Katalog

16KASIM2003. SAYI921 SERGI Resimlerine isim mi verdiler? Hayır. Düşüncclcrini birer cümleyle resimlerin üzerinc yazdılar..: Kimi" Korktuğum gibi olmadı, rahatladım",kimi "korkularımı ilk defa kâğıda resmettiğim için kendimi bir anlamda rahatlamış hissettim", kimi de "Ozgürlüğümii çizdım, çok heyecanlandım"yazdı... Kendi işlerinin karşısına geçip baktıklarında neler hissettiler? Bcnce bu çok önemliydi, çünkii sergilcdiğin andan itibaren sergilediğin senden çıkıyor, bir nevi öznelden nesnele geçiş oluyor, orada artık sen yoksun, resim var. Bu sanatçı için de böyle, resim diinya ile paylaşıldığında değerinin farkına varıyorsun. Değcrlendirme, bizim toplumda çok az bulunan bir şey... Bu yüzden kadınlar o cümleyi kurdular: İlk defa insanlar tarafından dinlenildiğirni hissettim... Bu çalışmayı daha da yaygınlaştırmak, böylelikle belki de Tiirkiye'nin kadın haritasını çizmek mümkiinmii? Daha önce Ege üzerine çalıştım. Karaburun dağ köyünde on beş kadınla 60 resim yaptık. Ne yiyorlar, ne içiyorlar, günlük yaşamları, duyguları onları rcsimlediler... Renk vc kompozisyon açısından iki kadın grubu arasında fark var mıydı ? Ben psıkıyatr değilim, ama Egeli kadınlar, örneğinmandalinasınınbahçede kalmasının.satamamanınacısınıanlatıyorlarsa, mandalinanın rengini korudular. ResimlerirengârenktL.OysaDoğulu kadınlar acılannı daha koyu renklerle gösteriyorlar. Hatta çalışırken bir ara siyah boya bitince, resim yapan kadınlardan biri" siyah karaborsaya düştü " diye yorum bile yaptı.. . • [email protected] D E R G İ D E N Iranlı kadınların ayrımcılı^a karşı kavgası 25 yıldır devam ediyor. 1 ler türlü cşitsizliğc karşı "peçe gerisinde" verdikleri mücadele doğrusu çok etkileyici. Iran'daki erkek diktatörlüğüne karşı tamamen kendi başlarına savaşıyorlar. Çiinkü dünya kadınlanndan çok az destek alıyorlar. 2003 yılının Ekim ayında içlerinden biri olan Şirin Ebadi Nobel Barış Ödiilii'nü alınca uluslararası plandaki ilk büyük dayanışmayı tatmış oldular. 'I'ahranlı sosyolog Fatma Sadegi ile Doğu Konferansı grubuyla îran'a yaptığımız yolculuk sırasında tanıştık. Iranlı kadının gerçek konumunu anlamak için sorduğumuz her soruyu neredeyse eksiksiz yanıtladı.Dergi okurunu daha çok ilgilendirir diyc "dizi"ye koymayıp dergiye sakladığımız görüşmeyi bu hafta okuyabiürsiniz. Diyarbakır'da kadın resimlerinden oluşan sergiyi gezemeyeceğinizi diişünerek üzülmeyin... Birlikte çalıştıkları rcssanı Su Yücel ile bir söyleşi ve sergiden bol bol resim var sayfalarımızda... Bu haftaki kapağımız edebiyatın genç ismi Tuna Kiremitçi... Çocukluk arkadaşı Bengi Heval Oz, yıllar sonra romanları nedeniylc yeniden tanıdığı Tuna Kiremitçi ile keyifli bir söyleşi yaptı. Fotoğraf çekimi sırasında Tuna Kiremitçi her karede gözlerini kısınca biz de Picus'çıılardan bize bir kapak foto^rafı vermelerini rica ettik. Teşekkür ederiz. Geçen hafta Gürscl Tonbul'un ekolojik tarımla ilgili söyleşisi nedeniyle sayısız telefon aldık. Onun gibi tarım yapmak isteyenler de vardı, doğal ürünleri ncrcdcn bulacaklarını sormak isteyenler de... Gürsel Tonbul'a ulaşmak