Katalog

18 Bir futbol stan olmayı hayal etmiş Ahmet Yeşil. Sağlık sorunlan onu iskemlesine bağlayınca kapılmış tuvalin büyüsüne. • Atölyesindeki kocaman saatin akrep ve yelkovanını sökmüş sonra da zamanın ötesine geçmiş. 25 yıldır resimle iç içe bir yaşam sürdüğünü söylüyor. CUMHURİYET DERGİ Çığlıkları halat yapıyor NEVİN ÜNALIN ğunu "1955 doğumluyum ama ben kendimi 1972 doğumlu hissediyorum..." 1972 yılında heniiz liscyi yeni bitirmişti Ahmet Yeşil. Çocukluğundanberiikitutkusu vardı vazgcçemediği biri futbol, diğeri rcsim. Mersin'in ara sokaklannda taşlarla belirlediklerigörünmezfilelereşutlarıylagolleriniyollarkentekbirarzusu vardı; bir futbol starı olnıak. Doğrusu hak ediyordu da bunu,öylebirstilgcliştirmiştiki;ilkokulsıralarında sokak aralarında, açık alanlarda sağladığı başarı, ortaokul vc lise yıllarında okul takımına alınmasıyla sonuçlanmıştı. Okul takımındaki başarı Mersin 'in genç takım antrönerlerinin gözünden de kaçmamıştı. Yarı profesyoncl bir takımda uynamak için işteyıllardırözlcminiçektiğiteklifyapılmıştı kendisine. Ailesi şiddetle karşı çıktı bu teklife. Oysadersleri de çok iyiydi. Amancdcn başkaydı zaten. Dayısı da iyi sporcuydu. Ve bir sakatlanma sonucu geçirilen bir rahatsızlıkla, 18 yaşında hayata veda etmişti. Aynı şcyi yaşayabilirimin bilinçaltında yarattığı rahatsızlıktı, annesini endişelendiren. Ailesinin bu istcğinc uyum sağladığında, ikinci birteklif lise son sınıfta Beyoğlu Spor'un A takımındangeldi."Tamam"dediiçinden.lstanburdabirüniversiteyikazanıpgittiğimde "Kimse bana karışamaz nasıl olsa". Mersin'in genç takımındaoynamayışı bir ertelemeydi gözünde sadecc. Resim hocası isc üniversiteyi akademideokumasını istıyordu. F'en dersleri iyi olmasına rağmen, Fen lisclerinin formunu, ortaokulu bitirdiğinde doldunnasınıönlemişti.Birtiirlübaşvurufonnlarınıhocasındanalamamıştı.Resminbütün hayatını kapsayacağından habersiz, bir futbol antrenmanından sonra okuldaaldığıduş sonrası üşütüp, ateşler içcrisinde yatağa düştüğünde, Beyoğluspor'da oynayacağı günlcrindüşünükuruyordu. Ateşbirtürlüdüşmüyordu. llaçlar, iğneler birbirini kovaladı. Yanlış bir ilaç doktorları başka bir müdahaleyezorladı.Omuriliğindensualınacaktı.Tekerlckli sandalyeye ömür boyu bağlı kalmaklasonuçlandıbumüdahale. Hayatının bu dönüm noktasını anlatırken, birgülümsemeyle aydınlanıyoryüzü "Yaşamımıikiyeayınyorunıben.Milattanönceve milattan sonra.. Rahatsızlanmamdan önceki yaşamımda çok özgün,seçici bir tavrım vardı ama kendimi görmeden, aynaya bakmadan gerçekleştirdiğim yaşama tamydı o. Kendimi keşfetmedengerçekleştirdiğim bir yaşama biçimi olarak bakıyorum o sürece. Bu olaydan sonra çok büyük bir gerçekle karşı karşıyageldim.'Yaşamınbuboyutuda varmış' demck dcdim. ölümleyaşam arasında gelipgiderken, ilk kezsahici bir ilişkiye girdim kendimle. Aynadaki yüzümü gördüm." Nasıl bir yüzdü o yüz? "Dokuz şiddetindebirdcpremdeyıkılanbinayıdüşünün; tcmel duruyor, binanın üst kısımları yıkılmış, bunun üzcrinc tckrar yeniden bina inşa etmcyckalkacaksınız. Fakatbubinayı öyle inşaetmekgerekiyorki sürckli kendime bunu telkinediyordum çok özgün,kimliklive sosyalolacak.Hiçkimseninegemenliğinde, etkisinde, parazit olmayacak. Bunu başarabileceksen yaşama devam, başaramayacaksan aynı onurlayaşamanokta..." 25 yıl öncc kendisiyle hesaplaşmasında verdiğisözütuttu Yeşil.. Bugün iplerinsarmalından dünyaya bakabilmenin özgünlüğünütuvallerineyansıtırken.bilinmezinpe'jine düştü. Evrenin bir noktasında olmaktansa, bilinmeyen derinliklerinin gizinde yolculuk etmeyidenedi. Bir seriiven olarak algıladı resmi. Bazen bir sevgili. "Yapıtlarım, yüreğimle bcynimin sevişmelerinden oluşur. Ebcliğini ellerim yapar" dcrkcn tek tuval anlatımına yetmiyordu. 25 tuvale aynı anda başlıyordu.Sevgihninbütüngizlerinibırdizi halinde keşfetmeye çal ışırken, yaşamın ta kcndisiydi asl ında baş başa kaldığı. Öylebir Y aşamın derinliğinc uzanan ip sarmalıniniçindcndünyayabakmanın yollarını denemiş Ahmet Yeşil lstanbul KileSanatGalerisi'nde 10 Nisan 10 Mayıs tarihleri arasında açık kalacak son sergisinde. Bunu şöyle açıklıyor: "Çığlıkları halat yaptımtuvallerime.Gökyüzündeki ytldızlara ulaşmak için makara iplerinin ince csprisindeki duyarlılıklarla her çığlığı yüreğimle duydum. Bcynimle algıladım.Onlarlabilinmeyenlerin,anlamsızanlamların içindegerçeği aradım " Gerçeği.gerçeküstübiranlatımlaaramanın peşine düşerken, ip simgesinin sanatçının imgeleminde oluşturduğu hayata dair izlenimler, içselbiryolculuğuntümkatmanlarına değerek izley iciye ulaşıyor. Hkspresyonistbiryaklaşımındahissedildiğifırçadarbelcrinde, hayata pamuk ipliğiyle bağlı olmanın ayırdına vanlan kimi zamanların hüznüyle, kimi zaman halatlarla sımsıkı bağlı oluşumuzun coşkusunda gidipgelen duygulanımların izlerine rastlıyoruz. Yaşama olanbağlıhğindaifadesiolabilirmibuipler? "Hayır" diyorgülerek "Yaşama bağlılıklailgilibirendişeyitaşımıyorum. Yaşamıniçindekarşınızaçıkanlarakarşıaldığımtavırdır beni bu anlatıma götüren..." Nasıl bir tavır bu? "Sen karşıma nasıl çıkarsan çık, ben kendi oyunumu oynanm diyorum hayata"... 25 yıldır resimle iç içe bir yaşam sürdüğünü söylüyor bana. Dile kolay çeyrek yüzyıl. Dayanamay ıp soruyorum kaç yaşında oldu Vmuda Yolculuk I, 1992 Rüzgârh Ağaç II, 1996