Katalog

Birikimdir değer katan Bu topraklarda beğenilmenin “güzellik”le değil, karakter özellikleriyle bağdaştırılmasına tanık olmak ne güzel! Ve kadın/ kız karakterlerin, erkek/ oğlan karakterlerin besleyicisi olmadığı bir kitapla karşılaşmak da öyle... EMEK YURDAKUL Y ıllardır her anlatısını keyifle okuduğumuz, yenilerini merakla beklediğimiz Eşref Karadağ, Bilgi Yayınevi’nden çıkan yenisi Dedem Bir Maymun’la bize yine şahane bir deneyim yaşatıyor. Sevdiğimiz “kötü örnek” babalardan biriyle açılıyor kitap: “İşten erken gelen babam, hepimizin sevdiği o özel yemeği yapmış, salatasıyla, pilavıyla masayı çiçek gibi donatmıştı.” Karadağ, karakterleri; dilleri aracılığıyla, birbirileriyle tatlı didişmeleriyle, sürpriz durumlar karşısındaki tepkileriyle tanıtıyor. Beş kişilik ailenin en küçüğü Meriç’in konuşmaması evde büyük bir sorun olarak görülmüyor. Yine de kolaylanması gereken bir mesele olarak hikâyeyi açıyor. Bir hayvanın arkadaşlığının meselenin çözümünü hızlandıracağı bilgisi de edinilmiş; ev ahalisi de aralarında bu konuyu tartışmış ancak evin daha otoriteri anne pek sıcak bakamıyor bu çözüme çünkü ona uygun gelen hayvanlar değil yardımcı olabilecekler. Peki. sonuç… Anne işten döndüğü bir akşam, evde tatlı ve fırlama bir maymunla burun buruna geliyor. Belki de fırlama değildir sevgili maymun, sadece “maymun”dur. Annenin resim atölyesine dalıp ortalığı fena dağıttığı gün ise annede öfke ve üzüntü sonrası bir kırılma noktası yaşatıyor. Ve maymun sürrealist bulunmasıyla Dali adını alır. Dali’nin aileye katılışıyla gündeme gelen pek çok konuyu irdeletiyor Sevgili Karadağ okura: Hayvanın eğitilmesi kimin için? Hayvan için mi, insan için mi? Dali’ye karın tokluğu bahşederken karşılığında nesini istiyoruz? Özgürlüğünü! Peki, Dali gerçekten öğreniyor mu? Yoksa sadece taklit mi ediyor? Amacı ne: Ödül! Ve ekliyor Karadağ: “Tıpkı okullarımızdaki gibi… yıl sonu karneleri, takdirler, teşekkürler…” Hikâyenin alt metnine naiflikle yerleşmiş bir başka duruş da evin büyük çocuğu Tunca’nın, ilgi duyduğu Aslı’yı betimlemesi: “Neler düşünüyordu bu kız böyle? Neler söylüyordu? Konuştukça gözümde devleşiyor, ulaşılmaz oluyordu… Kendini ifade edişi, tartışırken karşısındakine saygılı davranışı hoşuma gidiyordu. Yüzündeki o ciddi ifade, hayvan haklarına verdiği önemi gösteriyordu…” Güzeller güzeli kızları elde etmeye çalışan erkeklerin masallarını okuyarak büyüyen nice kuşaklardan birine dahil biri olarak, bu topraklarda beğenilmenin karakter özellikleriyle bağdaştırılmasına tanık olmak ne güzel! Ve kadın/ kız karakterlerin, erkek/ oğlan karakterlerin besleyicisi olmadığı bir kitapla/ kitaplarla karşılaşmak da öyle. Dolayısıyla bu duyarlığı taşıyan kitapları önermekten çok memnunum. Hem kalemine hem bakış açısına sağlık diyerek kapağını kapattığım hikâyenin keyfiyle daha nice Eşref Karadağ kitabıyla buluşalım. n Dedem Bir Maymun / Eşref Karadağ / Bilgi Yayınevi / 101 s. / 12+ / 2021. ‘Beş Benzemez’in çağrısı... Aşkın