Katalog

Sosyal yaşantınız nasıl ABD'de Benim oradaki sosyal yaşantım çok sınırlı. Genellikle çiziyorum. Sosyal yaşamım kâğıt ve kalemden ibarettir diyebilirim. Kendi çizdiklerinizi beğenmediginiz olur mu hiç? Bir süre geçtikten sonra, çizdiklerimc bakarım ve genellikle çoğunu beğenmem. Ben de gözleri kapalı bakarım onlara. Yaptığınız işi baştan tasarlar mısınız? Hayır. Tam bir boş kafa ile hiçbir şey düşünmeden başlanm. Sokakta gözleri kapalı nereye gittiğini bilmeden yürümek gibi. Yol göstericim "kalemim"dir. O benim elimden tutar ve o nereye götürürse.. Başlıyorum, nereye gideceğimi bilmeden. Susayıp da su içmek gibi bir şey. Çizmeye susuyorum. Ve ne kadar, kaç şişe çizeceğime o "kalem" karar veriyor. Keyif alarak mı, acı duyarak mı oluyor çizim? Acı ilc zevkin bir bilcşimi çizmek. Çizmek çok rahatlanan bir şey benim için. Eğer kalemim, kâğıdım yoksa kendimi bütün olarak duymam. bancı olarak yaşadığımız garip toplum olmalı. Bu garip toplum taoşunuza gidiyor mu? öyle olmasını istemezdim, ama çizmek için iyi bir durum. Toplum böylesi tuhaf olmasaydl ne çizeceğüni bilemezdim. Belki işsiz kahrdım. Gerçi hep kötü yanları, zor yanları çiziyorum, ama amacım her zaman kötüyu çizerek iyiyi göstermektir. tran'da karikalüre llgi nasıldır? ..' :, f:'.• Kolay olan çizgiler tutuluyor,. Eğer her şey açıkça ortada görülüyorsa tamam. Yok eğer biraz düşünceyi zorluyorsa, ya parklarda Ustüne oturmak için altlara seriliyor ya da lokantalara... tran'da halk yazıya alışkın, edebiyata, şiire. Karikature bakmayı pek bilmiyor. Yaşamın vahşetine, dehşetine bakmak istemiyor. Hoş şeyler görmek isti Anaokulu: öğretmenle birliktt hatırası resmi mezuniyet v . Şu anda kâgıtsız, kalemsizsiniz, rahat mısıruz? Tan ile eski arkadaşız. Soruları yanıtlamak zor olmuyor benim için. Çünkü duygularımı anlatıyorum. İki kere iki dört eder demek zorunda kalmıyorum. tki kere iki dokuz eder de diyebilirim, eğer duygulanm öyleyse. Bazı insanlar iki kere iki hiçbir zaman sekiz etmez, dört eder diye düşünebilirler. Ama ben bazer. sekizden de çok daha fazla ettiğini düşünüyorum. İnsanlar buna gerçek değil derler, ama bu, gerçekçiliktir aslında. Bu durumun nedeni, içitıde ya ^randa halk yazıya m alışkın, edebiyata, I şiire. Karikature bakmayı pek bilmiyor. Yaşamın vahşetine, dehşetine pek bakmak istemiyor. yorlar. Biraz zorlanınca, yaşamın zor yanlarından söz edilince, hemen kaçı^prlar. Ağaçlara bak, ne guzel, dersen hoşlanıyorlar. Benim görevimse olayı bildirmek. Sokakta bir cinayet varsa onu rapor etmek. Hoşlanırlar veya hoşlanmazlar, beni ilgilendirmez. Bu benim sorunum değil. Sokakta gördüğüm cinayeti dans edenleri görmüşüm gibi kaydedemem. Gördüğümü rapor ederim yalnız. Eğer bir cinayeti, dans ediliyormuş gibi rapor edersem onu basarlar, yayarlar. Ama eğer bir onur taşıyorsaın, gerçeği rapor ederek, onu korumalıyım. Gerçeğin içine kendi görüniişiinüzii de kalmaz mısınız? Elbette, benim işim olduğuna göre orada benim duygularımı, bclki kâğıtta da göz yaşlarımı göreceksiniz, ama bu, gerçeği değiştirmez. Ben yalnız gördüğümü rapor ediyorum ve bunu sanatsal bir biçimle yapıyorum. Sonunda gerçckle sanatın bir bileşimi oluyor. Sanat benim için amaç değil araçtır. Onu, idcolojik yaşamımın bir parçası olarak diişünüyor ve ınsanlarla iletişim kurabilmek için kullanıyorum. iran'ı özliiyor ınusumız? Kuşkusuz özlüyorum. ABD'de yaşıyor olsam da, tünı düşüncem Iran. Başka toplumda yaşamak çok zor. Çok güzel bir akvaryumda da olsam... Belki deniz gibi, insan kendi ortanunı özlüyor. Ll Neeee!... Elli iki milyonluk Jaguar'mı?.. Ulan ucuza gittik galiba Nâzım Hikmet UM Denizcilik Şirketi'nden 25 milyon lira rüşvel aldığı iddiastyla yargılanıp mahkum olan eski Devlet Bakam îsmail özdağlar (Foıoğraflar: RIZA EZER)