Katalog

Hayat hayalleri de aşar sınırları da... Kararlarımızın arkasında ne kadar ve nereye kadar dururuz? Umarsız, yalnız, yoksunluk içindeki insanlar için de yapabileceklerimiz var mıdır? Hayatı, dünyayı nasıl algılıyor, yakın ve uzak geleceği nasıl görüyoruz? Bunca soruna karşın çözüm ya da umut içimizde bir yerlerde mi? Değilse dağlar ardında mı? Yer yer mizahi bir dille çıkardığı yolculukta Çadırda Bir Yıl, çok daha fazlasını düşünmeye bir çağrı olarak çalıyor kapımızı. müsün/ Süpürdüğün sokaktan geçenler/ Burayı Norveç tatilinde tanıştığı, Y. BEKİR YURDAKUL dünyanın en iyisi süpürmüş desinler” diye en iyi arkadaşı olacağını tanımladığı, “işini iyi yapan” insanlardan biridir. düşünürken erken yitirdiği aman zaman “Dünya her geçen gün daha kötü Çocuklarını her akşam bir merak ve heyecanla arkadaşı Odd’un adını verir bir yer oluyor” diye bir cümle kuruyorum. Son- yollar evlerine, her sorunu bütün çocuklarını çadırına Kuğu. Z ra oturup kendimi bu yargının doğru olmadığı- “kazananlar” kılarak çözer anlatı boyunca da… Ve on birinci yaş na inandırmaya çalışıyorum. gününde, aynı zamanda Teknoloji diyorum, bilişim diyorum, iletişim ve ula- ARKA BAHÇEDE BİR ÇADIR Dünya Kız Çocukları Günü şım olanakları diyorum. Ne dersem diyeyim, aklımı Öğretmenin, “Bu bir hafta boyunca kendinize olan 11 Eylül’de başlar bu, hiç de kolay olmayan bir parça kandırsam da gönlüm bir türlü ikna olmu- meydan okurken başkaları için de kaynak yaratın. macera ya da “meydan okuma”. yor dünyanın iyiye gitmekte olduğuna. Ancak bunu normalde yapmak istemeyeceğiniz bir Çünkü adaletsizlik, açlık, yersiz yurtsuzluk, evsiz şeyi yaparak gerçekleştirin” açıklamasının ardından HAYATA YENİDEN BAKMAK barksızlık, savaşlar, daha çok kâr uğruna yok edilen herkes ürktüğü, korktuğu, uzak durduğu, sevmediği Ömür Akyüzlü Lüker’in özenli çevirisiyle çıktığımız bu yeşil, her geçen gün tükenen su… neler varsa birinde karar kılar. heyecan dolu yolculuk Kuğu için de hepimizin yaşadığı Ve usta sanatçı Ruhi Su’dan dizeler çınlıyor kulağımda duygu-akıl çatışmasının bilinen ancak oldukça ilginç “Herkese yeter dünya/ Herkese yeter ekmek…” seyriyle bizi baştan sona anlatının içinde tutar. Ama yetmiyor işte! Milyonlar yoksunluk içinde Kuğu ve arkadaşları “meydan okuma”larında kıvranırken birileri, bir eli yağda öteki balda, daha ne denli başarılı olacaklardır? Özellikle çok pay türküsünü söylüyor, söyletiyor da bir büyük oynayan Kuğu, dört mevsimi yandan. Hem de payına yokluk düşenlere… kapsayacak, kendisi için korku dolu Neredeyse dört bir yanımızda patlayan geceler demek olan bu yolculuğu bombalar, ateşlenen silahların nereye kadar sürdürebilecek midir? yurtlarından ettiği milyonlarca insan, Dahası hedeflediği yardım miktarını evsiz ekmeksiz başka topraklarda sağlayabilecek midir? alıyor soluğu. En çok da çocuklar; Hepimizin korkuları var. Ya da ana babasız, ekmeksiz, oyunsuz, sevmedikleri, hoşlanmadıkları, arkadaşsız kalanlar. İşte, bu uzak durdukları… Onları unutmayı “yalnız” çocuklara kucak açanlar ya da uzağımızda tutmayı da da daha çok çocuklar. seçebiliriz, onlarla yüzleşmeyi, baş İsviçre’de yerleşik dostlarımdan etmeyi de. Çadırda Bir Yıl, sunduğu dinlemiştim, okullarda “mülteci” heyecan dolu yolculukla hayatımıza çocuklar üzerine bir araştırmaya ilişkin gerçekçi bir gözle yeniden bakmaya, çocukların yaklaşımını vurgulayan bir anıydı. mücadele gücümüzü tartmaya, kişisel Dersliğe giren görevlinin, “Sınıfınızda ve toplumsal sorunlara yaklaşımımızı da mülteci var mı” sorusuna çocuklardan birinin gözden geçirmeye de çağırıyor. “Yok, biz hepimiz çocuğuz!” yanıtı, ders olmanın Hiç kimse durup dururken keyfi nedenlerle evini ötesinde bu umarsızlığı yaratanlar için şamar gibiydi de. barkını terk etmez. Göçmenin, yer değiştirmenin arkasında Hollandalı ödüllü yazar Tiny Fisscher’in, Çadırda Desen: SOPHIE PLUIM yatan bir ya da daha çok neden her zaman vardır. Bir Yıl adlı yapıtını okurken hep aklımın bir köşesinde Fisscher’in çağrısı, çocukların hayata ve sorunlara uçuşup durdu bu gerçekler. Kahramanımız Kuğu’nun yolculuğuysa Sinan Öğretmen bakışındaki farklılığı vurgulamanın ötesinde Kuğu’nun dijital tahtaya çadır kampında kalan Suriyeli kardeşlerin ÖNEMLİ OLAN FARK YARATMAK macerasına özenle dahil ettiği yetişkinler aracılığıyla görüntüsünü yansıtınca çıkar ortaya: Kuğu, evlerinin Hikâyemiz “eskiler”in “parayla ayak işi yapmak” insanlığın bu büyük trajedisi üzerine de yeniden ve arka bahçesinde bir çadırda uyuyacaktır hem de bir diye tarif ettiği, şimdilerde “challenge” olarak nesnel bir yaklaşımla düşünmemizi de barındırıyor. hafta değil, tam bir yıl boyunca, üstelik geceleri bahçeyi söylenegelen bir çalışmayı Sinan Öğretmen’in Bir sorunun çözümünde ortaya çıkan yepyeni kuşatan zifiri karanlıkta… ortaya atmasıyla başlıyor. Kendisi de bir göçmen arkadaşlıklar, dayanışma, beceriler, kendimizi Odasında bile ışıksız uyuyamayan Kuğu için bu olan Sinan Öğretmen, çocukları için bir “challenge yeniden “yapma” yolculuğu bağlamında da seçim aslında alabildiğine korkutucudur. Ne ki ok haftası” düzenlediğini açıklar. değerli bulduğum Çadırda Bir Yıl, dünyayı kuşatan yaydan çıkmıştır. Öyle sıradan, sosyal medyada bolca rastlananlara bunca kötülüğe karşın iyinin, iyiliğin, bir şey Dahası on birine basmak üzere olan Kuğu, benzemeyecektir bu etkinlik. Hedef iyi bir amaç yapılabileceğinin de hep var olacağına yönelik annesinin “Farklı bir şey düşün” deyişini de dikkate uğruna para toplamaktır. umutların da yanında duruyor. n alıp çıtayı hayli yükseltmiştir. Hedefi de yüksek Bir yanıyla da çocuklar kendi hayatlarında koyar: Mülteci çocuklar yararına para toplayacaktır meydan okumak istedikleri şeyi ve bu yolla ulaşmak Çadırda Bir Yıl / Tiny Fisscher / Çeviren: hem de tam kırk bir Avro! istedikleri hedefi de kendileri seçecektir. Ömür Akyüzlü Lüker / Uyurgezer Yayınları / 271 Çadır, evlerinin arka bahçesine kurulur. Bir Sinan Öğretmen, Bertolt Brecht’in, “Çöpçü s. / 10+ / 2024. 19 Aralık 2024 14