Katalog

Cumhuriyet Ankara 319/13 AĞUSTOS 2010 Coburg’da BirTürk Şancı: Neşe Demirdeş Pars Neşe Pars fuaye portresi Yans malar Şefik KAHRAMANKAPTAN sefik@kahramankaptan.com / www.kahramankaptan.com Neşe Pars Ariadne prologunda C OBURG Boşuna “Gözden ırak olan, gönülden de ırak olur” dememişler! Bu söz ne yazık ki, sanatçılarımız için de geçerli. Nice iyi çalgıcımız, şancımız yurtdışında çalışıyor, başarılı oluyor ama “olağanüstü” sayılabilecek bir gelişme olmazsa, kimsenin hiçbirini anımsadığı, merak ettiği pek yok! Herkes kendi âleminde yaşamını sürdürüyor. Gerek Cumhuriyet de, gerekse Andante dergisindeki yazılarımda zaman zaman “gözden ırak olanları” gönüllere düşürmeye çalışıyorum. Bu kez de, ailevî nedenlerle yurtdışına çıkınca, yolumu biraz değiştirerek Almanya’nın küçük fakat tarihsel önemi büyük kentlerinden Coburg’a uğradım. Değerli besteci, 50’li yılların “hârika çocuk”larından Ateş Pars ve eşi soprano, şan pedagogu Neşe Demirdeş Pars’ı ziyaret ettim. Neşe Demirdeş Pars (d.1940), Ankara Devlet Konservatuvarı’nı Saadet İkesus Altan’ın öğrencisi olarak tamamladıktan sonra Alman devlet bursuyla Almanya’da başta ünlü pedagogbariton Josef Metternich’le olmak üzere, ileri çalışmalar yapmış, Ankara Devlet Operası’nın solistlerinden biri olarak görev yaparken, bilgigörgü arttırma programı çerçevesinde Avrupa’ya çıkmış bir soprano... Neşe Pars Coburg’da 70’li yılların başlarından kimi opera izleyicisi onu özellikle Madam Butterflay’daki baş kadın rolü CoCoSan’daki başarısıyla anımsayabilir. WEISE’NİN BEĞENDİĞİ SOLİST Bu dönemde konuk solist olarak Üsküp Operası’nda da başroller söyleyen Neşe Pars, önce İsviçre’nin Bern Operası’nda korist ve solist olarak, iki yıl süreyle çalışmış. Şimdi Bilkent Senfoni Orkestrası’nın genel müzik direktörü olan Klaus Weise, burada birlikte çalıştığı ve güvenini kazandığı şeflerden biri... Gene bir Butterflay yapımında başrol verilmesine karşın, prömiyer gecesi için bir Japon soprano getirtilip, kendisinden de sadece o gece için koroda yer alması istenince, o kurumdan ayrılmaya karar vermiş. Kısa süre içinde, bu kez Almanya’da şansını denemek üzere eşinin çalıştığı Coburg kentine gelmiş. Coburg Bölge Operası’nda yönetsel ve sanatsal iki yöneticinin birkaç aday arasından kendisini beğenmeleri üzerine ilk yıl sözleşmeli olarak çalışmış. Bu arada Bern’den Klaus Weise’nin yöneticileri telefonla arayarak, “Burada kalbini kırdılar, iyi bir soprano, aman kıymetini bilin” sözleri de, zaten dinlemelerde beğenilen Neşe Pars’ın biraz sükse yapmasına yol açmış. BEŞ YILLIK MARATON İlk yılın sonunda kadroya alınmasıyla birlikte, beş yıl süren bir maraton başlamış. Mozart, Verdi, Puccini, Weber, R. Strauss, Gounod gibi önemli opera bestecilerinin çeşitli yapıtlarında başrollerde yer almış. Kolaratur özelliklere de sahip bir lirik soprano olarak, hem sağlam tekniği, hem de başarılı sahnesiyle, rol almadığı yapıtlar için bile bir “sigorta” gibi düşünülmüş. Hiç çalışmadığı rolleri bile temsile birkaç saat kala çalışıp, orkestra çukurundan elinde nota söylediği günler olmuş. Konuk solist olarak başka kent operalarına da davet edilmiş. Ama Coburg’da tanınmasını sadece operadaki solistlik görevine borçlu değil Neşe Pars... Bir yandan Prens Albert Müzik Lisesi’nde 25 yıl sürdürdüğü öğretmenlik, öte yandan genç şancılara verdiği özel derslerle, çok sayıda opera sanatçısının yetişmesine önemli katkı sağlamış. Bunlar arasında şu anda çeşitli kent operalarında çalışan tenor ve sopranolar var... Aralarından soprano Aleksandra von der Whet, başta Metropolitan olmak üzere dünyanın çeşitli büyük operalarında başrollere çıkmış. Şimdi Pars çifti, huzurlu bir emeklilik yaşamı sürdürmeye çalışıyor. Tabii, emeklilik lâfın gelişi... Ateş Pars şu sıralar 5. Senfonisi üzerinde çalışıyor. Neşe Pars ise sezonla birlikte derslere başlamak üzere çoktan randevu isteyen öğrencilerine şimdiden çalışma programları hazırlıyor. Yazıyı kısa kesmekte yarar var, böylece fotoğraflar rahatça kullanılabilsin... Önümüzdeki dönemde, güncel gelişmelerden fırsat buldukça “gözden ırak olanlar”ı yeniden gönüllere düşürmeye çalışacağız. Neşe Ateş Pars 18