Katalog

^ nasıl çıkarsın yaşamdan karşıyaşamı iştahımız her zaman îirkütiir Tannlan1 l i l A.U L u l L41111 UCtl saçaklanmış kocaman kafasından beri HegePin biriyle salıverilmiş parıltılıbirdizge midir yadayada herkes birsinekkapan gibi ilerler uğultu içinde ve beyaz kemik olsun ya da sayfa ceket ya da biröksedir veorayayalnızca seyyar kelam olmuş can çekişen beden yakalanır biraz yürek sonunda tersine çevirir ceketini veölür KuzeyGüney'deyiz mevsimlerde katlanmış yelpaze ağızsız çığlık omurlaryığını büyük ağaç yaprakları yok artık zamanın beyaz bir öpücük kondurdu ölüm herhatıraüstüne ama ömrümüz bizim fîliz veren bir taştır özsuyudur çarkın büyük ağaç tuzun eteğinde kurudu gölge yaşı yok ağaç kabuğunun ve çıplak yüreğimiz büyükağaç alnımız üstündedir göz yosunu yedik vefırlatıpattıkaltını yinede imlerin şarkısı havanın dibinde can veriyor korkunç beyaz silahlara öldüren konuşan kan KARANLIK HİKÂYE Anne ve Bertrand Dorny ye hayaletler konuşuyor bütün gün sözcüklerin konusudur gövde kalınlaşır eylemsel birbuğuyla anılar anılar tırnak dilimler vuruşları dudaklarvar deri altında eski bir saçörgüsü boy veriyor dişler arasında kımıldayan ben'den beri kaplanıyor üstüme bir yüz gözü arıyorlar gerekli olan onu hatırlamak için şakakta tırıs gidiyor bir hava kuşu zaman sıyırıp geçiyor bir bakışı titriyorgerçeklik bir adın gözyaşında hani rüzcâr dokunuyor ağırsonsuzluğuvaronların kırılganbağ duygumuz var bizim düştür şimdiki zaman oradadüşkuramazonlar yaşamak zorunda değil onlar sen artık ölmek zorunda değilsin eeldi kesiksizlik geniş uzam (La Rumeur de l'Air) amaherceset kocaman birkafadır larvaların kaynaştığı böylece her şey yükselir ve uçar gider böylece başlarherşey BÜYÜK BEYAZ ACI Ramon Alejandro'ya ' imdi bir soğuk ve bir sıcak arasında sğızın toprağın ağzına dişsizdüşüşü ve bir zaman yürek üstünde bir ceket öylesine beyaz ki kandırıyor sözcükleri reddederekbir ben sizin bildiğiniz ceket değilim ile imdi sıkılmışyaka ve gövdenin uzak kolları ve bu salyayı uzağa tüküren arka yüzlere siyah bir yön vermek isteyen soluk verüzgâr artık uçan onca balgam arasında sadece uğuldayan bir bellek sus göğün kovuğu bırkafatasınınaltı birçoksinek bıçkıyapıyororda bütünaçıkgözler şu yıldızlann ortaya çıktığı birkuyu veîarvalarınsütü dili yağlayan ey duygunun süt ürünleri hani yüce balgam gecenin belinden kavrayan bu akmayı besliyor ve ben emmek isterdim bu emzirilmiş düşünceyi CUMHURİYET KİTAP SAYI 239 (1970) (Extraitsducorps'tan) BÜYÜK BEYAZ AĞAÇ Andre Pieyre de Mandiargues'a Eski doğuda ölüdürkovan kuru ciladan başka şey değildir gökyüzü kararmış saman altında yosun tutmuşturaltın can çekişen tanrılar yedilerbakışlarını anahtarısonra hava soğudu soğudu hava biri gibi havada dimdik yuvarlak bir göz dondu büyük ağaç dallarımız yok artık ne Doğu'dan ne Batı'dan kendini öldürdü uyku Batı'da gündüzün kafasıyla büyük ağaç biz işte, dikine, yıldızlar altında ve beyazlattı güzellik bizi ama gece öylesine oyuk kı büyümek istiyoruz büyümek gözkapaksız bu bakışı dolduruncaya kadar büyük ağaç yu varlaktı r boşl uk vebiz kan yokluğun yönüdür artık vehavasoğudu büyükağaç soğudu hava rüzgânn boşunalığıdır bu öldü an onun düşüncesi bize kovanlık ediyor sözcükler hanidir sözcükler çiçek özü topluyor gırtlağımızda büyük ağaç ayakta beyaz senin içinde yapraklarımız ve bizi yalayan ölüm tek ağzıdır bilginin (ExtraitsduCorps) dUe hangi yaya bilmiyor ne ne zaman ne nerede neonu nedebeni (SurUnPÜDuTemps) ••HHİ ••M SAYFA 1 1