Katalog

YAZI: CEM KARADAĞ FOTOĞRAF: BURCU GÖKNAR "Eşcinsel olduğumu kabullenmem uzıın zaman aldı. Bundan önce bu durumumdan utandığım dönemler yaşadım. Uzun süre kendimi değiştırmeye çalıştım. Kadınlan düşünerek kendimi latınin etmeyi birçok kez denedım. Amabıliyordumyenileceğimi. Ve yenildim de" diye anlatıyoryaşadığı çelişkileriH.D. II.D. iki kız arkadaşıyla birlikte Beyoğlu'nda yaşıyor. Üç odalı şirin bir ev burası. Odasının duvarlan Ajda Pekkan fotoğraflanylasüslü. Bir de uzun saçlıbakunlı bir kadın fotoğrafı asılı yatağının başucunda. Bu kadın "hayatımın kadını" dediği annesi. Yatağının üzerine gelişigüzel atılmış bir küçük Iskender kitabı çarpıyor gözümüze: tçinde "anne"ye dair yazılmış şiirler... Odanın bir köşesindeboyaynası... Buluştuğumuzda ahşverişten yeni dönüyordu. Hemen aldığı rengârenk bluzu bize gösterdi ve şakayla karışık "Kıılüp gecelen için" deyip göz kırptı. Daha sonra kendi odasında söy leşimize başladık.. Bize biraz kendinden bahseder misin? Izmirdoğunıluyum. 22 yaşındayım. Klasik müzık hayranıyım. Aynı zamanda bır kontrtenorum. Konservatuvardaşaneğitimi alıyorum. Eşcinselliğini fark etmen nasıl oldu? llkin güdüsel olarak çevremdeki insanlara farkh açılardan bakmaya başladım. Erkek figürleri her zaman daha tanıdık sularda seyrediyordubenımıçin.Öncelengaripgeliyordu tabii ama erkek kokusu, erkek vücudu, erkek tavn bende f arklı bir yerdeydı. Bu, benım içın cinsellikten öte yoğunbirbeğeniydi. Şimdi geriye baktığımda değişimin temellenni çocukluğumdagörebiliyorum. Bunu biraz açar nusın? Çocukluğumda dedemle çok vakit geçirirdik. Şimdi oy nadığınıız oyunlann biraz taciz nitelıği taşıdığını fark ediyorum. O dönemde yaşadığım şeyle şu anki hatırladığım şey ay nı değil sanki. Arada inanılmaz, kocaman farklar, yabancılaşmalar var. Bır de aile dostıımuz Selım vardı. İnanılmaz güzel kokan bir adamdı. Ona sarılıp sürekli boynunu öperdim. Garipbırhazduyardım. Bunabırerkeğe karşı duyduğum en saf cınscl his diyebiliriz. Peki ne zaman hislerinin adını koyup eşcinselliğini kabul cttin? Aslında çok zaman aldı. Bu durumu orta üçte okurken kabullenmeye başladım say ılır. Tabii o zaman adını koyamamıştım. Gün geçtıkçe ıçsel olarak kabulleniyorsun zaten. Duygulannı özgürce yaşamaya çalışıyorsun ama sonra kendi kendini suçlamaya başlıyorsun. Bırtaraftantoplumladiğertaraftankendinle çatışıyorsuıı. Kendimi değiştirmeye çalıştığım dönemler oldu. En kötü zamanlanmdı diyebılirim. Artık hepsi geçti. Bu hissettiklerinizi paylaştığınız birileri oldumu? 1516yaşlarındaydım. I lk olarak dedeme söyledim. Ayncabaşkabirine söyleyemezdim. Çünkü dedem bunu başkasına söyleye meyecek durumagetirmişti bcni. Saçımı nasıl tarayacağıma, ne giyeceğime, nasıl davranacağımabilc o karar veriyordu. Tepkisincoldu? Cîeçici bir hısse kapıldığımı, daha çok küçük olduğumu söyledi. Doğal olarak çok şaşırdı tabıı ki; ama sonrapek önemsemedi. Ayrıca şu an annem de bütün ayrıntısıyla yaşadığım tüm deneyimlerden haberdar. Bir iki yıl önce söyledim. Ailenin diğer üyeleri de hissediyor bu durumu. Çünkü artık duygulanmı saklamadan yaşıyorum. Annen nasıl bir tepki vcrdi? Annemle büyük bir savaşa gırıştık. Toplumla olan savaşım, kendimle olan mücadelemden sonra bir de baktım ki karşımda bır gladyatör var. Vazgeçirmek için her şey yapnıaya hazır birisi hem de... Benimle çok uğraştı. Hayatımdaki birçok fırsatı;aşkolsun, ilişki olsun kaçırmama neden oldu. Ama sonunda eşcinsel olduğumu, bu durumun dış etkenlerle değişmeyeceğine inandırdım. Ya arkadaş çevren?