Katalog

İSAN 1997. SAY1 576 yaşıyorlar? Bilinç, "diğerlerinden farklı, özgür olarak yaşadığına inandığı" bır ılışki içinde olduğunu söylcyerek başlıyor konuşmasına: "Ikımizdcbağımsızız. lstedığımız zaman istediğimizi yapıyoruz. Ben cvliliğe karşıyım. Bunun üç nedenı var. Birincisi kurumsallaşmaya karşıyım. lkincisı evlendikten sonra toplumun kadına getirdiği kımliğc karşıyım. Uçüncüsüdccvliliklebirlikte kadının üstlenmesi beklenen zorunluluklara karşıyım. Aşkı hiç yaşamadım. Cınsclliğe gclince; dokunmak çok güzelveayıpbirtarafıyok." özge ve özgül de cvliliğe karşı. özge, "özgürlüğünü kısitlamayan, baskı altında tutmayan, hesap sorulmayan" bir ilişki istiyor. özgül, kadının evlendikten sonra kocasınm ve çocuğunun kölesi olduğuna inanıyor. Cüneyt, Bilinç, özgür ve özge'nin Türkiye'dcki kadınerkck ilişkilcri konusunda çok karamsar olduklannı düşünüyor. "Kadınlar artık ikinci sınıf vatandaşlıktan çıkmayaçalışiyorvcbizgenç nesilerkeklerdeonlansonuna kadar destckliyoruz" diyor, sonra da ekliyor: "Ben gcrckirse evişi de yaparım". Kızlarbu "gerckirse" sözcüğüne tepki gösterince, Cüneyt yanlış anlaşıldığını önc sürüyor ve "kanm çalışmak yerineevkadınlığını seçerse evdeki işleri yapmak da ona düşeramaçalışırsaevdcki işlcn birliktcyaparız" diyor. Özge, özgül, Bilinç, Cüncyt ve Tolga'ya son sorumuz, "Mutlu musunuz?" özgül mutlu değil ve bunun da bir sürü nedcni var. Birinci ncdeni Tuncelı doğumluolması. Doğumundan sekiz yaşına kadar Tunccli 'de yaşayan Özgül, çocukluk yıllarını, "Büyükler polisten korkarlardı,bizdepolislerin çocuklarından" diyerek özetliyor. Istanbul'a geldikten sonra da Alevilik vcnüfus cüzdanınındoğum yeri hanesindeki "Tunceli" sözcüğü karşısınadikilmiş. örneğin, üniversite sınavındaki kimlik kontrolü sırasında herkesin kimliğincşöylebirgözatılırken, onun nüfus cüzdanı uzun uzun ıncelcnmiş. Kimlik tacizi, sık sık karşısına çıkıyor. Hcr olayda öncelikle gözaltınaahnacağını biliyor. Bunlar onu mutsuz ediyor ama tuttuğu yoldan ayırmaya 11 lolga Sökmcn Özgül Yapışkun îşamlan sinava görc plannmış. Ama ya kazanamaz.rsa? Bunu akıllarına bile îtirmiyorlar. Cüncyt, sınaı kazanamazsa baba mesleı olan pastacılığa yönellek zorunda. Diğerleri bu ıdardaşanslıdeğil. Bılinç, ılışmak zorunda kalacağıı söylüyor ama "nasıl bir " sorusunu hiç düşünmeliş bilc. Özge, "kazanalazsa düny ay a küsmeyecek ; bir kez daha deneyecek." zgül, "konfeksiyondaçaşamam herhalde" diyor vc <liyor: "Kazanana kadar nava girerim". Tolga ise Ciineyt Rüyükyaka izanamamaolasılığını asla dına getirmiyor çünkü kesinliklekazanacak". Ertan, sınavın önemini, ürkiyc'dc bütün öğrenci len hayatının OSS ve YS'ycendeksliolmasıyla /.etliyor. Iki yıldır gittiği ^rsaneonu istediğibölüme ştr mı? Bu soruyu, "Kazaımayacağımı zannetmiyoım" dıye yanıtliyor. Sınava hazırlanma dışını yaşamla ne kadar ilgilir? Bu soruya yanıtlar farkgeliyor. Kimisioldukçailli,kimisiiseakıpgidcnyaımlailgilenmeyisınavsonısı na bırakmış." Bu yil ha Ertan Peker ıttan koptum" diyen L'üneyt, sınavdan sonra engel değil. Cüneyt'i, ailesiyle hiçbir sorun yaşamamalcvizyon izleyecek, gazctcokuyacak. Bilinç, "bulunduğuyerdenyaşamamüda sı mutlu ediyor. Ama tam anlamıyla da mutlu sayılmazçünküülkedekiolumsuzgelişmelerıleetmek"içinsınavsonra,sınıbeklemeyenrdcn. (Jnivcrsitedekiolaylaronuçoketkjli den, sınav nedeniyle yaşamakanşamamaktan, ~>r. Parasızcğitimmücadclcsinidestekliyor. tüm yaşamının tek bir sınava endekslenmesinden hiç hoşnut deği 1. ahabilimscl veözerkcğitimistiyor. lstanbul gibi bir metropolde yaşamak, tra"Ünivcrsitekazanacağımdiyedünyayagöimükapamadım" diyorözge. Özgül veTol