Katalog

19 EYLÜL 1999. SAYI 704 yor. "Bedeni gıderek çürüyüp yok olan bir gençadamınböylesınegüzelçocuklarüretebilmesi olağanüstü bir şey." JancHavvkinganılarınıbirkitaptatoplama tasansını çocuklannin desteklediklerini, Stephen'in ise yaşamöykülenne pek ılgı duymadığını belirtiyor. Stephen'inhastahğı ilerlcdikçc vc cvlilik çöktükçe takındığı scrt ve buyurgan tavır ile ilgılı betimlemeler okurların çoğunun dikkatini çekse de, Jane bunu onun gösterdiği y ürekl il ik karşısındakineredeyseçocuksubirşaşkınlıkladcngeliyor. Jane Havvking şimdi ona hayranhk duyduğunu vc bugün bile se vgi dolu duygular beslediğinisöylüyor."Birkişıyle birlikte 25 yıhnızı geçirirseniz ve bu sürenin büyük bir bölümünde her lokmasını yedirip, her yudum suyunu içirir, birlikte soluk alma aşamasına gelir, aldığı her soluğun ardından bir yenisinin gelmeyeceği korkusuyla yaşarsanız, o kişiyle aranızda cinscl birleşmenin yerinı tutabilecek biryakınlıkoluşur. Kendinizi bundan sıy ırmanız çok güçtür. Işte bu yüzden nasıl ki hasta bir çocuğa sırtınızı dönemezseniz, ona da sırtımı dönemezdim." "Insanın aklını başından alan gamzeleri" ve "Yeni doğmuş birbebeğin" çaresızlıği gibi betimlemelerle Jane Havvking kitabında kocasının fizikscl durumunu anlatırken sürekli olarak çocuklara gönderme yapiyor. Bunun bir nedenı elden ayaktan düşmüş olmasına karşın kendisinc hükmeden bu adamın denetimini ele gcçirme ve onu bir çocuğa dönüştürmeisteğiolabilir. "Yaşamımda bebeklerin çok önemli bir yeri var. Stephen ile evlcnip Cambridge'e geldiğimde ilım adamı olmadığınız sürece birhiçolduğunuzuanladım.Oradasevgiden yoksun çok say ıdakadına tanık oldum." Jane Havvking kendisiniasla bir eşvcanne olarak göremediğini belirtiyor ve "Hepimiz kendimizi hastalığa adamıştık. Uzun bir süre bunun geçmişte yaşanan bir olumsuzluktan kaynaklandığını varsaydık, ama hepimiz var gücümüzle savaşıyorduk," diyor. "Fizikisebambaşkabirşeydi.Banagöre fizikonatapanlarıtahtınaoturmayakışkırtanvepeşlerıniaslabırakmayanbirtanrıça. Stephen bu alanda başanlı olacaksa tüm dikkatini onun üzerine odaklamak zorundaydı çünkü bir şcyleri kalcme alması olanaksızdı. Tüm bu olağanüstü boyutlarda düşünebiliyorsa, başka her şeyi bunun dışında tutmayı dabcccrcbilmeliydi. Mantıksal açıdanbunu çok iyı kavrayabiliyor, ancak duygusal açıdanbirtürlükaldıramıyordum." DERGI DEN Merhaba, Türkiye depremi en ağır biçimiyle yaşamaya devatn ediyor. Yurttaşlar her şeylerini deprem bölgesindekilerle paylaşmak için can atıyor ama bankalara yatan paralara, yurtaşın kamyonla, minibüsle gönderdiği yardımlara, hatta çadırlara devlet tarafından el konuyor. Sizçekilin, bizyapanz diyorlar. Gerekçeleri de hazır. 4123 sayılı kanun, afet yardımlanmn nakdi olarak afetfonuna, ayni olarak da Kızılay'a yapılmasım öngörüyormuş. Ama yardım yapmak isteyenler ne afetfonuna ne de Kızılay 'a güveniyor. tstifa etsin ya da görevden alınsın diye göziine baktığımız Kızılay Başkanı Kemal Demir depremden bu yana koltuğuna daha sıkı yapışmış oturuyor. Kendi villasının bahçesine helikopter pisti yaptırtabilecek, pahalı otellerde günlerce konaklayacak kadar varlıklı bir Kızılay Başkanı yardımı durduracak denli büyük bir güvensizlik yaratıyor. Depremzededen kefen parası toplayıp sonra da 2. Dünya Savaşı çadırlarım uygun gören bir kurumu yardımda tek aracı kılmak herşeyi kilitliyor. Bütün olumsuzluklara karşm Ziraat Bankası 