Katalog

20 raktıgı avludaki yanık karanfil kokusuna, ıssızyürcğınınacısına dayanırdı. Fıncanları tck lek dizmiijti tcpsiye. Kahvcnın kıvamını tutturamamı^tı. Yine scvdiği düşmü^tüaklına,zatcnhiççıkmazdı ki. Bir gü/cl insandı. Yıldı/laryanıpsöncrdi gözlcrindc, o gülünce !U kumruya bilebir hal olur} du; havıi7a dalıp çıkar, kanatlarını dcliler gibiçırpardı B6ylc,ba^kabirinsandıişteo. Nihal onu ilk gürdügündc vurulmuşru. Yamanbirelcktrikustasıydı. Işininenbirincisiydi.Hiçkorkusuyoktu.Onapeygambercli dcğmİ!jdcrlerdi;onaelcktnkdcğil,gökteki yıldııımlarçarpsabır!}Cyolma/dı,efsunluydu. Avludaki clektrik dircğini bağlarken Nihal'e bakıp durrnıısjtu, Nihal de ona. O an âijik olmu'jlardı birbirlcrinc. Önceleri kimselcr bılmcıııi^ti bunu. Nihal her çağırışında gıtmı.'jli ona. Nihal'ckitaplar vermi$ti. Nilıal'c^iirlcrokumuştu. Nihal yalnızgülüijüncdeğil,bilgısine,insanlığınadahayranolmu.'jtu onıın. Bılmcdığı yoktu, görmediği yoktu. Birdcgü/clanlatırdıııçsuzbucaksız toprakları, dağ baijlaı ını, insanları;birde gü/clanlalııdı.Ço(.'uklan,helcçocuklarıba!>ka türlü scvcıdi. Yüreğı titrerdı onlara bakarkcn. Nihal nasıldaondançocukdoğurınak ısterdi, bir dolu çocuk, nasıl da istcrdi. Sonrabirgünbirılcrigclmi^ti Nihal'e."ü gıttı, sana bir haberbıraktı,"deınişlerdi."Ne olursaolsunbeklebcni." Nihal ncrcye, ncden gittiğini sormamıştı (iıtmı^ti, öylcysc bir ncdeni vardı. Vardı bırncdcni, 'güzcl insanlar'ındıycdüşünmü^tü Nihal ogün;'pes.lerindc hcp kötülük dola^ır'. «.ötülükten kaçmıştı .scvdiği. Varsın kaçsındı, varsın gıtsındubcklcrdi Nihal. ölümünebeklerdı. Kahvcyi fintana koymıi!) götürmü.ştü. I lcpsi y üzünc lek tek bakmi'}, "Nc güzcl ma^aliah," dcıntşlerdı. Nihal bir kö^cdc oturmu^,beklemışti.Kahvclcrınıağırağıriçmi>tı görücülcr. Havuzun kcnarındaki kumru kalabalıktan ürkmiiij,birağacındibınesaklanmi!>tı. Nihal hcp kumruya bakmi!>tı. Nasıl da tılriyoıdu korkudan Mardinli'ydilcr,7cngındılcr, kuyutnculuk yaparlardı. Allah'ınızniylc Nihal'i istcmeye gelenler, Mcrcedcs'İL'rincbinipgitmi^lerdi. C'anı çama;)iryıkamak istemişti Nıhal'in,çama^ır leğcnini avluya çıkarmış, su doldurmu^, suya sabunuçalmı^tı. Anası Zcynokad ıngclipyanıba^ı ndadurmu^tu. "Güzcl kızım, Nıhal'ım," dcmı^tı. "Bilmez, görmcz dcğilsinartık. Bukaçıncı?Kapımızadaya CUMHURİYE.I DERGİ Işıl Özgentürk'den bir öykü... Nihal için ağıt Ü J , j& czamandırgözleritni ayırmadan Ş*, ga/etedeki habere bakıyorum. Habcı başjığmda otuz ölü, dıyor. A Diyarbakırce7acvındeçeş.