Katalog

C S senaryoları ışığında Trakya ile Kıbrıs olacaktır. Böyle bir girişimde ilk vuranın karşı tarafa göre bir adım önde olacağı ve özellikle hava saldırıları sonucu hasmının hava gücünü saf dışı ederek deniz ve kara gücünü destekleyecek bir hava şemsiyesi elde edeceği görüşü önemli bir husustur. Bu noktada ilk vuranın Yunanistan olacağı varsayılırsa, Yunanlıların Batı Anadolu’daki bazı önemli hava üslerimize verebilecekleri zarar onları belki birkaç gün için bir adım öteye taşırsa da, büyük ülke olmamızın sağlayacağı avantaj nedeniyle göreceli olarak Orta ve özellikle Doğu Anadolu’daki üslerimize zarar veremeyecekleri de gerçektir. Kaldı ki özellikle Barış Kartalı Projesi, diğer adıyla Havadan İhbar ve Kontrol (HİK) sistemi kapsamında edinmekte olduğumuz 4 adet B737700 (+2 opsiyonlu) Boeing erken uyarı uçağına gözükmeden Yunan Anakarası’ndan Batı Anadolu’yu vurmanın da çok kolay olmayacağı açıktır. Yine kaldı ki bir ilk vuruş Yunanistan’dan gelse bile özellikle böyle bir olası savaşın üçüncü gününden sonra her iki tarafın da hava ve deniz güçleri ciddi ölçülerde azalacağı için, Türk Ordusu’nun mükemmel işleyen seferberlik sistemiyle, Kara Kuvvetlerimiz bütün cephelerde artan asker sayısıyla kesin sonuca gidecektir. Eğer, Kıbrıs’ta 1974’de EOKAB terör örgütü lideri Nikos Samson’un hükümet darbesi, Kardak’daki gelişmeler ve kıta sahanlığında petrol arama gibi Yunanlılar tarafından başlatılan benzeri ve kendi çıkarları açısından gerek gördükleri bir girişimi Adalar Denizi’nde başlatması ile gelişebilecek olaylar sonucu ilk vuruşu Türkiye yapmaya karar verirse bu sefer bizim bir değil birkaç adım daha öne geçeceğimiz çok açıktır. Böylesi bir savaşta, Trakya’daki nitelik ve nicelik bakımından bariz gücümüzü dikkate alacak olan Yunanistan’ın, nüfusunun bir milyondan fazlası Türk olan Bulgaristan’ı da göz önüne alarak Trakya cephesinde bir taarruza geçemeyeceği söylenebilir. Hatta Yunan Ordusu’nun Trakya’daki gerçek amacının böyle bir savaş oluştuğunda Meriç nehrinden başlayarak Yunanistan içlerine kadar uzanan, sulama kanalları, bataklıklar ve engebeli bir coğrafya ile dolu arazi yapısından da yararlanmak amacıyla, ordusunun Adalar’daki gücünün arta kalan kısmının hemen tamamının bulunduğu Trakya’da 1015 kilometre geriye çekileceği ve Türk Ordusu’nu burada karşılayacağı da tahmin edilmektedir. Bu konseptte, Xanthi’de konuşlanmış Yunan 4. "D" Kolordusu’nun ana görevinin yaklaşık 100 kilometrelik sınırı korumak olduğu açıktır. TRATEJİ 13 ve olası savaş EGE DO SYASI Havada yakıt ikmali yapan Türk uçakları TRAKYA’DA YUNAN VARLIĞI Bu cephede Yunanlılar’ın; 12. Mekanize Piyade Tümeni’ne bağlı 7. Mekanize Piyade Tugayı ve 31. Mekanize Piyade Tugayı’nın, 26. Mekanize Piyade Tümeni’ne bağlı 3. Mekanize Piyade Tugayı ve 30. Mekanize Piyade Tugayı’nın, ve 20. Zırhlı Tümen’e bağlı, 21. Zırhlı Tugay’ın Pindus Süvari alayı, 23. Zırhlı Tugay’ın 3. Süvari Alayı (Dorylaeon), 25. Zırhlı Tugay’ın 2. Süvari Alayı (Ephesus!!!) ve 50. Bağımsız Mekanize Piyade Tugaylarının çeşitli kademelerde görev