Katalog

İbrahim Yıldızdan şiir saganagı İnsanlı siirler Kişioğlu hep ikilimleri yaşıyor bu dünyada. Barış diyor, savaşları yaşıyor. Yeşil diyor, doğayıkirletiyor. Kısacası, kendisiyle çatışıyor insan. Yıldız da bu ikilemleredeğiniyorbazışiirlerinde. FAHRETTİN K.NİTTER hr.ıhim Vılı|ı/'ın beşinci şiir kitahı da yaşama merhaba dedi: BÎR İRRÂHİM. İbralıim Yıldı/, çok ıı/uıı yıllar gerdiği şiir yayı'nı iki yıl önce koyvcrdi ve Türk yazınına beş jjiirkitabıarmağanetti. Birkaç dizelik clört bölüm başlığı altında toplanmış altmış iki şiir var Bir lbrahim'de. Avrıca kitabın son savfa I larında, 1993 eylülündeyayımlanacağı belirrilen Kimbilirkim'c Mektuplar'danbirörnekdeyeralıyor. Son dizelerin altında yer alan, şiirlerin başlangıç ve bitiş tarihlerinden, Bir İbrahim'deki şiirlerin hepsinin 1992 yılında bitirilmiş olduğunu öğreniyoruz. "Bir İbrahim" adlı şiirin ilk bölümünde, şairi (kendini) şöyle berimler Yıldız: "yolcu/ işte/ gidiyor/ azığı yüreğinde/ öyle bir şair bu/ gözlcri yaş/ ağzı kııru/ yalındır/ yoğıındur/ imgeyi saklar haremdc/ zararı kcndisine dnkıınur." Bu şiir aynı /amanda İbrahim Yıldız'in datnıtık, valın, ama imgeyi bu yalınlıktagizleyenşiirine de bir örnektir. İbrahim Yıldız, insanlı, insan kokulu, şiirlcrin şairi. Sevgiyi, barışı, güzelliği soluyoruz, Bir İbrahim'deki şiirlerde. İşte "Isı Alan" adlı şiir: "sevdalarım arttı/ ışıldayan parmaklarm ucunda/ kıpırdadı insan sevgisi/ yüreğimin ısı alanında/ pencereler açıldı/ solııdıı gökyüzüne bacalar/ kapılar arnlandı/ hoş geldin insan kokıısu taşıyan rüzgar" İbrahim Yıldız, özellikle ilk şiir kita İbrahim Yıldız Tınıarhanelik bir dedektifin alışılmamış serüveni Genc Kızlar Labirentinin Esrarı BEH7ATŞAHİN Sır Arıhıır Conan Dnylc'un ekt)sc" giysili ünlü ıloılektili Sherlock IIolmcs'la boy ölçüşebilirmi? Ya Agalha (.hıistie ııin Bel(,ikalı komiseri Hercıılı. l'oırot yla? C!w>rgcs Simenon'ıın KomiserMaigret'sigibioIaylaraıelsefi mi vaklaşırr1 Hcr şey kurıını miidiirü Dr. Sugrancs'in odasına çağrılınasıyla başîadı. Çağrıklığı Miada belki deşizolar takımıyla lutlx>l karşılaşması yapıyordu. Usielik lakımınataktiğidekendisivermişti. Ncvst" ki tam zamanı. Yenilgileri artık kcsindı. Dr. Sugranes'in odasında onu bekleyen siiıpriz, altı yıl önce köpek dişinin hakkından gelen, Barselona Emniyeı Müdürlüğıi'nden "Saygıdeğer " koınistr Flores'ydi. Komiser l'lore.s, altı yıl önceki olaya karşın yardım istemeye gelnıişti. Aristokratik SaintGei"vais semtindeki Lazarist sörlerin yönettiği yatılı kız s A YF A 4 okulunda, altı yıl aradan sonra, ikinci ke/ bir kız öğrencinin hiçbir ız bırakınadan sırra kadem bastığını anlattı. Yüksck dııvarların çevrelediği, kilitler vc kıipeklerle korunan bu "saygın" okuldan, nasıl olur da ergenliğe yeni atmiş bir gen<; kız hem de altı yıl aradan sonra ikinci vaka, yok olabilirdi. Komiser Flores'nin yardımını istemeye geldiği kişi (Bundan sonra dedektif diye anılacaktır), beş yıldır Franco sonrası Bars'elonası'nın tımarhanesinde ikamct eylemekteydi. Durum biraz karışıktı; altı yıl