Catalog

Çocuklar çıkış yolunu buluyor! Nazlı Deniz Güler’in, öğreticiliğe yakın sularda gezinir görünse de Oğuz Demir’in neşeli resimlerinin eşlik ettiği sıcak ve içtenlikli anlatımıyla okuru her adımda kucaklayan öyküleri; şu okulu olmayan, diploma aranmayan rollerimiz, hayatın her anında çocuklarımızla kurduğumuz / kuramadığımız ilişkilerimiz üzerine yeniden düşünmeye nezaketli bir çağrı olarak da okunsa yeridir. bu özgün sözlüğü B için çok daha Y. BEKİR YURDAKUL büyük önem kazanır. Peki, kime armağan eder dersiniz “Sonradan öğreniyor insan: B bu sözlüğünü? Hepimiz küçük çocuklarız 1 gerçekte.” dedikten sonra AH ŞU KIYASLAMALAR! hüzünlü bir yolculuğa çıkıyor / E’nin Problemleri, topluluk çıkarıyor bizi de Turgay Gönenç, karşısında, öyle büyük kalabalıklar sözcükleriyle tutup ellerimizden. değil söz konusu olan, sınıfta Çok sürmüyor, o düş ülkenin arkadaşlarının karşısında susup kalan başka bir sokağında buluyoruz E’nin öyküsünü armağan ediyor bize. kendimizi: “Düş gücüm, her Yazarken, problemleri çözerken, çocuk gibi, rengârenk boyardı sınavlarda öylesine başarılı olan E, gökyüzünü. Gökyüzü benim gizli sıra tahtadan seslenmeye gelince resim defterim olmuştu. Elime tutulup kalıveriyor işte! boya ve kâğıttan önce gökyüzü Hepimiz gizilgücümüzün, verilmiş, dilediğimce resimler sergileyebildiğimizin çok ötesinde olduğunu biliriz çocuklarımızın okur olur olmaz okuyabilecekleri, yapabileceğim söylenmişti. Söyleyen kimdi? Sanırım sayfaları arasında neşeyle yitip gidecekleri bu yapıtların de yapamadıklarımız, çekindiğimiz, korktuğumuz oydu: derinlikte saklı olan.” onlar için de fısıldadığı çok şey var. durumlarla nasıl başa çıkacağımızı da bazen / çoğun İşte, o derinlerimizde saklı olan -yalnızca sanatla Nazlı Deniz Güler; topluluk içinde var olma, bilemeyiz. uğraşırken / buluşurken değil ne olursa olsun uğraşımız- kabul görme, alkışlanma, başarısızlıkla baş Oysa kendimizi gönlümüzce ifade etmenin, tıpkı E’nin ses veriyor bize. En çok da okurken belki… etme, kıyaslanmaların uzağın kalma, kendilerini yakaladığı gibi, başka başka yolları var. Arkadaşlarını da Nazlı Deniz Güler’in hepimize bir dizi olarak armağan gerçekleştirme, potansiyellerini keşfetme, dünyanın / desteğiyle o yol E için de gün geliyor, ışıyıveriyor. ettiği “dörtlü”sünü okurken de ilkin kendimi gökyüzüne dünyalarının farkına varma; yalnızlıklarını, kaygılarını, Y’nin Tarifleri; evlerde çok sık yaşadığımız büyük hem de gönlümce resim yaparken buldum. Sonra bütün hüsranlarını, kırgınlıklarını geride bırakma vb. olguları sorunlardan birine, rastgele, ulu orta kıyaslanmalara sınıflarımı dolaştım adım adım. tartışırken başrolü çocuk kahramanlarına vermekle odaklanıyor. Oğuz Demir’in öykülere desenleri, renkleri, çizgileriyle kalmıyor kimi zaman da çözümü ustalıkla öykünün arka Onca yetişkin yıllardır kafa yorsa da okul yılları için kattığı tat ve boyut bu sevinçli yolculukta bir an planına yerleştiriveriyor. bulduğumuz