Catalog

7 ARALIK 2025 PAZAR 2 OLAYLAR VE GÖRÜŞLER Çocuklarımız artık kimsesiz mi? bir sözdü. Kurtuluş Savaşı çocukluklarını yaşama hakkı da “yeni nesil”i değil artık. Onlar, Özgür Hüseyin Akış onlarla verilmişti, kazanımlar ellerinden alınmaya çalışılıyor. Bu umudun değil, ihmalin mirasçıları araştırmacı da onlarındı. Cumhuriyet, yalnız tablo, yalnızca bireysel dramların olmaya zorlanıyor. Oysa genç Açılım: Stockholm bırakılmışların, “hiç kimsesi” değil, yapısal bir sorunun Cumhuriyet, tam da bu düzeni umhuriyetin kuruluş olmayanların sığınağı olacaktı. olduğunun göstergesidir. tersine çevirecek adımlar yıllarında söylenmiş bir Sendromu ve Ama 100 yıl sonra, bu sözün Cumhuriyet, eğer çocukları atmıştı. Çocukların bugününü Ccümle hâlâ kulaklarımızda özellikle çocuklar açısından hâlâ koruyamıyorsa, onların hayal koruyamayan bir sistem yarınını çınlar: şok doktrini (4) inşa edebilir mi? geçerli olup olmadığını sormak kurma hakkını, eşit eğitim şansını, “Cumhuriyet, kimsesizlerin Belki de asıl soru şudur: Bugün gerekiyor. güvenli yaşamını sağlayamıyorsa, u yazı Özgür Özel’in kimsesidir.” Evet, böyle olması cumhuriyet çocukların kimsesi mi hâlâ “kimsesizlerin kimsesi” “Stockholm Sendromu” Çocuklar sömürülüyor istenen yeni bir umuttu artık, yoksa çocuklar Cumhuriyetin midir? Kreşleri kapatan, eğitimde Buyarısı üzerine, geçen hafta Cumhuriyet. Çocuklar için Bugün Türkiye’de milyonlarca yetimleri mi oldular? Salı günü başladığım yazıların fırsat eşitsizliğini derinleştiren, atılan adımlar olan Halkevleri, çocuk, yoksulluğun, istismarın, dördüncüsü. Cumhuriyetin ikinci yüzyılı, çocuk emeğini görmezden gelen 1) “Süreç” ile, Türkiye’nin “Üniter Köy Enstitüleri, özellikle yoksul emeğin ve eğitimsizliğin yalnızca tarihi bir dönüm noktası bir sistemin çocuklara verebileceği Demokratik ve Laik Cumhuriyet” köylülerin çocuklarının korunması kıskacında. Okul yerine atölyede, değil. Yeniden inşasını bekleyen bir “kimsesizlik”ten başka ne yapısının değiştirilmesinin için bir umut ışığıydı. oyun alanı yerine fabrikada, ve yeniden çocuklarının kimsesi kalır? hedeflendiği, bizzat ABD Bu söz, bir dönemin yoksul güvenli bir ev yerine sokakta olması gereken bir Cumhuriyetin Büyükelçisi’nin söylemleriyle, Yeni sistemin kimsesizleri halkına, yetimine, öksüzüne, büyüyen çocuklar var. MESEM- inşası bugünün mücadele konusu sadece Türkiye değil, bütün dünya emeğiyle yaşayanına verilen ÇEDES gibi projelerle çocukların Bugünün çocukları, geçmişin kamuoyuna da duyuruldu. değil mi? 2) Gerek içerideki, gerek dışarıdaki “En yetkili ağızlardan” ifade edilen söylemler, “Süreç” bağlamında “Demokratik, Laik ve Sosyal Hukuk Devleti olan Üniter Cumhuriyet” yerine, ırklara, dinlere ve daha da önemlisi mezheplere dayalı bir federatif yapıyı gündeme getirdi. 3) Böylece “Süreç”, toplumun, devletin varlığına ve temel değerlerine ters düşen bir niteliğe büründü. 4) İktidar’ın 23 yıllık yönetimi boyunca, toplumu sürekli olarak yönlendirdiği ve biçimlendirdiği eylem ve söylemlere de aykırı. 