Katalog

4 n n Aykut’u rme e r m İ n a tişti Eski Bak ESAV, ye Ç ı ğ ı t p a ortamı ını y başkanlığ n aldığı kızlara ev a lıyor. yurtlarınd nları hayata hazır ko sağlayara 28 Ağustos 2010 Cumartesi Terk edilmiş kızların annesi yapıldı? Bugüne kadar 550 kız öğrenciye yardım eli uzattık. 4 ilde toplam 10 vakıf evinde halen 43 kız öğrenci barınıyor.Onların eğitim görmeleri, iş sahibi olmaları ve yuva kurmalarına yardımcı oluyoruz. SHÇEK yurtlarında yaklaşık 20 bin çocuk barınıyor. O kalabalık yurtlarda çocukları doyurabilmek, giydirebilmek mümkün. Ama dikkatle eğitebilmek, yönlendirebilmek ne yazık ki mümkün değil. 18 yaşında kurumdan ayrılırken hayata hazırlanmamış, anne ve babanın yönlendirmediği bu çocukların büyük sorunlar yaşadıklarını gördüm. Bu çocuklara sahip çıkabilecek bir organizasyon olması gerektiğine inandım Aslında biz 18 yaşını doldurmuş olanlar için hazırlamıştık kendimizi. Ancak SHÇEK, ‘‘Daha küçük yaşta olanları verelim daha kolay eğitilir ve okutabilirsiniz’’ dedi. Bu bize de makul geldi. Kızlarımız 1518 yaşında. Birisi 18 yaşın üzerinde. Bu uygulamadan beklediğimiz çocukların, evde yaşamanın herkese basit gelen kurallarını öğrenmeleri. Beş yıllık bir süre koyduk. Bu beş yılda normal günlük yaşantıya alışacaklar. Okurlarsa korumaya devam ediyor, okumazlarsa beceri kazandırıp, işe yerleştiriyoruz. Onları ömür boyunca izlemek üzere yola çıktık. Tabii iyi bir yuva kurmalarına da dikkat ediyoruz. Nasıl bir ev ve aile modeli var burada? Küçük aileler oluşturuyoruz. Her evde 7 kız kalıyor. Başlarında ise ücretli bir anne. Evde kalan kızlar, yemek, alışveriş, temizlik işlerini kendileri yaparak hayata hazırlanıyor. Anne onları yönlendiriyor. Düşünün bir, buraya gelen çocukların tümü terkedilmiş olma duygusu ile yetişmiş sorunlu çocuklar. Kimi daha agressif ve kavgacı, kimi içine kapalı. Bu yüzden anne seçimi çok önemli. Annenin hem merhametli hem de tatlı bir disiplin sağlama beceresinin olması gerekiyor. Bu yüzden en çok anneleri bulmakta zorlanıyoruz. Anneleri nasıl buluyorsunuz? İhtiyaçlı ev hanımları arasından. Uygulamaya ilk başladığımızda eğitimli anneler seçmiştik ama kızlar ile aralarında büyük çatışmaların yaşandığını görünce geri adım attık. Kızlar çevrelerindeki, örneğin arkadaşlarının annelerine benzeyen anneler ile daha iyi iletişim kuruyor. Bu yüzden başvuran ve uygun gördüğümüz annelere ilk eğitimi biz veriyoruz. Ve sürekli İmren Aykut takip ediyoruz Peki kızlar da nasıl bir değişim gözlüyorsunuz? Öncelikle küçük bir toplulukla birarada yaşamayı, sofra adabını,düzgün oturup kalkmayı, paylaşmayı öğreniyorlar. Bizler için fazla bir şey ifade etmeyen bu tarz şeyler onlar için o kadar önemli ki. Evler 3 oda bir salon, her odada 2 çocuk kalıyor. Ders çalışma masaları ayrı. ÇESAV tüm bu hizmetleri verebilmek için gerekli kaynağı nereden sağlıyor? Hayırsever kişi ve kurumların