alacakları düşünülebilir. Ayrıca, Kozani’deki Yunan 1. (A) Kara Kolordusu’na bağlı 8, 9, 10, 15. Piyade Tugayları ve 24. Zırhlı Tugayı ile, Veroia’da konuşlanmış 2. (B) Kolordusu’na bağlı 1. Piyade Tümeni, 1. Komando Tugayı, 71. Hava İndirme Tugayı, 2. Mekanize Piyade Tugayı, 33. Mekanize Piyade Tugayı, 34. Mekanize Piyade Tugayı ve Hava Tugayına (Helikopter birliği) bağlı birliklerin Meriç yakınlarındaki ön cepheye çeşitli kademelerde yardım edecekleri ve hatta birliklerimizin gerisine sızmaya ve lojistik yollarımızı kesmeye teşebbüs edecekleri de düşünülebilir. Özellikle 2. (B) Kolordu’suna bağlı mobil birliklerin Meriç boyunda Türk birliklerinin gerisine, Adalar Denizi’ndeki Türk Adaları’na, kıyılarımızdaki belli noktalara veya kendi adalarına indirme teşebbüsünde bulunabilecekleri beklenebilir. Bu bölgedeki savaşta Yunanlıların özellikle ellerindeki 109 adet M109 (155 mm.) ve 183 adet 203 mm.lik M110 A2 obüslerinin büyük bir kısmıyla Türk gücüne karşı koymak isteyecekleri düşünülebilir. Bunların karşısında ordumuzun da özellikle yeni, 155 mm.lik Panter çekili obüs, 155 mm.lik Fırtına Kundağı motorlu toplarla ve yine 203 mm.lik M115, 155 mm.lik M114A ve M101 A1 kundağı motorlu toplarla Yunan güçlerini yoğun ateş altına alması beklenir. Olası bir savaşta sınırdan 20 kilometre kadar geriye çekileceği beklenen Yunan kuvvetlerinin Türk zırhlı güçlerine ve bunları arkadan destekleyen Türk mobil topçu güçlerine cevap vermesi beklendiğinden bu cephedeki savaşın başlangıçta zırhlı birlikler arasında geçmesi kaçınılmazdır. Türk birlikleri geriye çekilmiş Yunan güçlerine muhtemelen bütün bir cephede savaşmaktan kaçınacaklar ve belli noktalardan sürpriz taarruzlarla hareketli güçlerini kullanarak saldıracaklardır. Yine muhtemelen bazı Yunan zırhlı güçleri de ana güçlerini arkada, Türk topçusunun menzili dışında tutmak isteyerek, yine hareketli zırhlı birlikler ve kundağı motorlu topların desteğiyle Türk birliklerinin gerisine, Türk takviye ve lojistik destek birlikleriyle ana taarruz gücünün arkasına geçmek isteyeceklerdir. Bu bölgedeki bir savaşta, Yunanlıların savaşın uzamasının ABD gibi üçüncü ülkelerce baskı yoluyla engelleneceğine güvenerek özellikle Adalar Denizi’nde elde etmiş oldukları olası kazanımları korumayı amaçlayacakları düşünülebilir. Savaşın uzama ve gelişmesine göre özellikle DedeağaçXanthi dar bölgesini, denizden çıkarma veya havadan indirmeyle ele geçirebilecek Türk kuvvetlerinin Yunan Ordusu’nun büyük bir kısmını kuşatabilecekleri ve Selanik’e ulaşabilmek için önlerinde hiçbir gücün kalmayacağı da bir olasılıktır. Yine böyle olası bir savaşta Türkiye’nin elindeki; Toros–230, Toros–260, ML–270 MLRS (12x227 mm), WS1A (4x320mm), T–122 CNRA (40x70mm.) TR–107 (12x107 mm) RA 7040 (40x70mm) gibi çeşitli roketleri ve MGM140A ATACMS gibi taktik savaş alanı roketlerini, Yunanistan’ın da M270 MLRS (12x227 mm), RM–70 (40x122 mm) roketleri ile MGM140A ATACMS’ları yoğun olarak özellikle Trakya Bölgesi’nde kullanacağı düşünülebilir. Yine bu savaşta Limni’nin de her iki taraf için