önce ortadan kaybolan genç kız, iki gün sonra ortaya çıkmış hem de bir erkek cesediyle; ancak hiçbir şey anımsamıyordu. Önceki akşanı da bir başka genç kız sırra kadem basmıştı. Anlaşma koşıılları ortadaydı: bu olayı aydınlatması karşılığında dedektilimiz belki de tımarhaneden kurtıılacaktı. Dedektirimiz bu değişikliğe çoktan hazırdı. Ancak soruşturmasına Barselona Emniyeti hiçbir katkıda bulunmayacağı gibi, Komiser Flores onu, hem de tımarhane üniformasıyla ter kokusuyla baş başa Barselona'nın orta yerindebırakıvermişti. Müthişgözlem yeteneği, çok seri işleyen mantığıyla dedektifimiz, işe ancak kendi bildiği çevreden, ayaktakımı dünyasından başlayabilirdi. Burada da yardım isteyebileceği bir kişi vardi; fahişelik yapan kızkardeşi. Eduardo Mendoza. İspanya'nın neşeli, güleryüzlü romancısı. "Genç Kızlar Labirentinin Esrarı" dilimize çevrilen ilk romant. Daha doğrusu, bir polisiye. Kahramanı şu bizim dedekıü tımarhanelik bir 'deli'. Meslekten bir hafiye değil. Sonra, davranış biçimi de bildiğimiz dedektillere uymuyor. Ne Holmes'un, ne Poirot'nun ne dcMaigret'nin burjuva kalıplarında değil. Fuhuş ve ayaktakımı dünyasından çıkmış, onların davranış biçimlerini çok iyi biliyor. Çok seri işleyen mantığıyla, Erasmus'un "övgü"sünü hak etmiyor mu? • Genç Kızlar Labirentinin Esrarı / Eduardo Mendoza I Turkçesi: Hüseyin Boysan I Remzı Kitabevi I 174 s. 17.5(X).TL bı Kıyıda Bir İbrahim'de kullandığı başlık ile şiirin uzak ilgisi yönteınini Bir ibrahim de de kullanıyor. "Katır Giiliiciiğü" adlı şiir şöyle: "ille kâr/ ille/ ille// ille ücret/ ille/ ille// .. .güldiiler// ekmek küflendi/ ayva çii rüdü/tırnaklarını yedi tann" İnsan ancak kâğıt, kalem, kitapla bütünleşirse okıır ve yazarsa "insan" olduğunu duyumsar. "üelice Umııt" şiiri de "kâğıt, kalenıli" bir şiir: "kâğıt anamdır beniııV babaıııdır kalem/ karını düşüm/ düşüiıcem// anamı yakıım cayır cayır/ babamı kestim parça parça/ karıma hiç dokunmadım// .. .aebe de" ibrahim Yıldız'in şiiri için "damııık" demiştik daha önce. Hem de öyle damıtıyor ki şiiri Yıldız... "Ortada" adlı şiirde topu topu sekiz sözciikle yaşamın anlamını, derinliğini dile getiriyor: "mutfak/ insan/ tuvalet/ şaka/ rnaka/ ama/ yaşam işte" Kişioğlu hep ikilemleri yaşıyor bu dünyada. Barış diyor, savaşları yaşıyor. Yeşil diyor, doğayı kirletiyor. Kısacası, kendisiyle çatışıyor insan. Yıldız da bu ikilemlere değiniyor bazı şiirlerinde. "Diken" adlı şiirde ne güzel alay ediyor, "akıllı" insanla: "toplayıp biriktirseler ne yitikler çıkardı/ ne yanlışlar ortaya/ çözmek için evreni/ nükleerbirbarışkaldı//...budala" ibrahim Yıldız, "Dimyat Yolcusu" adlı şiirde "şiirlerim nolacak kitaplara girmemiş/ ışıkJarım/ sevgi terim/ onlar yani/ bir pirinç tanesi/// azığım tükenmedi" diyerek şiir kitaplarının arkasınıngeleceğini belirtiyorsanırım. Sevgili, ıımutlu, barışlı, kitaplı... kısacası, "insanlı şiirler" solumak istiyorsanız.Birİbrahim'iokuyun. • Bir İbrahim / ibrahim Yıldız I Şiirler I Biçem Yayınldrı/Kasıml992 C U M H U R İ Y E T K İ T A P SAYI 1 4 6