Güngör, ilginç buluşları da barındıran yeni bir maceraya çıkarıyor okurunu. Hem de içtenlikli, sımsıcak bir anlatımla... Ve ince bir derenin sessizliğiyle gıdıklayıp duruyor merakımızı. Y. BEKİR YURDAKUL K itaplar bizimle daha kapaklarını açmadan konuşmaya başlarlar. Taşıdığı renk, adı, yazarı, kapak görseli, arka kapak yazısı... Öyle ki bu kısa konuşma bitmeden ayrıldığımız da olur kimi kitaplardan. Ömür boyu bağlanmalar unutulmaz kapaklarla karşılaşsak da epey sonradır. Aşkın Güngör’ün dizi macerasının üst başlığı, daha baştan başka bir yere, farklılıklarımızla güzeliz, değerliyiz oyununa çağırıyor. Sevmek için bile anlaşmanın gerekmediği şu dünyada arkadaşlık ve dayanışma için ille de tıpatıp benzerlikler aramanın anlamsızlığı ortada değil mi? Çağıran, kucaklayan, merak uyandıran kapağı tıklatıp içeri girince Beş Benzemez’den Zırzır karşılıyor bizi. Tıpkı bir elin parmakları gibi birbirinden farklı arkadaşları, “hazırcevap, tatlı geveze Çeçe; dâhi ve obur Tontiş; ayrıntı uzmanı, karate ustası Çatçut; yarı Türk yarı Amerikalı Okyes”le bir solukta tanıştırıyor. Ekibin kitaba dönüşmüş ilk macerası, Yerçekimi Hırsızı’nı da anımsatıyor. Okumaya durduğum her ne olursa olsun ille de aklıma “Sahi, şu gökyüzü altında söylenmedik söz, yazılmadık macera kaldı mı” sorusu düşer. Sonra Hulki Aktunç’un, “Yazıyorum çünkü hâlâ yan yana gelmemiş kelimeler var” dediğini anımsarım. Ardından Fethi Naci’nin “İnsan tükenmez” seslenişi düşer benimle yola. Ve ardı ardına çevrilir sayfalar. Şimdi sırada yazarın tutkuyla ortaya koyduğu yolculuğa katılmak, onun merakına arkadaş olmak vardır. Aşkın Güngör, Beş Benzemez’in ikinci macerası Dinozorlar Şehri’nde hepimizi; merakımızı diri tutmaya, çevremizde olup biteni merak etmeye, öğrenmekten yorulmamaya çağırırken kendimizi daha iyi tanımanın kestirme yolunun ancak farklı olan, farklı düşünen, başka pencerelerden de bakabilen dostlarımızın varlığıyla olası olduğunu alttan alta sezdiriyor. Yazarın, sanatçının bizim için kurguladığı dünyanın sınır tanımazlığını anımsayarak Dinozorlar Şehri’nde bir gün kimi insanların dinoinsanlara dönüştüğünü, çevredekilerin de kısa sürede bu değişimi olağan karşıladığını söyleyelim. Böyle başlıyor macera ve iş yine başa (Beş Benzemez’e) düşüyor! İnadım inat kişilere mi yakıştırırız “dinozor” lakabını? Peki, ne demektir dinozor? Nereden çıkıp gelmiş de konuk olmuş bizim eve? Neden sürekli değişim içindeyiz? Ya olup bitene çabucak uyum sağlayıp geri adım atmalarımız? Kimi zaman hatalarımızı kabul etmemekte neden ayak diriyoruz? İnsan mıdır kötü olan? Dinozorlar Şehri, her iyi kitap gibi çoğalttı sorularımı... Değilse yazar, kimi ilginç buluşları da barındıran yepyeni bir maceraya çıkarmıştı beni. Hem de içtenlikli, sımsıcak bir anlatımla... Elbette bütün bu sorular ve daha fazlası, inceden akan bir derenin sessizliğiyle gıdıklayıp duruyor merakımızı. n Beş BenzemezDinozorlar Şehri / Aşkın Güngör / Bilgi Yayınevi / 166 s. / 10+ / 2021. KITAP 17 25 Şubat 2021