bağış ve destekleri ile. Biz çocuklarımızın teşhir edilmesine kesinlikle karşı olduğumuz için medyatik bir kampanya düzenleme olanağımız yok. İçin içinde reklam olmayınca destek de haliyle fazla olmuyor. Tabii yaptığımız protokol uyarında SHÇEK'in de büyük maddi katkısı oluyor. Amacınız bu evlerin sayısını arttırabilmek.. H aberi 1 ay kadar önce kimi gazeteler “Yetiştirme Yurdundan çatıya” başlığı ile vermişlerdi. Beyoğlu İstiklal Caddesi’nde bir apartmanın çatı katına çıkıp intihar etmeye kalkışan 17 yaşındaki genç bir kız ile ilgili minik bir haberdi. Yetiştirme yurdundan bir gün önce kaçmıştı, psikolojik sorunları vardı…Haber sıcak gündemin içinde doğal olarak pek kimsenin ilgisini çekmedi. Yetiştirme Yurtları çoğu zaman skandaller ve yöneticilerin tecavüzleri ile, kimi zaman yurttaki iki gencin evlenerek yuva kurması ya da içlerinden bir ikisinin üniversiteyi kazanma başarısı gösterebilmesi ile gazetelere haber olurlar. Yaşama 10 yenik başlayan bu çocukların çoğu ya terkedilmişlerdir ya da ailelerini hiç tanımamışlardır. Ana baba sevgisini, aile sıcaklığını hiç bilemeden büyürler. 18 yaş ise yurttan ayrılma vaktidir. Tabii birden kapının önüne koyulmazlar ama tek başına yaşama ne kadar hazırdırlar? Ve nereye gideceklerdir? Bundan 11 yıl önce bu sorulara yanıt bulmakta zorlanan duyarlı eski bir siyasetçi, Eski Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı İmren Aykut, yetiştirme yurtlarındaki kız çoçukların en azından bir kısmına sahip çıkmaya karar verdi. Aykut Çevre Eğitim ve Sosyal Yardımlaşma Vakfı'nı (ÇESAV) kurarak "Terkedilmiş Kız Çocuklarını Koruma ve Kurtarma Projesi” yaşama geçirdi: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu'ndan (SHÇEK) sorumlu bakan iken yaşadığı olaylardan çok etkilendiğini ve siyaseti bıraktıktan sonra bu çocuklar için bir şeyler yapacağına söz verdiğini belirten Aykut ile projeyi ve bugüne kadar neler yapıldığını konuştuk. 11 yılda kaç çocuğa ulaştınız ve neler Toplumda yanlış bir kanaat var Toplumda yanlış bir kanaat var. Zannediliyor ki, SHÇEK'in koruduğu çocuklar, 18 yaşına geldiklerinde hemen kapının önüne bırakılıyor! Zannediyorum bu yanlış kanaatin oluşması, 1960'lardaki olumsuz örneklerden kaynaklanıyor. Ancak bu durum, 1986'da SHÇEK'in 2828 sayılı yasasının da çıkmasıyla birlikte değişti; 18 yaşını bitirdi diye hiçbir çocuğumuzu kapının önüne bırakmıyoruz. Yine 1986'da çıkan bir yasaya göre kamu kurumları her yıl serbest kadrolarının yüzde biri oranında işe almak zorunda. 1997'ye kadar her yıl ortalama 9001000 çocuk işe alınırken biz 1998'de bir kampanya başlattık, işe alınan çocuk sayısı 2000'lere yükseldi. 18 yaşını bitiren çocuğun eğitim hayatı devam ediyorsa eğitim süresi boyunca yine kurum destek veriyor. Ancak bu çocuklar yaşamlarını yurt koşullarında geçirdiklerinden yurttan ayrıldıklarında yaşama uyum göstermekte zorlanıyorlar.