Katalog

CÜMHURİYFTDERG Samiye ve Ay$e Yaltırım. Birbirlerinden avnlmaıhlar, ta ki, anne ölene kudar... Nazım Hikmet'inyeğeniolmak da zoriş. Artık hainlikle <>ıi\lıtjıııuı\ıı tlu. Seyda Yaltırım, Celile Hunım, Samiye Yaltırım veAyşe. Henüz pişmunlıklar başlanıamif Bugünlerde Artizan Sanat Galerisi'nde adını pek duymadığınız, duyduğunuzda yabancılık çekmeyeceğiniz bir ressamın sergisi var. Kırgın bir yaşamın çılgın renklere dönüştüğü bir sergi bu. Ayşe Yaltırım, hayatla banşmasını kutluyor... L Renkler Ayşe Yaltırım 'ın başkaldırdığını, içindeki çocuğa döndüğünü anlatıyor... Küskün yürekte renkleriıı dansı kiahşapkonakta,kışlarını Ankara 'dakizımn evinde geçıren.Fransızcave Almancabilen, piyano çalan, sürek I i okuyan "nene"ydi Celile Hanım. Kocası Hikmet Bey'dcn ayrılıp çocuklannınbakımınıgörümcesinebırakan, kızınınkırgınlığınınüzerınıyıllarcasürsede sevBİyleörten,resimtutkusuylaeIliliyaşlarını ltalya ve Fransa'dakı atelyelerde geçiren, başınabuyrukbırkadın. Celılesi ilktutkusuydu Ayşe'nin. Koyunkoyunayatarlardı gccclcn. Ankara 'daki lojnıanın çatı katı da tanıgıydı bu aşkın. Daha il 1. sayf anın devamı Sümerbank'tamüdür. Işigereği Anadolu'ya mecbur. Ayşe, Izmit'te başladı okula, sonra Adana ve Ankara. Pek varlıklı sayılmazlardı. Ailedepaşalar,beyleryokdegildiamahepsi kira evinde ölmüştü. Büyükbaba Hikmet Bey'incenazesıdebirkiralıkevden, Nevzemin Sokak 16 numaradan kaldırılmıştı. Yine deyollardaydı Samiye Hanım,Çankırı,Bursa... Her görüşte yanındaydı Nazım Hik met'in, kardeşinin... Ayşe de oradaydı. Karanlık ve rutubctli koğuşların,takunyalıadamlarınkorkusundan avluya atıyordu kendini. "Konuşsana" diyorlardı "Dayına birşcyleranlatsana." Taş pencerenin içine giriyor, susuyordu. Bursa'daydılar. Baskılarartmamıştı henuz. Nazım Hikmet, dışarıya çıkabiliyor, Selvinaz Olel'deyakınlanylabirarayageliyordu.kırmızısaçh,pembebeyaz, ağırağırkonuşan Piraye'yle, Samiye Hanım'la, Ay^c, Hikmet veCelileHanım'la... YazlarınıBahariye'de kokulda, ev ödevi masa resmini görüp, "Bacaklarınınasılçizdiğinebakın"demiştt"Onda da resim yeteneği var." Adana'daki evde de bir köşesi vardı Celile Hanım'ın. Bozuk gözlerinin üstüne taktığı üç kat gözlükle sabahtan ak şama resi m y apard ı. Di ğer köşe de Ayşe'nindi. Celile Hanım onun yaptığı resimleri izler.desenini beğenıramakanşmazdı. Renkleri öğretirdi,birde Fransızcasöylenişlcrinı.Öyle,prensli,prensesli,kedili,ördekli masalları yoktu,torunlarınaanlataeak. Mitolojik öykülerinden ençok Eros'la