5) “Süreç” İktidar partilerinin kendi tabanlarına verdikleri mesajları bile tam tersine çevirdiği için, sahip oldukları seçmen desteğini eritiyor. 6) Ayrıca, İktidarın oy almak için kullandığı iddialara ve vaatlere aykırı olması bir yana, yüzyıllık Cumhuriyet Değerlerine de ters. 7) İktidar, aynı anda birbirine zıt siyasal eylem ve söylemlerle ve bunlara göre değişen yargı kararlarıyla, Anayasal Pozitif Hukuku yozlaştırdı; toplumu ve siyaseti şirazesinden çıkardı, adeta sersemletti. 8) “Barış” ve “Demokrasi” derken Ana Muhalefet Partisi CHP’yi kapatmak için harekete geçti; belediye başkanlarını ve belediye çalışanlarını hapse attı. 9) Kürt vatandaşlarımıza, zaten anayasal hakları olan “Eşitlik” uygulamalarını yeniden vaat ederken Kürt kökenli politikacıları da görevden aldı ve hapse attı. 10) Cumhurbaşkanı adayı olan iki politikacıyı bile hapse attı ve orada tutuyor. 11) “Süreç” için kurulmuş olan Komisyon’un İmralı ziyaretinde attığı adımlar dahi, kamuoyu tepkili olduğu için, gizlenmeye çalışıldı. 12) İmralı müzakereleri tutanağının özetinin açıklanması bile, İktidar ile DEM arasında, gerçeğe uygunluk tartışması yarattı. 13) Kamuoyunun önemli bir bölümü, “Sürecin” dışarıdan yönetildiği izlenimine sahip. 14) “Terörsüz Türkiye” denmesine rağmen, PKK’nin silah bırakıp bırakmadığı, Suriye’de konuşlanıp konuşlanmadığı, Türkiye için tehdit oluşturup oluşturmadığı ve İktidarın bu konulardaki politikaları hâlâ net değil ve tartışmalı. Sonuç olarak İktidar, toplumun kabul etmesi pek olanaklı olmayan bir “Süreci”, çelişik eylem ve söylemlerle iyice kabul edilemez hale getirmiş olarak uygulamaya sokmuş görünüyor. HHH Kamuoyunda tartışılan konuyu dosdoğru ve dürüst olarak ifade edelim: Kamuoyunun önemli bir bölümü İktidar’ın “Açılım Süreci”ni, ilan ettiği gibi “Barış” “Demokrasi” ve “Terörsüz Türkiye” için değil, başarısızlıklarından dolayı siyaseten biten ömrünü uzatmak için, içeride DEM Parti’den, dışarıda Emperyalizmden destek aradığı için yaptığını düşünüyor. İşte bu noktada, Özgür Özel’in zekice gündeme getirdiği Stockholm Sendromu devreye giriyor. Gerek bireysel Stockholm Sendromu gerek onun toplumsal ikiz kardeşi olan Şok Doktrini birlikte, İktidarın siyaseten olanaksız görülen ve toplumun bütün değerlerine aykırı olan bu virajı almak için yaptığı bütün çelişkili eylem ve söylemleri açıklamakta kullanılabilecek iki kavram. “Süreci” anlayabilmek için, en azından bu iki kavramı ve bunların arkasındaki üç kişiyi tanımak gerekiyor: Stockholm Sendromu ve polisle çalışan bir Psikiyatrist-Kriminolog, Nils Bejerot... Şok Doktrini ve ABD istihbarat örgütü CIA ile çalışan Psikiyatrist Ewen Cameron ve Kanadalı gazeteci Naomi Klein. Yerim bittiği için bu iki kavramın ve bu üç kişinin anlatılması 5. yazıya kaldı. Ama hemen bir ipucu vereyim: Stockholm Sendromu ile Şok Doktrini’ni ikiz kardeş yapan kromozom ayniyeti, her ikisinin de şiddet ve korkuya dayanmasından kaynaklanır!