Katalog

18 TEMMUZ 2008 CUMA Benim Güzel Materyallerim Okulumuzdaki bir proje sürecinin paylaşımı izim için okul hem çocukların hem de öğretmenlerin birlikte çalışıp, birlikte öğrendikleri bir düşünme laboratuvarıdır. Çalışmak ve öğrenmek için en güzel mekan ise okulumuzdaki atölyedir. Atölye ve içindeki materyalleri çocuklara tanıtabilmek bizim eğitim anlayışımızın önemli çıkış noktalarından biridir. Çünkü burası bize göre çocukların fikirlerinin çiçek açtığı, araştırmayı, denemeyi, bakmayı, görmeyi ve üretmeyi öğrendikleri yerdir. “Materyallerle tanışmak” bizim okulumuzdaki her yaş grubuyla yürüttüğümüz tasarlanmış ve temel projelerden biridir. Bu projedeki amacımız duygu ve düşüncelerin ifade edilmesinde materyal kullanımının değerini vurgulamak, bilgiyi ararken ve ilişkileri anlarken çocukları diğer çocuklarla ve öğretmenlerle işbirliğinden gelen büyüme ve zevke tanık edebilmektir. B TANIMA SERÜVENİ Bizce küçük bir çocuk için dünya dokunacak ve keşfedecek materyallerle doludur. Bulmak, toplamak, sınıflamak ve materyalleri kullanmak özel bir serüvendir. Yaratıcılığımızı keşfetmenin bir yolu materyallerdeki çeşitliliği ve bu çeşitliliğin yol açtığı olasılıkları görmektir. Materyalleri keşfettikçe, topladıkça, düzenledikçe, denedikçe, yarattıkça, yaptıkça ve düşündükçe çocuklar ve yetişkinler birlikte çalışmanın ve işbirliği yapmanın zevkini alırlar. Çocuklarla beraber bu süreci yaşayan yetişkinler de çocukları dinleme ve gözleme yolları ararlar. Bu bilgiler ışığında biz de çocukları ve velileri ilginç materyaller toplamaya ve onları kullanmak için etkili yollar bulmaya teşvik ettik. Materyaller sınıfa geldikçe, kırık mücevherler, atık kutu ve kağıtlar, hepsini birer serüvene dönüştürdük. Materyallerin fikirleri ve düşünmeyi nasıl harekete geçirdiğini çalışırken fark ettik ki aslında ilk olarak materyalleri toplamak bizim ilgimizi, heyecanımızı ve farkındalığımızı kıvılcımlandırıyor. Velilerimizden çocuklarıyla beraber şu tip materyaller toplamalarını istedik: “Çeşitli renklerde ve kalınlıklarda teller, her çeşit kabuk, tüyler, kamışlar, şeffaf plastik kaplar, kurdelalar, eski anahtarlar, ağaç kabukları, kırık mücevherler, süngerler, düğmeler, farklı kağıtlar (farklı dokularda ve renklerde olabilir), çalışmayan aletler (saat olabilir), küçük aynalar.” KEŞFETMEK Bu talebimizden birkaç hafta sonra okulumuz çocukların evden getirdikleri materyallerle dolmaya başladı. Yaptığımız ilk iş bu materyalleri ortaya koyup çocuklarla beraber “keşfetmek” oldu. Bu deneyimin keşif bölümü bizim için en bilinmez ve en heyecan verici bölümdür. Bu tür deneyimlerin çocuklar için çok tatmin edici olduğunu bildiğimiz için deneyim ve keşfi teşvik etmek ve genişletmek için yollar ararız. Görürüz ki bazı çocuklar materyallerle yapılar oluşturmaya ilgi duyarlar, bazıları ise bir seferde tek bir objeyi çalışmak isterler. Bazı çocuklar ilgilerini çeken kompozisyonu düzenlemeye ilgi duyarlar. Diğerleri materyalleri hikaye anlatmak için kullanırlar. Küçük çocukların bu yıllarda belirgin şekilde doğal bir düzenleme duyguları vardır. Bu düzenleme duygusu 20. yüzyılın birçok sanatçısının kendi işlerinde yakalamaya çalıştıkları bir duygudur. Eğer keşfetmek için zaman ve fırsat verilirse çocuklar objeleri doğal olarak kolayca büyüklüğüne göre düzene koyar, rengine veya şekline göre kategorilere ayırır, düz ve eğimli, sert ve yumuşak objeleri ayırt edebilirler. Çocuklar objeleri öyle düzenlerler ki makinelere, insanlara, doğal yer şekillerine ve hayvanlara benzetebilirler. Bu kompozisyon duygusunu Picasso, şöyle ifade eder: “Çocuklar gibi çizmeyi öğrenmek ömrümü aldı” Çocukların düzenlemelerini nasıl yaptıklarını anlatmaları düşünce şekillerinin karmaşıklığı ve birçok bağlantı yapma yollarının varlığı onları takdir etmemize yardım eder. Deneyimi canlı tutmak ÖĞRENME ve öğretme sanatında deneyimin anılarını saklamak çok önemlidir. Bunu yapmanın mantıklı ve etkili bir yolu çocukların düzenlemelerini sergilemektir. Aynı zamanda arşiv için çocukların çalışma anına ait fotoğraflar da kullanırız. Bu fotoğraflar velilerin de çocukların materyallere olan derin ilgisini görmelerini ve anlamalarını sağlar. Çocukların fotoğrafları açıklayan konuşmaları veliler için etkili bir referans noktası haline gelir. Bunların yanı sıra çalışmalar sırasında çocukların kendi aralarında geçen konuşmalarını da kaydederiz. Çocuklar öğretmenlerinin bu konuşma kayıtlarını okumasından hoşlanırlar. Bu diyaloglar çocuklarda yeniden ilgi oluşturur. Materyaller projesi başından sonuna dek keyifli, öğretici ve keşiflerle doludur. Sonunu kestirmek mümkün değildir. Çünkü çocuklar yeni materyallerle karşılaştıkça bu projeye katkıları devam eder. Bu proje çocukların okulu ve mekanlarını sahiplenmelerini sağlar. Bizim için bunun hoş bir kanıtı, okula gelen annesine atölyemizi tanıtan çocuğumuzun sözleridir: “İşte anne bunlar da benim güzel materyallerim...” 11