isteyenler için telefon numarası şöyle: 0232 681 21 48 Söz verdiğimiz gibi 917 sayılı Bulmaca'nın doğru çözümünü bu hafta yeniden yayımhyoruz. Keyifli pazarlar dileriz... tpek Çalışlar [email protected] imtiyazSahibi: YediMayısHaberAjansı Basın ve Yayıncılık AŞ adına llhan Selçuk • Genel Yayın Yönetmeni: Ibrahim Yıldız • Sorumlu Miidür: Mehmet Sucu • Yayın Yönetmeni: Ipek Çalışlar • Cîörsel Yönetmen: Aynur Çolak • Baskı: Basın Yatırım Sanayii ve Ticaret AŞ Esenboğa YoluAkşam Tesisleri • Idare Merkezi: Türkocağı Cad. No: 3941 Cağaloğlu, 34334 tstanbul. Tel: (0212) 512 05 05 • MerkezReklam Kapak fotoğrafı PİCUS dergisiıulen alınmiijtır. hissettiklerini, hayal kınklıklarını, neşelerini anlatmalarını istedim. Duygularına hiç miklahale etmedim, zaten bunun da bir anlamı yoktu. Oylc bir şcydi ki, mesela su ıstiyordum, aklına nehir geliyor, onu anlatıyordu... Nereden ve nasıl başlayacaklarını nasıl keşfettiler? Scvdiğiniz renk hangisiyse, ona gidin diyordum, rengi maviyse maviye gidiyordu. Biraz da resmi, boyayı kendileri hissetmelıler ki, anıları canlanabilsin... Kuru kuruya "hadi resinı yapalım" dcğildi mesele. Onlara bu işin, yani rcsim yapmanın, süpürmek, hamur açmak, yerleri silmek gibi, giinlük yaşamlarına ait bir şey olduğıınu göstermek istedim. Tedirgin olmadılar mı ? Kimisi korktu, tcrcddüt etti, "yapamıyorum" dedi. Kendiliğinden gruplarolııştu, biraz daha yatkın olanlar diğerlerine yardımctti. Yani bütiin resimler birleştiğinde ortaya çıkan işte bütiin kadınların parmağımıvardı? 'Iabiı, birbirlerine yardım ettiler, senin resmin, benim resmim olmadı... Sİ2? Ben.arayagirdim. Mesclacvyapamıyorum dcdiğinde, cv nasıl olur diyc birlikte düşündük... Kadınlar sizi nasıl etkiledi ? Renk ahengi çok çarpıcı, kompozisyonları çok uyumluydu. Bana, daha doğrıısu kasabalarda, şehirlerde yaşayanlara rengimizi,sesimizikaybettiğimiziöğreten bir uyumdu bu. Kendilerini renkleriyle ifade etme giicüne sahiptiler. Onlar, bizler diye ayırmak istemiyorum, ama bizim renklerimize artık moda yön veriyor, bizonlarınbelirlemelerinegörerenkleniyorıız... Kompozisyonlarda etkileyici olan neydi? tmgeleri köpürtüyorlardı. Bir kadın elini çiziyorken,o kadar basittengitmişti ki... Ya da kaJp çizerken, kalp simgesini kullanmıştı... Renklerde, kompozisyonlarda bölgede yaşanan, gündelik yaşamın hallerinden birine dönüşen şiddetin izi var mı ? Anlam yüklemek istemiyorum, ama gördüğüm ev vc aile ilişkilerini, çocuklarını anlatmalarıydı. Durmadan evve evin içini yaptılar. Ev onlar için çok önemli. Bir de kırlar... Hayal ettikleri yerleri resmederken hep kırlar vardı. Kendilerini kırda, piknik yaparken bulmak istediler. llişkiler? Bir kadın güneşe benzer bir anne yaptı. Bir kadın yaptığı resme," Babamı daha çok sevmek isterdim" yazdı. Şimdilerde Diyarbakır Sanat Merkezi'nde süren bir sergide Diyarbakır, Batman ve Kızıltepeli yüz kadar kadının düşleri, çatışmaları, neşeleri, kaygıları var. Su Yücel'le birlikte guvaş boyalarla, ispirtolu kalemlerle, fırçayla resim yapan kadınlar şöyle diyorlar: îlk defa insanlar tarafından dinlenildiğimi hissettim...