Katalog

USTALARA SAYGI/ NICOLAS ROEG 35yıllıksinemaserüveni SUNGU ÇAPAN İngiliz sinemasının, kameramanlıktan yönetmen koltuğuna geçip 1970’den günümüze, 35 yıldır çeşitli türlere el atarak, birbirinden farklı, aydın işi filmler yaparak ünlenmiş yönetmeni Nicolas Roeg de, festivalin ustalar bölümünde, filmografisinin 5 ilginç filmiyle (Walkabout,Don’t Look Now,The Man Who Fell To Earth,Bad Timing,Insignificance) çıkıyor seyirci karşısına. 1928’de Londra’da doğan Roeg, 1950’den itibaren film setlerinde klaket tutarak başladığı sinemada, önce usta bir görüntü yönetmeni oldu, Clive Donner (The Caretaker,1962),Richard Lester (Petulia,1968), John Schlesinger (Çılgın Kalabalıktan Uzak,1967) gibi 1960’ların çıkış yapan İngiliz yönetmenleriyle çalıştı. François Truffaut ’nun Ray Bradbury uyarlaması, Fehrenheit 451 bilimkurgusunun görüntü yönetmeni de Roeg’dü.Renkli görüntülemedeki ustalığını zaten 1964’de Roger Corman’ın Kızıl Ölümün Maskesi ’nde kanıtlamıştı.1970’de Donald Cammell’le ortaklaşa yönettiği ve en çılgın dönemindeki gencecik bir Mick Jagger’in başrolünü oynadığı Performance’la ilk yönetmenlik deneyimini yaşadıktan sonra 1971’de kameramanlığını da yaptığı, festivalde Gezinme adıyla gösterilecek Walkabaout’u imzaladı ilk f ilmi olarak. Cinnet geçiren babalarından kaçıp çöle sığınan, zor dur umdaki Avustralyalı yeniyetme bir ablayla ( Jenny Agutter ) küçük kardeşinin (Luc Roeg) imdadına bir Aborijin (Hıristiyan beyazların istilasına uğrayan son bakir kıta olan Avustralya’nın yerli halkı Aborijinler bilindiği gibi) delikanlısının ( David Gulpill) yetiştiği Walkabout, yıllar önce ülkemizde Sonsuz Çöl adıyla gösterildiğinde özel hayranlar edinmiş, nefis bir filmdi. Roeg’ün yazar Daphne Du Maurier’den uyarladığı, belki de en tanınmış filmi olan ve yıllar önce sinemalarımızda Karanlığın Gölgesi adıyla seyrettiğimiz, festivalde Büyü adıyla karşımıza gelecek olan Don’t Look Now (1973), ölüm kenti Venedik’te geçen, gerçeklerle karabasanların biteviye birbirine karıştığı, rahatlıkla tekinsiz kavramının film karşılığı olarak ileri sürülebilecek, ürkünç bir psikolojik gerilimdi.Julie Christie’yle Donald Sutherland’ın oynadığı Büyü’de Venedik’in kullanılışı da olağanüstüydü.Yine en parlak dönemindeki şarkıcı David Bowie’nin uzaydaki susuz kalmış bir gezegenden yer yüzüne gelmiş ve bizim hayatımıza uyum sağlamaya çalışan, dünya dışı yabancı bir yaratığı oynadığı Dünyaya Düşen Adam (1976), zamanla bilimkurgu türünün içinde apayrı bir yer edinen, unutulmaz sahnelere sahip, mücevher gibi parlayan, küçük bir başyapıttı. Müzisyen Ar t Garfunkel’ın, sonradan Önemsizlik yönetmenle evlenecek olan Theresa Russell ve Harvey Keitel’le başrollerini paylaştığı, 1980 yapımı Bad TimingKötü Zamanlama’yıysa oldukça sert ve sarsıcı bir Roeg polisiyesiydi. Nicolas Roeg filmlerinin belki de en eğlencelisi sayılacak InsignificanceÖnemsizlik (1985), ikinci dünya savaşı sonrası Amerikasının beş yıldız ismini biraraya getiriyordu: fizikçi Albert Einstein, f ilm oyuncusu Marilyn Monroe , beyzbolcu Joe Di Maggio ve komünist avcısı senatör Joseph McCarthy. Sarsıcı bir atmosfer yaratmanın uzmanı, gerçekten fantastiğe kayan (ya da fantastikten gerçeğe dönüşen) oyunların ustası, garip bir evrende sınırlar arasında kalakalmış kahramanların hikayelerini anlatmaya meraklı ve Alain Resnais gibi zaman takıntılı yönetmen RoGezinme eg’ün zaman takıntısını örnekleyen f ilmlerden biri de Önemsizlik’tir. 27. SAYFA 25. ULUSLARARASI İSTANBUL FİLM FESTİVALİ