Katalog

23 KASIM 1W7. SAYI 609 davukubulanbirolayıanındaizleyebılırolduk. Öıncğin Körfez Savaşı. Yatakodalarımızdasavaşteknolojisiniizlerken,ne büyük hatalar içersinde olduğumuzu da gördük bir yandan.Cevrebilıncideaynı hatanınfarkcdilmesiylegeliştı. lnsanoğlııgördükı,yıllar yılıleknolojikdevıimlerle, ilerlemelerleuğraşırken kendi özünüunutmuş. Yani farkında olmadan hcp laboratuvarda kalmışız, kendimizi deneylcre hapsederkenen önemlişeyiunutmuşuz:KENDİMİZİ...Banasorarsanız, ikinci röncsans Annstrong'unaya gitmcsiylebaşladı.OradaArmstrong'unbir sözü vardırtelsizle dünyaya ılcttiği "l'm cominghome..."der. Iştebusözlebaşladı hcr şcy. Onun da dediği gibi dünya bir ev artık. Bugün hızla globalleşmeye doğru gidiyor. Sistemlerveteknolojı takrartckrarsorgulanıyor. Intemet'lcdünyanınbırucundakiınsanın, diğer ucundaki insandan haberi olabiliyor. Ve insanlar farkında olarak veya olmayarak bırcyin bireyselleşmesi veözgürleşmcsıyolundabüyükbırmücadclcvcriyor." Ateş, yarından ümıth. () umudun coşkusu giriyortuvalletine. Gökyüzünü yeryüzüne indiriyor, yeryüzünün tüm dcnizlerini gökseldenizlerhalinegetirebiliyor. Kırmızıkurdclc koyuyortuvalın bir köşesine. Her şeyi simgeleyen mutluluğu, aşkı, varoluşu, sonsuzluğu.. Vanlan son nokta bu. Neresinden bakihr.su bakılsınmanevi.simgesel bir tat.. Varolmanınkırmizı kurdelcsibu... Ateş'in "Büyükclçim" dediği, onu tcmsil eden, daha doğru birdeyişleözü simgeleyen...Kurdele 1994yılındansonrakiresimlerindeyeralmıyor artık onun bir döneınini kapsıyor sadecc... Ama biz onu o kurdelelerle tanıdık, balısedemeden geçemeyiz... 19 "New York'a gelirken bir arkadaşımdan Ertegün'ün telefon numarasını almıştım. Ertegün başta benimlegörüşmekistememişti. Sonra sergime gelip resimlerimi gördüğündcşaşkınlığınıgizleyemedi. 'Doğrusuböylc bir şey beklemiyordum' dedi ve dört resim satın aldıbenden. Sonra gerisigcldi." Ateş'in Amerika'dabirkaçgaleriyleözcl anlaşması var. NewYork'taeğerbirgaleriyleçalışıyorsanız,Türkiye'deolağanhalegelen, çoğu sanatçının nıaruz kaldığı sorunlardan uzak kalaeağınız anlamına geliyor bu. Türkiye'deki galeri sanatçı ilişkisine ilişkin düşüncesinişöyleıfadcediyor: "Türkiyemaalesef"! Maalesefdiyorumhâlâbirbirleriylemektuplaşan insanlar ülkesi yani sanatçımız da, galericilerimiz de henüz dahatopluhaldchareketedemiyorlar. Hâlâ sağlıklı bir market oluşmamış durumda. Bugün bir galcridc, 10 bin dolara satılan bir eseri tekrar pazarladığınızda 2 bin dolara alıcı bulamıyorsani7, bu iştc ciddi bir cksiklik var demektir. Profesyonelcebiryaklaşımınolmadığı bir ortaında sanatın değerlerinin de yerli yerine oturamayacağı çok açık. Bugün New York'ta sizi bir galeri üstleniyorsa eğer, bunu planlıprogramlı bir şekildeclealır. Birkaç yı I ticari anlamda sizden hiçbir şey beklemez. Uzun vadeliyatınmyapar, yanirisk alır. Risk alması için