ıtlı ncdenlerle ölen otu/ ınsan. Kımı ölümorucundan,kimi kcndını yakmış,,kimi beyinkanamasından. Nedcnler, nedenlcr... Ncdcnlcrin ne öncmi var, sonuç blüınse. Nc/amandırkmııldaıııadan,utanç ıçindc bas,tm cğık oturuyoıum. lillerim uyus,mus,, ayaklanııı uyu^mu>, bcynim ııyuşmus, Ycniden haber başlığını okuyorum, Diyarbakır cezaevindeotuzölü. . I lıçdurmadanyineliyorum,"Bıı henım ülkcm, bubcnim ülkem... buölümlerbcmmülkcıııde..." Ncden sonra cllerim, ayaklanm, beynim yenıden canlanıyor. O /aman oturduğum sandalyeden kalkıyorum, masamın çckmccesini açıyorum. Yüzlercc fotoğraf. Bcn yalnızca birini arıyorum, onu bulmalıyım, bu yü/.lerce foloğraf arasından bulmalıyım onu! Sonundabuluyorum,rcngi hcnü/.solmamış,,çok7amangeçmcmis. çekildiğigüniin üstündcn, ıkı yıl öncc bir ckim sabahı Bismil'dekaranfilkokanbiravludaNiharie birlıkteoturmus,u/.. Nihal çay demlcmi^, çayı bana uzatırkcn önccgüzya^landolmu^avucuma. Bu fotoğraf çiçeklibiı avludaavucumadolangö/ya!}larımııfotoğrafı Ogünağlamakikimi/ede yakısjnıştı. Havuzun bas,ındakı kumru da hiç durmadandemçekmis.tı. Bısmirdeböylebirsabahtı. Nihal Mcoturmu^, ııclerkonııs,mu$tuk'.' Uir giin bir Mcrcedes durmıujtu Nıhallcr'inevininkapısında Merccdcs'tenınenlcrkaranfilkokuluavlııdakı scdırlerınüstüııc otıırnıuşlardı. Nıhal'in ana.sı Zeyno kadın, Nıhal'ı ıçerı yollamıs., "Kalıve yapgetır,"dcmıs.tı. Nihal mutfağınküçük pcnceresınden avludaki konus,maları duymuştu. Mardın clcndi koııuklar, zengindilcr, kuyumculııkyaparlardı. Allah'ini7nıyle,gÜ7cllıgı dıllcrc destan Nihal'i nğullanna ıstcmcyc gclıııi^lcrdi. Yüreğitıtrcmı^ti Nihal'in.C'czvedckikahvetaşmi'),ocaksönmÜ!}tü.Osırada azöııce etdoğradıgı koeamanbıçağıgürmiiştütczgâhın üstünde, uzanıp almı^tı, y üreğine saplamayakararlıydı. Bıçağıclinealdığmdayınc o sesi duymu^tıı; duyınadıgı /aman var mıydıki."Yapma Nihal," dcmi>ti."Scnkendıne kıyarsan.bennaMİ yaşarım? Haberım mı gclrncz sana? ölü müyiim, sağ mıyım bılme/ misin? Bilme/. misin, göktc bırturna ugsa scni dü^üııürüm, yerdc bir karınca gc/sc scn aklımadüijersin, ay ne /aman gözümii alsayürcğimegelirdıırursun. Kıyınakcndinc, kıyma bana. Bilmcv misin bcnya^arım.şınv di kaçak dağ başlarında, >imdi kaı,ak trenlerde, şimdi kaçak yaylalarda saklı gi/li ya;>arım.bcnya'jarım." Usulcakoynıu!»tubıçağıyerıne;saçınıgiysilcrini düzeltmi^, ocağa ycnı bir çc/vc sürmiiijtü. O ölmcmıştı, Nihal'in dc ölnıcyc hakkıyoktu. Dayanırdı Nihal,ölümdcnbcter olana dayanırdı; turna ku^unun habcrsi/ bı IŞIL OZGENTURK Gaziantep'de doğdu. Çocukluğu ve ilk çjençliğı bu