fik, stres, yorgunluk, iletişimsizlik, üretenlerin ürettiklcri kadar pay alamaması, devletin ı da benzer sözleri yineliyorlar. I'olga, ışık islamlaştırılmasıBilinç'i mutsuz ediyor. Ama ıpamaeylemlcrinekatıldığınıanlatıyor. çokdakaramsardeğil. Bilinç, "Birdakikakaşka zaman var mı? ranlık eylemi, halkın, işin riznesi olduğunu görmesinisağladı.Susurlukkazası.bizibirsü17,18 ve 19 yaşlarındaki, sınav yorgunu bu ;nçler,acabaaşk,evlilik, cinsellik,kadıncr reci başlatmaya götürdü. Herkesin yaşama ;k ilişkilcri konusunda ne düşünüyor, nelcr müdahalcctmcsi gcrckir" diyor. ^ Zaman çok kısa veyapacak çok şey var. 18 yaşındaki Martı, sınava ilk girişinde İTÜ Makına Mühendisliği bölümünü kazanmış. Bu bölümü değil de, çok düşük puanlı, istemediği bir yeri de kazansa bir kez daha sınava gırmeyecekmiş. "Aynı stresi bir yıl daha yaşayamazdım" diyen Martı'nın, sorulanmıza yanıtları şöyle: Sınavın yaşamındaki yeri neydi? Neredeyse herşeydı. Hem zaman hem psikoloji bakımından çok büyük önemi vardı. Sınavla yatıp, sınavla kalkıyordum. 'Bu senin geleceğin' diye empoze ediliyor. Sınava hazırlananlar arasında 'Bugün OYS için ne yaptın?' diye bir espri vardır. Gerçekten de hep sınav düşünülüyor. Ama ben sınava biraz daha farklı bir gözle bakmaya çalıştım. Zaten sorumluluk sahibıyim. Büyümenın de bilinciyle ders çalıştıgım döneme, sınava hazırlanmak olarak değil, kendimi geliştirebileceğım bir yıl olarak bakmaya çalıştım. Amacım, çok iyi fızik, çok iyi matematik öğrenmekti. Sınav taktiklerı beni hiç ilgilendirmedi. Hangi bölümde ne kadar soru sorulacağı, bir soruya ne kadar zaman ayrılacağı gibi konularla ilgilenmedim. Kendimi geliştirmeye çalıştım. Kendimi sınava çok kaptırmamak için gecelerı uyumadan önce mutlaka kitap okuyor, arada sırada sinemaya gidiyordum. Bunlar kendimi iyi hissetmemi sağlıyordu. Sınavı kazanamasaydın ne yapacaktın? Sınavı kazanamama ihtimalini sıfıra indirmeye çalıştım. Çok düşük puanlı yerler de yazdım. Bu bölümlerden birini kazansaydım, oraya gidecektım. Bir sene daha bu stresi yaşayamazdım. İTÜ Makina Mühendisliği istediğin bölüm mü? Hayır. Fransızca öğrenmek için Galatasaray Ünıversitesi'ni kazanmak istiyordum ama olmadı. Mühendislik istiyordum ama endüstri mühendisliği belki bana daha uygun olurdu. İTÜ çok köklü bir üniversite olması nedeniyle bazı şeyler çok kalıplaşmış. Kendimi kıstırılmış hissediyorum. Sanki yaratıcılığımı kullanamayacakmışım gibi gelıyor. Okuldaki ortam da kötü. Dersler çok ağır olduğu için hiç kimsenin hiçbir konuda fikri yok. Okul bitince nasıl bir yaşamın olacak? Mühendislikle ilgili bir yaşam düşünmüyorum. Annem mühendislik mezunu ama unıversitede öğretim görevlisi. Ben de sosyal bilımler alanında belki yurtdışında bir yüksek lisans yapmak sonra da üniversıtede çalışmak istiyorum. Çünkü oğrenecek çok şey var ve bunun yeri üniversite. Maddi beklentilerim de yok. Sevgilin var mı? Sevgilim var ve tam istediğim tarzda bir ilişki yaşıyorum. Okul çok zamanımı alıyor ve bu kadar yoğunluk içinde inişliçıkışlı, kafamı yoran bir ilişki istemezdim. Belki heyecansız ama huzurlu ve mutlu bir ilişkim var. Türklye'de kadın ve erkek deyince aklına ne geliyor? Erkekler hiçbir zaman erkek olmalan nedeniyle huzursuzluk ve mutsuzluk duymuyorlar. Ama kadınlar, kadın olmanın yükünü fazlasıyla hıssediyorlar. Ben biraz da pervasızca, erkeklere karşı çıkıyorum. Sokakta laf atıldığında karşılık veriyorum, daha açık giyiniyorum. Mutlu musun? Evet mutluyum. Çünkü zamanımı iyi değerlendiriyorum. Kendime yeterınce zaman ayırabilmek için günde altı saat uyumaya alışmaya çalışıyorum. önümüzdeki zaman çok kısa ve yapacak çok şey var.^