Katalog

Sana, bana, hepimize… Herkesin “çocuk” olduğu, her şeyin paylaşıldığı, yaramazlıkların dayanışmayla, zorluğun sevgiyle, kederlerin neşeyle bir yaşandığı sanki bir masal dünyasınadır çağrısı Elâ Başak Atakan’ın. Şaşıracaksınız belki ama bakın ki hangisi sizin dünyanızdan, hangi kahraman sizsiniz? di oyunlarımdan, kendi telaşlarımdan anlar, mekânlar, numu gömünce 30-40 yıl öncesinin alabildiğine varsıl Y. BEKİR YURDAKUL kişiler, sevinç ve kederler çıkıyor karşıma. Sahiden dünyasının o büyük fotoğrafından binlerce kare de bir- “orada”yım. birine saygıyla gelip geçti düşlemimden. kumaya başladığımda istediğim zaman İyi de İstanbul-Bebek nere, Anadolu’nun arada kuş Okulların birer ticarethane, çocukların müşteri oldu- ‘oraya’ gidebileceğimi anladım. Tek yap- uçar kervan geçer ortalık yeri nere? Şuna hep inandım: ğu şu çağda Bâlâ’nın öyküsünün nerelerde gizlendiği- “O mam gereken şey, bir kitabın kapağını kaldı- İyi metinler çağ, dönem, mekân tanımaksızın her oku- ni de yine kederle düşündüm. rıp burnumu içine gömmekti. Bu dünya siliniyor, diğeri run yaşamına bir şekilde dokunur, başarır bunu. Ve duyguların, düşüncelerin, arka arkaya koşup ge- gerçek oluyordu.” (s. 56) len eylemlerin önümüze serdiği ne çok hikâye barındı- Sana, Bana, Bir de Kara Kediye… Tanıdık sözcük- SİZİN İÇİN DE TANIDIK ONLAR! rıyor hayat çoğun bakıp ıskaladığımız. ler, tanıdık sıralanış; doğru ama ne güzel bir ad bir ki- Elâ Başak Atakan, Bâlâ şapkasını özenle takıp Okudukça nasıl varsıllaştığımız, görme / farkına var- tap için. İçli içli fısıldıyor: “Haydi çe- giriyor koluma, Bebek’te erken başladığı okul ma becerimizin bizi çok daha kolayca hayatın gerçek- vir sayfaları!” Epeyce bir zaman yıllarına götürüyor beni. En çok da Yunus’u liğine taşıdığı da bir gerçek. evirip çevirdim. merak ediyorum. Bâlâ anlattıkça, neredey- Yunus’un, Bâlâ’nın ve arkadaşlarının -barındırdı- Nuray Çiftçi’nin o içtenlikli, se her anında anlatının tanıdık bir arka- ğı onca kedere karşın- rengârenk dünyalarına girdik- yalın kapak görselinin ardında daş, tanıdıklardan Gülizar, Orhan, Meh- çe bir yandan bambaşka dünyalara varıp gelirken bir da dolaştım bir zaman. met, epeyce kalabalık bir arkadaş gru- yandan da dünyanın anlatısından neler kalmışsa da- Sonunda çevirdim kapağı. bu: sevinçlere, arada kederlere, hü- ğarcığımızda onlara konuk oluyoruz. Şaşkınlık! “Sevgili Yunus, hep zünlere batmış anlar; yeşili, mavisi, Atakan’ın Sana, Bana, Bir de Kara Kediye aslında çocuk kal!”. Bir de dipnot: “Yu- tüm renkleriyle gülümseyen bir an hepimize tuttuğu ayna bana sorarsanız sahici olduğu nus karakterine dikkat!” olsun aklımdan çıkmayan kendi do- denli gizemli de. Gelin de merak etmeyin bu aynadan Uzun sürmedi Elâ Başak Ata- ğal çevrem kuşatıyor beni. bundan böyle yansıyacakları. kan hakkında düşünmelerim. n Tahmininiz doğru; bir anı-roman İşte “orada”yım. Sayfalar birbi- Atakan’ın özenle kaleme aldığı, ken- Sana, Bana, Bir de Kara Kediye / Elâ Başak ri ardınca geride kalıyor ne ki di gerçekliğine, yaşamına yasladığı, Atakan / Resimleyen: Nuray Çiftçi / Can Çocuk / öykünün ne çok yerinde tanış- Türk ve dünya edebiyatından çiçek- 10+ / 240 s. / 2024. lar, kendi ilkokulumdan, ken- lerle ustaca bezediği…Kitaba bur- Desen: NURAY ÇİFTÇİ Hitit’ten konuğumuz var! Bir zaman yolculuğuyla açılan Hitit Prensesi Arinna’yı okurken çıkıyoruz asıl yolculuğa. Hepçilingirler, kadim Hitit kültürü ve günümüz dünyasını karşılaştırırken değişmeyen duygular ve değerler üzerine de düşünmeye çağırıyor. merak ve heyecanla okuyorum. Demirin altından kıymetli Y. BEKİR YURDAKUL olduğu, aydınlatmanın kan- HİTİTLERDEN GÜNÜMÜZE… dillerle sağlandığı, toprağın ve suyun kıymetinin bilin- alkbilim uzmanı, şair Metin Turan, Eymen ve arkadaşları bir zaman maki- mesinin yanı sıra saygı gördüğü bir çağdan günümüze Kars-Ardahan’ı konu alan konuş- nesi yapmak için ne zamandır çalışmak- ışınlanan Arinna’nın şaşkınlığı ve korkularına tanık olur- H masında bir ara bu kadim toprak- taydı. Olabildiğince uzak geçmişe git- ken aslında yitip gittiğimiz tekdüze yaşamın ve uzağına larda ilk insan yaşamının 14 bin yıl ön- meye gönüllü bir de arkadaşları vardı: savrulduğumuz değerlerin de üzülerek farkına varıyoruz. cesine dayandığından açtı sözü. Gönlü epeyce kırık Salih. Hititlerden bugüne gelişen teknolojinin sundukları Son yıllarda ortaya çıkarılan Son denemede Salihyine bir yerle- mı, doğadan hızla uzaklara savrulmalarımız mı? Göbeklitepe’nin 12 bin yıl ötesinden izler re gidememişti ama sanki başka bir İnanç sistemlerinde ortaya çıkan çoğun yasaklara taşıdığını, veriler sunduğunu biliyoruz. şey olmuş, tarih içinden bir çocuk, Hitit boğulmuş topraktan ve hayattan kopuk anlayış mı? Peki, yüzlerce uygarlığın gelip geçtiği prensesi Arinna, Elvan’ın odasında aç- Bir kadim kültüre / çağa yakından bakarken asıl Anadolu’nun bu uzun “dün”ünü ne ka- mıştı gözlerini… yapmamız gereken sanırım bugün kendimizi hapsetti- dar biliyoruz, tanıyoruz? Türkçemizi tutkuyla seven, yazarken ğimiz yalnızlar ormanına da yeniden ve yakından bak- Aklımda bu sorular ve Ahmed Arif’in konuşurken “adamsendeci” tutumlara mak. Bir de çocukları çağlar boyu özelliğini koruyan “Anadolu’yum ben… Tanıyor musun?” dayanamayan usta yazar Feyza Hepçi- sahiciliği… Zeynep Özatalay’ın zarif desenleri de düş- Desen: ZEYNEP ÖZATALAY çığlığıyla açıyorum Hitit Prensesi lingirler her anında olup biteni merakla lerimizi besliyor bu büyük yolculukta. n Arinna’nın kapağını. Ve benim zamanda okuduğumuz anlatısında bir yanıyla ço- yolculuğum başlıyor. cuk heyecanlarımıza ayna tutarken bir yanıyla da alış- Hitit Prensesi Arinna / Feyza Hepçilingirler / Anadolu uygarlıkları dendiğinde aklıma ilk düşen kanlıklarımızın kapattığı kapıların arkasına heyecan do- Resimleyen: Zeynep Özatalay / Doğan Egmont / nedendir bilirim, Hititler olur hep. Bu yapıtı da aynı lu bakışlar atmaya çağırıyor hepimizi. 174 s. / 10+ / 2024. 13 Mart 2025 15