “erkek tarafını” sonradan sildiği Tweetler ile desteklemek ve kızların çocuk yaşta evlendirilmesi konusunda “çoğu masumane” açıklaması yapmak gibi, önemli icraatlarda bulunmuştu. Mevcut parlamentoda 312 milletvekilinden 45’i kadın olan AK Parti, havuz medyasından edinilen bilgiye göre 2015 seçimlerinde en az 80 kadın milletvekili hedeliyor. İş bu sebeple, 28 Şubat sürecinin mağdurları Fatma Benli (İstanbul 2. Bölge 8. sıradan), Leyla Şahin Usta (Konya 6. sıradan) ve Ravza Kavakçı (İstanbul 1. Bölge 9. sıradan) gibi dönemin sembol isimlerine aday listesinde yer vermişler. AK Parti’nin bu sembol hanımların sembolize etikleri değerlere verdiği önemi ise, kaçıncı sıradan aday olduklarına bakarak daha net anlamak olası. HdP güzelleri için tıKla! Kadınların malum sebeplerden isyanda olması, 2015 seçimlerinde kadın adaylardaki göreceli artış olarak kendini göstermiş olabilir. Adaylardaki artışın meclisin geneline nasıl yansıyacağını ise 7 Haziran sonrası göreceğiz. Ama ondan önce görmemiz gereken şeylerden biri, tüm toplumun kadına bakışı olmalı. Misal, ismini vermekten imtina etiğim bir internet haber sitesinde, kadın adaylarla ilgili son derece samimi “HDP’nin güzelleri” haberi gözüme çarptı. Evet yanlış okumadınız, “HDP İstanbul’daki kadın adaylarını güzeller içinden seçti” şeklinde resim altları bulunan haberde, sanki vekil adayı değil de hamamda görücüye çıkan 9 HDP’li hanımefendinin fotoğraları sıralanmış, yetmezmiş gibi iziksel özelliklerinin milletvekili adayı olmalarına katkısı vurgulanmıştı. Siz hiç “seksi vekiller için tıklayın” linki altında bir grup yakışıklı erkek vekilin resimlerini gördünüz mü? Şayet gördüyseniz, bu Türkiye’den bir haber değildir, eminim Hülâsa, ülkemizde hala bir kadın milletvekili adayı da olsa, ona “çünkü güzelmiş” diyecek bir medyamız, kadını ancak evde seven ve anne ise sayabilen siyasilerimiz var. Toplum zaten “Kadını evde mi dövelim yoksa sokağa mı saklayalım?” zihniyetinden çıkabilmiş değil. Yazıyı umutsuz bitirmek istemezdim ama çok umutlu da sayılmam. O sebeple slogan atıp, olaysız dağılacağım. Temsil hakkımız, söke söke alırız! İmza: kadınlar. 9 Yeni seçim Yeni bir umut mu? “Acaba bu ülkede bir şeyler demokrasi vasıtasıyla değişecek mi?” heyecanı içinde, milletçe kilitlenmiş bulunduğumuz 7 Haziran seçimlerinin adayları geçtiğimiz hatalarda açıklandı. Bu listeler açıklanmadan önce Kader “Biz ne diyoruz, siz ne anlıyorsunuz!” başlıklı bir kampanya ile, tüm siyasi partileri kadın aday göstermeye davet eti. Benim gayet eğlenceli bulduğum bu kampanyanın aişlerinde, kadınlar Kemal Kılıçdaroğlu’na “Seçilebilirim!” diyorlar, Kemal Bey bunu “Seçil’i bilirim.” anlıyordu. Aynı şekilde kadınlar Ahmet Davutoğlu’na “Adayım!” diyorlar, Başbakan ise bunu “Aaa 19 NİSAN 2015 Deniz Özturhan dayım..” olarak algılıyordu. Bir tek HDP, bu aişlerde denileni anlamış parti konumundaydı, zira bilmem biliyor musunuz? HDP’nin eş başkanı bir kadın. Hata eş başkanlık sistemi mucizesi ile tam tamına 67 tane kadın il başkanı sahibi olmayı başarmışlar. (Ak Parti’nin kadın il başkanı sayısı 0. CHP 5, MHP ise bir adet kadına, il başkanlığı lütfetmiş durumda.)