'na yurtaşlarca yatınlmış paralar var. Kriz masasına göre tutarı 38 trilyonmuş. Ama bu para depremzedeye nasıl aktanlıyor, bu konuda verilen hiçbir hesap yok. Aktarılmadığı da belli. Zira deprem bölgesinde gıda tükeniyor açıklamaları da hükümet yetkililerinden geliyor. Para gönderin baska seye gerek yok diyorlar, sonra da gıda tükeniyor diye hayıflanıyorlar. Gönderilen para demek ki yardıma dönüşmüyor. öyleyse neye dönüşüyor? Ya yabancı yardımlar? Hani şeffaf olacaktı her şey. Tam tersine her şey çok bulanık. Devlet depremzede ile adeta çekişiyor. Yapılan veyapılacak yardımları da anlaşılan kendisine aktarılmış fonlar olarak görüyor ve keyfıne göre kullanmak istiyor. Depremle başa çıkabilmek için işte buna itiraz etmemiz gerekiyor. Hem de şiddetle... tpek Çultşlar CUMHURİYET DERGİ İMTİYAZ SAHİBİ BERİN NADİ • BASAN VE YAYAN. YENİ GÜN HABER AJANSIBASIN VE YAYINCILJK A.Ş. • GENEL YAYIN YÖNETMENl. ORHAN ERİNÇ1 GENEL YAYIN KOORDİNATÖRU HİKMETÇETİNKAYA1YAZIİŞLERl MUDURU: İBRAHİM YILDIZISORUMLU MÜDÜRFİKRETİLKİZB YAYIN YÖNETMENl İPEKÇALIŞLARBGÖRSELYÖNETMEN: AYNURÇOLAKBREKLAM MEDYAC Stephen Hatvking, hemşiresi Elaine Mason ile 1995te evlendi. olmuş, bir ara fısıltıya dönüşmüş, soluk borusunun açılması için yapılan ameliyat sonunda tümden gitmişti. Daha sonra bilgisayar aracılığıyla konuşmayı öğrendi. Şimdi sesi çok daha güçlü çünkü sonunda herkcs ile iletişim kurabiliyor. O dönemde ben kendı kimliğimi, kendi sesimi yitirdığim duygusuna kapıldım. Şimdi sesimin bana özürlüler ve bunlann bakımını üstlenenler için bir kampanya başlatmama olanak vereceğini ümitediyorum." Jane Havvking böyle bir kitabı yazdığı için günün birinde pişmanhk duyabilir mi? Bu soru karşısında irkiliyor ve "Umanm pişman olmam," yanıtını veriyor. Bir süre duraklıyor, "Siz ne düşünüyorsunuz? Siz bu öyküyü kaleme almak ıster miydiniz?" diye soruyor. Böyle bir öyküyü yazmanın birçok şeyi gün yüzüne çıkartacağı yanıtını alınca, "Işte korktuğumdabuydu. Çünkü öykünüzüanlatmak için kendinizi açığa vurmanız gerekiyor. Ancak olaya şimdi zamanaçısından bakıyorum ve kendimi giderek kitaptan soyutluyorum. Yüreğimin sesine kulak vererek yazmaya çabaladım ve yıldızlan yerinden oynatacağını umuyorum. Bakalım, zaman göstcrccck," diye ekliyor.^ The Guardian 'dan çeviren: RİTA URGAN Sesimikeşfettim Kendi kuşak ve sınıfından çok sayıda başkakadıngibi,JancHawking'indünyasında da yalnızca evı ve aı lcsi vardı. Stephen eninde sonunda gün boyu onunla birlikte olacak bir hcmşireye razı olunca Jane'in konumu değişti. Jane Havvkingkitaptaevini kuşatan ve ona göre eşininzatenfazlasıyladoyurulmuij benliğini daha da besleyen, baskıcı ve dencyimsizhemşirelcresıksıkdeğiniyor. Garip ama, sonunda Jane 'ın pabucunu dama atan da bir hemşire oldu. "Stephen'in duygusal bir şey yaşamasını engelleyemezdim. Ben de Jonathan ile yaşadığım ılişki sayesinde ayakta durabiliyordum. Ne var ki, oncayıl birlikte yaşadıklarımızın bir andasilinip yok olacağını düşünemedim. Böylcsi bir şeyi kaldırrnak çok güç ve acıydı. Yeni bir yuvakurmakvebirzamanlarStephcn'eharcadığım onca zamanı şimdı nercyc yönlcndircccğime karar vermek zorundaydım. Öğretmenl ık yapıyordum vc o günlerde yazmayabaşladım." Jane Havvkingzamanıncnıyı ilaçolduğuna inanıyor. "Sesiıni keşıetmem son derece önemli birşeydi. Stephen'in sesi giderek yok Jane Huwkıng, Stephe :tng ve çocu KAPAK FOTOĞRAFI: HATİCETUNCER