Katalog

SOL Aysel Gürel 3. sayfanın devatnı namına senden özür dilerim. Bu saygıdcğil, pişmanlıktır. Oyunculuk yönünüz de var. Ilk oyununuzhangisiydi? İ Ik kez Romeo vcj üliet'tejüliet'i oynadım. ü n beş yaşındayım. Trabzon Halk Elvi'ndemuazzam ctkinliklcrolıırdu.Ortasondaydım.devlct tiyatrosu oyııncusu Talat Gözbakaskerliğini yapmak iizereoraya gelmişti. Ağzında piposıı, şa] yakalı yeşil kıyafeti, başında löt r şapkasıyla çok şık bir adamdı. Halk evinin kapısma "Oyun oynanacak kız aranıyor" diyeilanastılar. Hemenkoştum. Talat Bey bana baktı, çok sıskasın dedi. Ama başka müracaat olmadığı için ben oynamakzorundakaldım. Trabzon'dakibirkiliscdcn sinema yapılnuştı, orada sahne aldık. Civardaki bütün valiler, Erzurum, Giresun, hepsi geldiler. Ertesi gün ycrcl gazetelerde " memleketimizin mcdarı iftiharı bir genç kız neşet etti" diyc yazıldı. Babam da " Kimmiş bu çocıık, aferin" dedi. Haberi yok muydu? Yoktu, çünkü babam çok çalışırdı. Uhud seferinde Hazreti Muhammed'in devesinin sağ arka ayağının bir çivisi eksiktir, onları bile bilirdi. Babam hem meşhur bir din adamı, hem de Hukuk Fakültesinin ilkmezunlanndan biriydi. Sonra? Lise yıllarında klasikleri oynadık. Inönü de gelip seyretmişti beni. Niyebıraktınız? Şiirebulaşıım.Şiirbeyinselfaaliyet isteyen bir iş. Gerçi oyunculukta da var o beyinsel faaliyet, ama aynı zamanda bedensel faaliyet içersindeoluyorsun. Şiirde ise, istersen şezlongauzanıpyazabiliyorsun. Yalnızlık desem size? Dört yatak odası, çok büyük bir salonu ve çok büyük bir mutfağı olan üç yüz metre kare bi r evde yal nızyaşıyorum. Bubirtercih. Sevgilim de var, ama o herhangi bir ziyaretçi gibi, takım elbiselerini giymeden kravatını takmadan gelemez, on beş dakikadan fazla da otııramaz. Yatağımagiremez.bııradabir bardak kahve içtiği zaman o bardağı yıkamadan gidemez. Bir simit bile yedirmem. Şimdi bu yalnızlık benim tercihim. Ve bu yalnızlığın çok büyük bir lüks olduğunu biliyorıım. O masallardaki Rapunzel şatoda tek başına oturuyor, oğlan da saçına tutunup yukarı çıkiyor. Benimkiler de asansörlc çıkıp bana ulaşıyor. Yalnızlık donanımsız insan için çok korkunç bir şey. El becerileri olan için biraz daha ehven. Ben hiç yalnızlık hissetmiyorum. Aslında tek başıma çok kalabalığım.» *Turgut Vyar'nı birdızesi [email protected] ENVER SEZGÎN, Batman'da bir mitingde duydu devrim sözcüklerini, çocuk yaşında... Hayran oldu. TKP'ye katıldı. Anılar... BATMAN BOLŞOY ZERRtN YILMAZ Enver Sezgin, Batman'da bir sol miting sırasındasusatarkendinlediği devrim sözcükleri nedeniyle solcu olmuş. Bir grup arkadaşı ile örgütlenmiş yasaklı Türkiye KomünistPartisi'negirmiş. Ardından Moskova'yagönderilmiş... Yaşamınıanlatankitabı Batman Bolşoy Cîendaş'tan çıktı. Anılannızı yazmaya nasıl karar verdiniz? Ben, 1954 yılında Siirt'in çok yoksul bir ilçesi olan Kurtalan'da doğdum. Çocukluğum ve gençliğim Batman'da geçti ve he~ nüz çocuk denecekyaşta devrimei mücadeleye