Katalog

04 20 Mayıs 2011 Cuma 359 Unutulmayan yazarımızı, ‘Basın Özgürlük İstiyor’ söyleşisiyle anıyoruz ‘Ekmekçi,halkınhalkçasesiydi’ SELDA GÜNEYSU NKARA Gazeteci olmak isteyen hemen hemen herkes tanır, 1997 yılında yitirdiğimiz gazetemiz yazarı Mustafa Ekmekçi’yi. Çünkü o, Türk basınında, “insan ve gazeteci olarak yeri doldurulamayacak biri” olarak biliniyor. Ekmekçi’yi, Ekmekçi yapan A tek şeyin “halkın halkça sesi” olduğu dile getiriliyor. Arkadaşları, ailesi, gazetemiz çalışanları ve okurlar Ekmekçi’yi, namı diğer “Türk basınının gülen yüzü”nü, basının en çok yara aldığı bir konuyu tartışarak, “Basın Özgürlük İstiyor” başlıklı söyleşi ile anıyor. Konya’nın Hadim ilçesinin Hocalar köyünde dünyaya geldi Ekmekçi. Türkiye’nin tarihinde önemli bir yer tutan 27 Mayıs, 12 Mart ve 12 Eylül dönemlerinde gazeteci olarak çalıştı. Bu nedenle de Ekmekçi, bugün meslektaşları ve yazarlar tarafından “Türkiye tarihine tanık gaze teci” olarak biliniyor. Gazeteciyazar Metin Aksoy, Ekmekçi’yi tanıyanların onun hakkında yazdığı yazıları derlediği “Ekmekçi’ye Özlem” adlı kitapta, Ekmekçi’den, “Ona ‘halkın gazetecisi’ ya da ‘halk gazetecisi’ denmiştir. Dürüst, içi dışı bir insandır; düşündüğünü söylemekten kaçınmayan, sözünü esirgemeyen cesur bir kalemdir...” şeklinde söz ediyor. ‘Mohikanların sonuncusu...’ Eğitimciyazar Talip Apaydın, aynı kitapta, Ekmekçi’den, “Bir yanı köylü, saf, içi dışı bir, saklısı gizlisi olmayan, güven veren birisi. Öbür yanı hiç olmayacak kadar gergin, rahat en gergin havayı bile gırgıra alıp yumuşatan, işi yürüten bir gazeteci” olarak söz ediyor. Gazeteciyazar Oya Baydar ise onu, “bir insan ilişkileri sanatçısı” olarak tanımlıyor; “Ekmekçi gazeteciydi. Günümüzde, Türkiye basınında tükenme yolunda olan türden, önceliği insana ve sevgiye veren bir gazeteci. Mohikanların sonuncusu gibi bir şey...” diyor. Sözcükleri süzen, gerekirse dinlendirip zaman zaman buruklaştıran, zaman zaman da tadına doyum olmaz şıraya dönüştüren insan imbiğini...” ‘Onu çok özledim’ Aldoğan Ekmekçi, eşini çok özlediğini belirterek, “Ekmekçi’nin her zaman demokrasiye inandığını” dile getiriyor. Ekmekçi’nin her zaman kendisine “Ezeni sevmiyorum, ezilenden ötürü” dediğini, her zaman halkın yanında olduğunu, bu nedenle de “halkın halkça sesi” olarak tanındığını anlatıyor. Kadınlara çok değer verdiğinin altını çiziyor. Ekmekçi’nin iki kız kardeşi olduğunu ancak kardeşlerinin okuyamadığını, yaşamı boyunca bu durumu kendine dert edindiğini söylüyor Aldoğan Ekmekçi. “Bugün yaşıyor olsaydı, herhalde onu da Ergenekon denilen davadan yargılarlardı. Çünkü o, doğru bildiğini hiç sakınmadan yazardı” diyor. Ekmekçi’yi ölümünün 14. yılı olan yarın, gazetemizin Ankara Bürosu’nda yer alan Cumhuriyet Kültür Merkezi’nde (CKM) gerçekleştirilecek “Basın Özgürlük İstiyor” başlıklı söyleşi ile anıyoruz. Gazetemiz yazarı Işık Kansu, Çağdaş Gazeteciler Derneği Başkanı Ahmet Abakay, gazeteciyazar Faruk Bildirici ve Türkiye Gazeteciler Sendikası Genel Başkanı Ercan İpekçi’nin konuşmacı olarak yer aldığı, saat 14.00’te yapılacak söyleşiye tüm yurttaşlar davetli. ‘Bir insan imbiği’ Gazetemiz Işık Kansu ise şu satırlarla ifade ediyor, yıllarca birlikte çalıştığı Ekmekçi’yi: “Neleri yitirdik ki? İçten gelen kahkahaları bir kere. Arayan ve sorgulayan gözleri. Şair Fazıl Hüsnü Dağlarca Ekmekçi’nin ardından şu dizeleri kaleme aldı: Yayınlamıştı dergisinde “İkili Anlaşma Anıtı”nı Çağrıldı yargılandı kim bilir kaçıncı kez Suç adam Esmiş yıkık evlerle dolu bir yel Konya bozkırından Basının başkentini yaşar Köy adam Ne olmuştur nerde olmuştur niye olmuştur arar o Bulur ulaştırır çabucak Karanlıktaki okuyucusuna Bütün gizlere dönük duyum kulesi adam Günlük olay saysanız bile siz Ne yazsa Geleceğin kapılarını omuzlar gibidir Devrime adanmış adam Yayın Saraylarında değil Tek soğanı eşitçe bölünmüş küçük sofralarda Toplumun eline sımsıcak değer Ekmek adam Mustafa Ekmekçi’ye Ağıt