kentte geçtı. Istanbul Universıtesı Iktısat Fakültesı'nde okudu Ünıversite yıllarında Devrım Içın Hareket Tiyatrosu'nda hem yazar hem oyuncu olarak görev aldı Çocuk edebıyatı alanında urünler verdı. Ardından yetişkınler ıçin yazmaya başladı. Film senaryoları ve oyunlar yazdı. Yayımlanmış kitapları: (Çocuk edebıyatı)Kuş ne yana öter? Hayat Okulu, Mavı Karaca, Dunya'ya Masallar; (hıkaye ve roportajlar) Yokuşu Tırmanır Hayat, Hançer, Derdım Yeter Sakın O, Alevın ve Acının Içınden... Sayfamıza aldığımız oykusu yenı çıkacak olan öyku kıtabı "Genış Mavi BirGök"ten...^| nanların sayısını bcn de unuttum. I lcpsınc bir lek sö/ söylersın, ıstcmcm. l.akın, nc scbepbildırirsın, nc kusur. Bılırım dcrdin bas,ka, bilırım yürcğin clvcrmcz, biliıim, ama çok gcçme/, kısnıctlcr çekilir kapımı/dan sonra çokyanarsın. Hem sonra zenginycrın tadıbololuı. Birdediğinikıolma7.Ciel,olur debuna, sonra kaiüjmam" Anası konus.mıış. konu^mu^, Nihal baijinı kaldırmadandınlcmi^ti. Anası konu^urkcn günlcrgcçjni:>,aylargeçmi'},yıllargcçmıs,ti. Avludaki zcrdali ağacı öncc çıçeğc durmu!}, sonra yemise, sonra dcrin kı^ uykularına dalmiîjtı. Raşını hiçkaldırmamı^, hiç sesetmemi'jti Nihal. Anası dasabırta^ı değıldı "Bir s,ey söylc," demi^ti. "Bir ses ver." I lcp susmuîjtu Nihal, hep başını cgnii"jtı, anası dcllcnmıijtı sonunda. Nıhal'in u/un saçlarını kavrami!jba!}inıolancagücüyleçanıaşırleğcninin kenannavurmayabasjlamüjtı. "Söylc, aklındakikim'.'Bilirim onu, kaçak o, kımbilirhangı dağdavurulupkalır. Soldururscni,soldururgü/clki7im,"diychaykırmıştı. Alnı olduğu gibi açılmı^tı Nihal'in, yinc scsvcrmcmiijti. Kan,köpüklüak sularaakmıijtı, çok kan akmi!>tı. Nihal'i hastaneyc kaldırmısjardı. /cyrıo kadın günlcrce,"Kızımı banabağıijlaTamım, varsın ses vermcsın. Varsın zenginellcre gelingıtmcsin," cliyeağlamıştı. O giindcn sonra kimse ili^mcnıi^ti Nihal'c. Mahalledeinsanlaronugösteripsaygıyla fısıldarlardı birbırlerinc. "Sevdıği bir mühimmeseledendağlarakaçmıs,,odabeklerdurur. Yazgcçcr, kis, gcçcr,bcklcrdurur." () ckım sabahı dcmli çayı bana verirken Nihal'in önce gözyaşları doldu avucuma. Günler,aylargeçti;şımdıga/etclcrdcbirhaber, Diyarbakır cczaevınde otuz ölü. Kimi ölüm oruçlarından, kimi kcndini yakmış, kimı bcyın kanamasından. Içlerinden birini tanıdım bcn. Onu bana bir sabah vaktı scvdiği anlattı. Yanıan bir insanmış, clektrik ustasıymış, işindc birinciymiş. (iülüncegözlerindc yı Idızlar yanıp söncrmiş, onu bana sevdiği kadın anlattı, bir sabah vaktı. Avlukaranfil kokuyordu.^