Katalog

6FKİM2002. SAYI 863 Bostancı Gösteri Merkezi'ndeki Blind Guardian konseri, ön gruplar için hüsran oldu. Sahne alamayan Soul Sacrifice, "Bu müziği yapmak artık ölüm" diyor. YAZI: BURCU GÖKNAR FOTOĞRAFLAR: MARTIN LINDEBORG Afîşte Sahne B ir konscr önccsindeyiz. Sokaklarda her köşeye, bulunun her köprü altına kara kara afişlerasılmış. Tarihi 28 Iîylül'ü, yeri Bostancı Gösteri Merkezi'ni gösteriyor: 14 albüme imza atan rock topluluğu "Blind Guardian", Türkiye'yegeliyor. Bir de not düşülmüş afişlere: "Basılanbiletler,sınırhsayıdadır." Sonu, ön gruplar için hayal kınklığı olan bu konser öncesinde, afişte yazan iki grup adı daha var. Ön grup olaraksahneyeçikacağıduyurulan bu gruplardan biri, Türkiye'de heavymetal müzik yapmak için uğraş veren "Soul Sacrifice". Sıkça verdikleri üniversite konserlerinde ve fanzinlerde, "sahne hakimiyetı en güçlü olan grup" yakıştırması ile anılan bu uzun saçlı, piercing'li müzisyenlerin peşine düşüyoruz. Beklenen gün, iki aydır stüdyoya kapanıp yapılan yoğun provalardan sonra geliyor. Tüm grup elemanları, kendi imkanlan ile konser salonuna doğru yola çıkıyor. Grubun bateristi (,'ağn I falaçoğlu, bulduğu emanet arabanın arka koltuğuna sıkıştırmış çalacağı davulları ve zilleri. En erkencıise,vokalistBarış(,'ağırankaya; herkesten önce konser mekanında. Bu konserin önemini sorduğumuzda Barış, kapıda bekleyen seyircileri gösteriyor: "Bu, üç bin kişilik bir kitleye aynı anda ulaşmamız deınek. Çünkü, sey irciler arasında sadecc bizi dinlemeye gelen birkitlenin yanı sıra, bizi hiç tanımayanlar var. Bizim gibi yurt dışında albüm çıkartma planı olan bir grup için önemli birbuluşma." Tüm grup üyeleri heyecanlı; ancak sanki bütün gün boy unca çıkacak sorunların ilk habercisıymiş gıbi ritm gitarist Maksim Kırıkoğlu, telaşiçinde geliyor: "Gitarımınkumanda kablosu kayıp, daha bu sabah farkına vardım. Zor bulunan ve özel birkablo.Neyapacağız?" Bundan beş yıl önce, solo gitarist Fevzi Ocak ile birlikte Soul Sacrifice'ı kuran Maksim için koşusturma başlıyor. Provayaptıkları stüdyoda bulunuyor kablo ve söz birliği edilmişçesine herkes aynı şeyi söylüyor: "Sorunsuz geçen bir konser öncesi hiç olmadı ki zaten!" Tabii ki; bu esnada daha kimse, ön grupların konserlerinin iptal edildiğini bılmiyor. Herkötühaber gibi, bu da çabuk yayılıyor ve her iki grup da, sorunu öğrenmek için konseri organize eden HostProduction elemanlanndan yanıt alınaya çalışıyorlar. Sonunda ön gruplar, açıklama beklerken karşılarında şık giy imli, telsiz kulaklıklı özel korumalargörüyorlar. Serbestgınşkartlan ellerinden alınıyor ve salon dışına çıkmaları isteniyor. Fevzi, kendılerıne hiçbiraçıklama yapılmamasını, bu konsere hazırlanmak için verdikleri emeğe haksızhk olduğunu söylüyor: "Son 2 aydır, bugün için uğraştık; üstelik bu müzikten bir gelirimız olmamasına rağmen prova yapabilmek için bile çok fazla para ödüyoruz. Sonunda, sahneyeçıkıpnıanevitatmin bile yaşayamıyoruz." Beklenen açıklama ise, Blind Guardian'ın menajerinden ve elemanlanndan geliyor: "Teknikekipmanlar, yeterli ve zamanında sağlanamadığı için konser veremeyeceksinız." diyorlar ve ginş kartlan alindığı için konseri izleyemeyecek olan gnıp elemanlannı rahatlatmaya çalışıyorlar:"Hepıniziçeribenimdavetlim olarak gireceksiniz." Konser salonu dolduğunda sahne alan grup, aynı duyarlılığını orada da sürdürüyor ve iptal edilen iki Türk grubu için iyi dileklerini sunuyorlar. Son kontroller yapılıyor. Kullanılanamfılertesadüfki, Soul Sacrifice'a tanıdık; daha bir gece önce prova yaptıklan stüdyoda onlar kullandılarşimdiyanınabilegıdemedikleri cihazları. Barış, kendisinin ve grubunun olacağı sahneye bakıyor:"Aksaklıklarınolmasıçokdoğal; amabize yokmuşuz gibi davranılmasını anlamak çok zor. Bizim organizatörlerimiz adına çok utandığımı hissediyorum." Konser organizatörü Onur Şişman ise; popüler bir grup ile sahneyeçıkmak üzereçağnlmışolmalannı bile yeterli gördüğünü söylüyor veekliyor:"Afişlerdeduyurulmasına rağmen ön grupları iptal etmemiz, bundan sonraki organizasyonlarda I lostProduction'un güvenilirliğini etkilemeyecektir. Ancak; \ ses sistemi kurulurken takip etmememizen büyük hata idi." Biraz hayal kuralım deyip Soul Sacrifice müzısyenlerinc yurt dışında olsalardı, neler farklı olurdu diye sorduk. Daha önce Almanya'da bir grup ile çalışmış olan bas gitarist Sevan Amiroğlu: "Kesinlikle böyle olaylar yaşamazdık. Orada,verilen sözler tutulamadığı zaınan, grupların ıııağduıiyctlcı i gideriliyor. Biz, kentli insanın müziğini yapıyoruz; ama Türkiye'de karş,ılas.tığımız sorunlar daha kentli olamamış, arada kalmış insanlar yüzünden ortaya çıkıyor" diyor. Her prova için stüdyo kiralayan grubun en genç üyesi Çağrı, "BerIin'deiçınde5() prova odası ileekipmanların olduğu bir stüdyo kompleksini devlet, ücretsiz olarak sunuyor. Öte yandan, biz engeller ile müziginıı/i beslemeyi biliyoruz." Banş ise, yaptığıvokaller gibi sert bir yorum yapıveriyor ve bu tarzda ürün vermenin, bu ülkede "ölüm" olduğunu söylüyor. Maksim de, Soul Sacrifice grubunun amatörlüktenprofesyonellığe geçiş sürecinde olduğunu, bir kayıtyapmayıplanladıklarınıckliyor: "Yurt dışındanda iyi haberleralıyoruz, en son bir lsveç'li plak şirketi bizim bestelerimizi beğendiğini ve tüm kay ıtlarıınızı dinlemek istediğini söyledi." Isveç'in grup için, farklı biranlamı var; çünkü etkilendikleri melodik ağırlıklı müziğin temelleri,bu ülkede atılmış. Peki; diğer metal gruplarından hangi noktadaaynlıyorlar? Yanıtı, hemen Maksim'den alıyoruz:* Grubun kurucularından Maksim Kırıkoğlu..