atıldım. Bunu yasadışı TKP üyeliği, Moskova'da Marksist eğitime gidiş ve ardından uzunbirkaçaklıkdönemi izledi. Çok yoksul bir çocukluğun ardından, kendi haklarım aramak, diinyayı daha gü zcl birycrhalinegetirmek için TKP'yeüye olan ve Batman'dan çıkıp da Moskova'ya giden, idealleri uğruna 10 yılhk bir kaçaklık dönemi yaşayan birinin hayatı başkalan için de ilginç olabilir dedim. Özellikle Adnan Ozer ve Metin Celâl yazma fikrimi desteklediler. Sizi, Batman gibi bir yerde, üstelik karmaşık bir dönemde insanların hepsi için eşit haklarfikrinegötüren ne idi ? Beniın gençliğimin geçtiği Batman'da, sosyal ve ekonomik koşullar, büyüdüğüm kasaba Kurtalan'a göre biraz daha iyi idi. Batman 'dadayoksullukveeşitsizlikvardı ama yine de dıırum daha iyiydi. Yoksulluk, Kürt olmanın getirdiği zorluklar, haksızlıklar... Çoğu zaman açlık içinde büyüdük. 1968 yılının bir yaz günü Türkiye Işçi Partisi, Batman'da bir miting düzenlemişti. Hava çok sıcaktı. Miting alanında su satmaya başladım.Biryandandakürsüdekikonuşmacıyı dinliyordum. Yoksulluk, haksızlık, eşitsizlik gibi bildiğim kavramlardan bahsettiği gibi sosyalizm, devrim, söm ürü gibi o güne kadar duymadığım kavramlardan da bahsediyordu. Bilmediğim bu sözcükler bendebirmerakuyandırdı.Çevremesorduğumda, bu sözcükleri bilcn kimse çıkmayınca, merakım daha da arttı. Hcrkes için eşit hakları savunan cümleler, on dört yaşındaki çocuk aklımakazılmıştı. Lise çağlarında bcnimle aynı merakı ve özlemleri paylaşan arkadaşlarla karşılaştım. Kısazamandakaynaştık. Kendi çabalarımızla bir şeylcr öğrenmeye çalıştık. Özellikle 12 Mart yenilgisinden sonra, okuduğumuzkitaplar, solcu büyüklcrimizden öğrendiklerimizle birlikte yeni bir sol grup oluşturduk. Kcndimizi solcu ve devrimei olarak tanımlıyorduk. Tabii o zamanlar solculuk ve serserilik aynı zamanda gidiyordu. Bir yandan sol kitaplar okuyor, bir yandan da rakı içip kavga çıkarıyorduk. Sayimız 5O'yibulduk. Kendiliğinden yasalmıyasadışı mı belli olmayan bir örgüt olıışmuştu ve yine kendiliğinden bir liderlik ortaya çıkmıştı. Bir süre sonra, Türkiye'deki öteki sol gruplarla ilişki kurma ihtiyacı duyduk. Biz devrim yapacaktık, üstelik de biz sadece Türkiye'de değil bütün dünyada devrim yapacaktık, dolayısıyla Türkiye'de pek çok sol örgütle ilişkilerkurduk. Bir iki arkadaşımızın dışında hepimiz Kürttük. Solculuğumuzun bir nedeni de Kürt meselesiydi. O güne dek ilişki kurduğumuz hiçbir sol örgüt bize tatminkâr gelmedi, çünkü bizim kafamızda öyle bir örgüt hayali vardı ki... Hem belli bir birikimde, hem bütün dünyayı temel alacak.. işte öyle bir örgüt. Bir türlü hayallerimizi paylaşan bir örgüt bulamadık. Hem fikirleri hem de bazı tesadüfi karşılaşmalar bizi TKP'ye (Türkiye Komünist Partisi) doğru götürdüğü için, beraber yola çıktığımız arkadaşların çoğu ya bu partiye üye oldu ya da sempatizanıoldu. Partiprofesyoneliolduğunuz zaman, hayatınız uğruna emek verdiğiniz ideallerinizindir.