dc, size çok inanması gerekir. Gerek özgünlüğünüz, gerek üretiminizinçokluğuaçısından.Sürekliüreten,disiplinli bir sanatçı mısınız? Ona bakar. Sunduğunuz dosyaya bakar. O dosyada her şey eksiksizolmalı ve sanatsal sürecinizi en iyi şekildeyansıtmalıdır. Hcrhangibireksikliktedosyayı atar, yüzüne bakmazbile. Böyle bir düzen içerisinde, hatır gönül işı yoktur. Bir banka nasıl çalışıyorsa, aynı prensipler içerisinde çalışırlar." Atcş'i Nevv York'ta artık sadece özel anlaşmayaptığı galerilertemsil etmiyor. Bugün Andy Warhol'dan Paloma Picasso'ya, Armani'den Oscar Delarante, Keith Having'e kadar birçok ünlü ismin halkla ilişkiler, tarutım işini üstlenmi ş olan bir şirketin 94 yaşuıdakiev sahibi EleanorLambertyürütüyor sanatsal faaliyetlerini. Ateş için şu ifadeyi kullanıyor Lambert, "O sadece bir ressam değil, 21. yüzyılın misyonerlerinden birisi." Peki, Nevv York sanat açısından Ateş'e neler verdi.ne gibi farklılıklaryarattı? "Kendimi ısrarla farketmeye zorladı beni. Şunu anladım ben orda; evrensele giden yol, yerelden geçiyor. Yani siz köklerinize dönmediğiniz sürece, sanatınızın kay nağını bulamazsınız. Özgünlüğünüz kökleı inizdeki dilde mevcuttur. Ancak onun resmini yapabilirsiniz ve bu herkese dc bir şey ler söy leyebilir. Yani kendi dilinizle bir şey söylemedikçe kimse sizin dilinizden anlamaz. Kıyasıya bir mücadelenin yaşandığı bir sanat ortarrunda ycrler kaygan. Doğru politika üretmek, doğru zamanda, doğru yerde olmak da sanatınızın özgünlüğü kadar önem taşıyor.." Her resim bir serüven Ateş için. Bembcyaz bir tuvalin karşısına gcçtiğınde, ne çıkacağını kendi de bilmiyor çünkü. Kafasında hiçbir kurgu, hiçbir tasarım olmadan başlıyor resme. Geniş boya çanağına renkleri bocaediyor. Kırmızılar, maviler, siyahlar, yeşiller. Sonra kahve içip fal baktırmak istcyen biri gibi, sal lıyor çanağı, ters döndürüp bekliyor. Boyalarsüzülüyoryavaşyavaş,kahvenin tel vesi gibi bir doku bırakıyor çanakta. O dokuşekildenşekilegiriyorhayalgücünde.. Geleceğe dair, geçmişe dair her şey Nevv York'takiatölyesininpenceresindenışıkhalinde akıyor köklerine. Yeni bir sürgün verme zamanı o an. Kendiliğinden büyüme anı... Nedeni Çukurova'nın bereketli topraklarındasakhdır.^ Beyaz Sanat Galerisi'nde 3 Aralık'a kadar izlenebllir. Sanatla ilktanışma Onu peki ilk kim tanımıştı sanatsal yetenek olarak? Resme yönelişindeki en büyük rolü kim oynamıştı hayatında? tlk sanatla tanışıklığınasıloldu?"llksanatlatanışıklığım trampetle oldu" diyor Ateş. 45 yaşlarındayken Çukurova'da talim yapan askerlerin resmi geçit törenlerinde dinlediği bando müziğine üykünerek, trampetinden çıkardığı armoniler kulağa öyle hoş geliyor ki, bütün ailenindikkatini çekiyor. Ailedchcrkesmüziğe meraklı. Annesi çok güzel şarkı söylüyor, teyzesi akordeon çalıp, annesine eşlik ediyor.amcası isebirsazşairi. llkokulhoeasıSenihaHanımiçindekıpır kıpırmelodi gezinen Ateş'in renklcrinc, figürlerindeki coşkuya tanık oluyor resimlerinde.