Katalog

Cumhuriyet Ankara 230/28 Kasım 2008 eçtiğimiz pazartesi günü “Öğretmenler Günü”ydü. Biz Yeşil Portakal ekibi olarak her öğretmenler gününde olduğu gibi bu yıl da öğretmen arkadaşlarımızın bu özel gününü kutlarken bir taraftan öğretmenlik mesleğini değerlendirirken bir taraftan da istedik ki yaptıkları işi ne kadar önemsediğimizi bilsinler ve kendileri ile gurur duysunlar. Öğretmenlikten ve eğitimden söz açılmışken konu ister istemez günümüz koşullarında bir öğretmen olmaya geldi. Değişen toplum yapısı ve değerler, eski ve bağnaz olanı savunan ideolojiler, hızına yetişemediğimiz teknoloji, gittikçe bir ticaret sektörüne dönüşen eğitim kurumları, ekoller, yaklaşımlar, aileler ve beklentileri ile artık tüketici toplumun en tüketen sınıfı hâline getirilen çocuklar. Baktık ki konular birbirini izledikçe karamsarlaşıyoruz hemen kendi ilkelerimizi, olmak ve yapmak istediklerimizi konuşmaya başladık. Biz bu yola çıktığımız ilk günden bu yana hep çocukların içinde büyüyen küçük bir tohum Eğitim koşulsuz sevgiyle gerçekleşir G olmak istedik. Bu, öğrenme sevgisinin ve paylaşmanın gücünün tohumuydu. Biz bu küçük tohumların zamanla yeşerip filizleneceğine ve bilgiye inanan nesiller yetişeceğine canı gönülden inandık. Bu inançla kendimiz için belirlediğimiz öğretmen rolleri bizim başlıca ilkelerimiz oldu. Bilginin önemi Konumuz eğitim ve bizler de eğitim verme işini üstlenen kişiler olduğumuza göre sahip olmamız gereken en önemli kaynağın “bilgi” olduğunu biliyorduk. Bu bilgi çocukla, öğrenmenle, dünyada olup bitenlerle, gelişim ve değişimle ilgili her şeyi içermeliydi. Biz bilgiden uzak kalamazdık. Bizim çocuklara eğitim verdiğimiz okul, bizim için de bir öğrenme merkezi olmalıydı. İnsan sevgisi Bizce eğitim koşulsuz sevgiyle gerçekleşebilir. Hiçbir ayrım gözetmeksizin, çocukların bireysel farklılıklarına saygı göstererek, gücünü insan sevgisinden alan eğitimin etkisi bize göre tartışma götürmez. ‘Çıktıklarıyolculuktaonlara yolgösterenrehberlergibiyiz’ Biz eğitimciler her ne kadar çocuklarla çalışacağımız konuları önceden belirlesek de biliriz ki onlar aslında bizden en çok dünyayı bizim gözlerimizle görmeyi öğrenirler. Bizler çocuklar için dünyada çıktıkları yolculukta onlara yol gösteren rehberler gibiyizdir. Yani çocuklarla konuşurken, onları dinlerken, onlara bakarken ve dokunurken, onlarla sorun çözerken ve olayları değerlendirirken bizden kendilerine rehberlik edecek pek çok davranış öğrenirler. Asıl anlamlı olan da budur aslında. İşte bütün bunları tekrar anımsatmak bu öğretmenler gününde bize kendimizi iyi hissettirdi. Ne kadar önemli bir alanda hizmet verdiğimizi tekrar gördük. Bundan sonra yapacaklarımız için heyecanlandık ve geleceği umutla değerlendirmeye başladık. Çünkü gördük ki etrafımızdaki karanlık herkesi korkutsa da eğitim ve bilginin ışığıyla aşılamayacak hiçbir zorluk yoktur. Ve düşündük ki, “Öğretmenler Günü” iyi ki var. Çünkü bugün sayesinde eğitim alanındaki varlığımızı, yaptıklarımızı ve yapacaklarımızı tekrar ele alabildik. Ve yine bugün sayesinde birlikte çalıştığımız ve aynı yolda ilerlediğimiz öğretmen arkadaşlarımıza teşekkür etme fırsatı bulduk. Bugün sayesinde bütün öğretmenlerimizi anımsadık. Şu an sahip olduğumuz birçok bilgide, bilgiye ulaşma yollarımızda, belki kelime dağarcığımızda, belki de seçimlerimizde sizin izlerinizi taşıyoruz. 24 Kasım Öğretmenler Günü’nüz kutlu olsun! 11