çözüm bireysel farklılıklara boş verip bütün bırakmadı ellerimi. Çocuklar için yazılmış hangi yapıtı okumaya dursam çocuklarımıza aynı programı / yaklaşımı dayatmak ve ŞİİR-MEKTUPLARDAN ÖZEL SÖZLÜĞE… tektipleştirilmiş insana varmak. bunun aslında yetişkinler için de yazıldığı duygusu Severek okuyacağınızı bildiğim öykülere ilişkin de kimi kuşatır beni. Oysa değil çocuklarımız, yetişkinler de hoşlanmaz ipuçları versem iyi olacak, eminim. D’nin Mektupları’nın başkalarıyla kıyaslanmaktan. Böyle bir tutumun Şuna yürekten inanırım, çocuklar için yazılan yapıtlar kahramanı Zeynep (o Zeze diye çağrılmayı yeğliyor), hem çocuklarımızın o kendilerine özgü dünyalarını özgüvenimizi sarsacağını biliriz de uygulamaya gelince anneannesi ansızın hem de doğum gününe beş gün çok yakından tanımamıza kılavuzluk eder hem de kendi “…gibi”lerli sorgulardan uzak duramayız. kala ortadan kaybolunca öylesine mutsuz oluyor ki gerçeklerimizden unuttuklarımızı büyük bir içtenlikle Herkesin çocuklarıyla övünmesi, kıyaslama Zeze’ye sorarsanız artık hiçbir şey eskisi gibi değildir. anımsatır. kuyularında oyunlara durmaları nedeniyledir ki Böylesine üzgün ve kaygılıyken tuhaf bir şey oluyor: Y hiç hoşlanmaz geniş aile buluşmalarından. Bu Sınıfta defterlerini yerleştirirken çantasında bir mektup ÇOCUKLAR İÇİN AMA… kıyaslamaların yol açtığı beklentiler tuzağından çıkmak buluyor, imza yerinde yalnızca bir D var. Kimdi bu şiir Güler’in, öğreticiliğe yakın sularda gezinir görünse için babası bir öneride bulunur bir gün Y’ye. O da mektubu yollayan ve istediği neydi? de sıcak ve içtenlikli anlatımıyla okuru her adımda hemen harekete geçer ne ki kendi anladığı yöntemle… B’nin Kelimeleri’nde kucaklayan öyküleri; Desen: OĞUZ DEMİR Çocuklar buluyor çıkış yolunu, yeter ki güvenelim şu okulu olmayan, kahramanımız, karşılaştığı onlara ve cesaret verelim. Biz de yaşımızın önemi yok, duygulara, durumlara yer diploma aranmayan gökyüzüne rengârenk resimler yapmaya duralım. n verdiği özel mi özel bir rollerimiz (annelik, 1 sözlük oluşturuyor. babalık hallerimiz), Taşın İçinde Gizlenen, Turgay Gönenç, Günlük gibi de belki hayatın her anında deneme, Can Yayınları, 174 s., 2000, s.17. çocuklarımızla ama çok daha farklı, B’nin Kelimeleri / Nazlı Deniz Güler / Resimleyen: ilginç bir çalışma çıkıyor kurduğumuz / Oğuz Demir / Can Çocuk / 45 s. / 7+ / 2025. kuramadığımız ortaya. En iyi kendimizi D’nin Mektupları / Nazlı Deniz Güler / Resimleyen: tanıdığımızı düşünsek de ilişkilerimiz üzerine Oğuz Demir / Can Çocuk / 48 s. / 7+ / 2025. yeniden düşünmeye gün geçtikçe yeni, başka, E’nin Problemleri / Nazlı Deniz Güler / Resimleyen: nezaketli bir çağrı şaşırtıcı hallerimize tanık Oğuz Demir / Can Çocuk / 48 s. / 7+ / 2025. olarak da okunsa olmalarımız da bir yeridir. gerçektir. Bir kardeşinin Y’nin Tarifleri / Nazlı Deniz Güler / Resimleyen: Elbette olacağını öğrendiği gün Oğuz Demir / Can Çocuk / 45 s. / 7+ / 2025. 5 Haziran 2025 12