Ödül olarak resimleri sınıfınpanosuna asılıyor. Sonra Sarsar Koleji'ndeki ortaokul yıllan başlıyor. Resim hocası onun gibi Ceyhanlı. Onun gibi gövdesi Çukurova'nın yakıcı ışığıy la yanmış, genç, karayağız, idealistbirdelikanlı. Trampeti nasıl notabilmeden çaldiysa bando müziğine öykünerek.. Bu defa gövdesini yakan o ışığın hayat verdiği her şeye aynı öykünmeyle yaklaşarak renklerle oynamay a başlıyor. Pamuk çuvallarının üstünde yatarken üzerine yağan yıldızlar, gün ışığına uyanan kurbağalar, kuşlar, alev alev yanan başaklar... Resim dersinde renklerinin.çizgilerininiçindebeliriyorlar. Ceyhanlı resim hocası resmineşöyle bir bakıyor. Yaman bir çocuk! Sınıfın ortasında "bu bir Gauguin!" diye y üksek sesle onu gönendirip, kırmızı kalemle 10 numarayı bastırıyorresminin üzerine. Bu Ceyhanlı Hoca Duran Karaca. "Profesyonel hayatımdaki ilk temel taşı koyan kişidir" diyor Ateş. Diğer çocuklar manzara resmı yaparken ona, gölgeyi, ışığı, deseni öğretiyor. Resimleri sınıf panosundan, okul panosuna taşınıyor lise yıllarında. Derslerle arası ise hiç iyi değil, güçbelabitiriyorliseyi. Sonra üniversiteyıllarında Halil Akdeniz hocası oluyor. "Onun atölyesinde çok şey öğrendim. Profesyonel kararlarımda çok büyük etkisi oldu" diyor. "Oyun OynamaklII" 1996 (üstte), Muvi Yolculuk 1997 (altta). Üniversiteyıllarından sonra iki yıl kalıyor Londra'da. Araştırma eğitimi yaparken iki ressamın çok etkisinde kalıyor; William Blake ve NVilliamTurner. Blake, mistik yönden onuetkilerken,Turner'ınboşluklarıresmederkenatmosferialgılayışbiçiminintesirinde kalıyor. SonraNevv York'a gidiyor. "Ressam olmasaydımncvv York'ta yaşanıayı seçmezdim. Bilinçlibirtercihti.Çünkü dünün Paris' i neyse sanatsal yönden, bugününNew York'udao. Sanattarihinegeçecek bütün olaylar, akımlarburadan geçiyor. Bugün New York'da 80 bin dolayında ressam yaşıyor. Kjyasıyabirmücadeleyegireceğimi en başta biliyordum, zoru seçtiğimi de... Ama zannediyorum bir ölçü bunu başarmış durumdayım." Bir ölçü diye belki mütcvazı bir tavıralıyor ama Amerika'nın cn önemli merkezlerinde Dallas'ın Kincannon Fine Art, New York'un World Wide Art, Terry Dintanfass, Kampo Cultural Centcr, Ismael, Miami'nin Art Expo, Adamar Fine Arts.Los Angelcs'in South Bay Contemporary Art gibi çcşitli galerilerinde yapıtlarını sergiliyor. Şu anda da Chicago Modern Sanatlar Müzesi'nin Show'unda resimleri scrgileniyor Ateş'in. Müşterileri içinde çok ünlii isimler var: Modacı Oscar Delarante, Italya'nındergi patronu Bugattsi, Hachctte'in sahibi, Rolling Stones'un menajeri vc Ahmet Ertegün. Ertegün ve 10 arkadaşı Ateş'ten beş yılda 192 resim satın almışlar. Pekiyi Ertegün'le nasıl tanışmıştı? Ertuğrul Ateş'in sergisi, Ankara'da Siyah