Katalog

10 P+ Bıınıın sebebi şu;a7.öncehatırlamaklailgılibirhikâyeolduğundansözetmiştik. Hatırlamak ve unutabilmekle ılgilı. Ama bu alıştığımız ya da bıldiğimız anlamda bir hatırlama değil. Bu hali, eniyi, kimisi birbirini izleyen, kimisi düz zamansal bir çizgı izlemeyen bölünıler halinde anlatabileceğimi düşündüm. Dahadoğrusu, benim müdahaleme gerek kalnıadan, içerik kendıni bu bıçimde ortaya koydu. Birbırı ardına gelen, neredeyse bağımsız, göründüktcn sonra bir anda karanveren sahnelerle. Genel olarak kapalı bir nıetin. Bu bir kadın metni. ..Ama isterseniz, okuyucuyu metinle yalnızbırakalım. Hülya'nındevrimciliğivc 12 Eylül döncmi ile ilgili ncler söylcyeceksini/,? Toplıım ve bu dönemi şu veyabu biçimde yaşamış birey ler olarak biz 12 Eylül'lehesaplaşmadık. Bu bilinen ve hep söy lenen bir şey. Gerçi bilinmesi ve söylenmesi ne ağızlardaki ne kafalardaki mührü açnıaya yetmedi bugüne kadar. Deyım yerındeyse benim kuşağım, genellikle sustu. Ve susarak, akıp gitmiş olan bu zamanın ama diğerlerine göre benzersiz bir biçimde akıp gitmiş olan zamanın üstünün örtülmesıne neden oldu. Birçok kişi bunu, bızim için çok değerli olan bir dönemi korumak olarak algılıyor olabılir. Ama bizim konımamız gerekenın yalnızca sosyalist devrim inancı olduğunu düşünüyorum. Siyasi yapıları korumak için harcadığımız şey tam da bu inanç oysa. Kimisi de, böyle birgeçmişiyoksayıyor. Bundanrahatsızlık duyuyor. Karalamakistiyor. Oyüzden olmamış gibi davranıyor. I liç yaşanmamış gibi. Öyleki 12 eylül romanındanbile sözedemiyoruz. Latife Tekin'in Gece Dersleri ve başka bir iki kitap hariç, 12 Eylül yaşantısını Kemal Ulöer hayaila sözleşme yapmıştı. İntihar etmeden önce 91 gün inzivaya çekildi. Günce tuttu, resimlerini yaptı ve özlediği ölüme gönüllü gftti. Kemal'in günçesi 18 yıllık arkadaşı DoğaıâAkın'ın önsözüyle kitaplaştı... •*••• • + malzeme olarakedinen,ciddiyealınabilecek "biredcbiyattanbugünsözedemiyonız. Ama yavaş yavaş dillerçözülüyorgibi. Yeni çıkan bir kitap var. MuratUyurkulak'ınTol'u. Bu dönemi farklı bir yaklaşımla fakat çok etkiley ici bir tarzda anlatıyor. Edebiyat malzemcsi bile olmamış bu dönemin karanlık bir yürek gibi tam bağrımızdanasılatıpdurduğunubirdüşünün. I lalbukibu,kimliğımizinşekillenmesinderoloynayan, kökten değişimlere yol açan, hayatımızı geri dönüşsüz tarzda etkileyen bir dönenı. Şimdi bu zaman, kendini anlaşılmaz kılan bir uçurumun öte yanında kaldı. Buradatabii yalnızca Türkiye'yi değil bütün dünyayıilgilendirenbirdurumvar. Postmodernizmbaşlığıaltındatartışılan... Ama, Hü lya devrimci kimliğiylevarbuhikâyede... Daha önemsiz herhangi bir tarihi dönem, hikâye ya da romana bir arka plaıı oluşturabilirken, bazen tek bir cümleyle gönderme yapılabilirken, Hülya'nın yaşadıklarında yeterince konuşulmamış, unutulmaya, unutturulmaya çalışılmış bir dönem arka plan olarak büyük yer tutuyor. Bu, benim aldığım bir risk... Çünkii Iliilya'nın devrimciliği değil anlatmak istedığinı. Bir koşutluk kurmak istiyorunı labii ama konu asıl olarak bu değil. Insan, bizde 12 Eylül öncesi ve sonrası diyeadlandırılan böyle bir dönemi yaşamışsa, bu onunkimliğininartıkaynlmazbirparçasıdır. Bu düşünceden yola çıktım... Bu dönemi anlatmayı sürdüreceğim. Şöyle birdokunulup geçilmiş eleştirisıni yöneltecektır insanlar. Haklılar.Belki daha ıyi bir yazar, iki olay arasında hatırlamak ve unutmak teması üzerinden koşutluk da oluşturabilirdi. Benim yapmak ıstediğım ise, yalnızca o dönemi herhangi bir arka plan gibi kabul edip, normalleştirmekti. Birtürinatlaşmadiyebilırız ^ Mutlu bir ölümün güncesi AFŞAR TİMUÇtN B azen yaşamın nesneleri garip kuşlar gibi uzağımızdan geçer. Görebilecekken göremediğimız, tutabilecekken tutamadığımız, sevebilecekken sevme olanağı clde edenıediğımizşeyler vardır. Yaşamın çeşitlilıği ve onabağlı karmaşıklığı çok şeyi bizim için rastlantısal kılar. Kemal Uluer'in "Başucumda Hayat"adlı güncesini, "Mutlu bir ölümün güncesi" olan güncesini değerli arkadaşım Doğan Akın bana tanıtmasa, ben insan gerçeğinın çok özgün bir ömeğini elden kaçırmış olacaktım. I liçbir şeyi iyi izleyemiyoruz, kendi yaşamımızla sıkı sıkıya bağlantılı olan şeyleri bile. tşimiz çok ve tembelliklerimiz var. Bölük pörçük yaşantı larımızı sağa sola saça saça bırömrü tüketiyoruz. Ne çok görülecek şey var ve ne az görme olanağı. Kemal Uluer'inilginçyaşamınırenkli kılan şey büsbütün olmasa da bir ölçüde hasta oluşuydu. Kasları erıyen ve tekerlekli sandalyede yaşamını sürdürmek durumunda kalan bir kişi yaşamı elbette kasları erinıeyen bir kişinin gözleriyle göremez. "Eri Söz verdim, ölmem lazım! Kemal Uluer, kendısine verdiği hayati bir sözün peşinde geçirdiği ilginç yıllar ve yaşamına koyduğu noktayla tartışıhyor. Son anına kadar tuttuğu güncesi Yapı Kredi Yayınları arasında "Başucumda Hayat Mutlu Bir ölümün Güncesi" adıyla yayımlanan Uluer, 11 Kasım 1960'ta Ankara'da dogmuş. Ortaöğrenimi sırasında başgösteren 'kas erimesi' hastalığı tedavi edilemeyince tekerlekli sandalyeye oturmak zorunda kalmış. Teknik resim eğitimi gördüğü ortaöğrenimi sırasında başladığı resim çalışmalannı Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi'ndeki öğrenciliği ve izleyen yaklaşık 15yıldada sürdürmüş. Üniversite yıllarında kafasında şekillenmeye başlayan bir fikri 10 yılı aşkın bir süreden önce yakınlarına açmaya başlamış: "Son bir 10 tablo yapıp her şeye nokta koymayı düşünüyorum!" 2000 yılının başında Ankara'daki evinde inzivaya çekilmiş ve 91 gün boyunca hiç kimseyle görüşmeyerek planladığı 10 tablonun 9'unu yapmış. Tablolarını sanp, üzerlerine "2002'den önce açılamaz" notunu düşerek mühürlemiş. Son tablosunu, yaklaşık 1,5 yıl sonra, 27 Aralık 2001 'de yaparak kendisine verdiği sözü tutmuş! "Başucumda Hayat" adıyla yayımlanan kitapta Kemal Uluer'in 91 günlük inziva döneminde kaleme aldığı günlüğü ile intiharına kadar geçen yaklaşık 1,5 yılda tuttuğu ilginç notlar ve son 10 tablosu yer alıyor. Doğum gününe denk gelen 11 Kasım Pazartesi günü bütün resimleri Ankara Çağdaş Sanatlar Merkezi'nde sergilenecek olan Uluer'in günlüğü, okuyanlara önemli bir soru da bırakıyor: "Tam anlamıyla yaşamak için ölmeyi unutmamak gerekir. Hayatınızda, hayatınızdan daha değerli bir şey var Kemal Uluer'in resimleri...