Katalog

DOĞAYIDOYASIYA YASAMAK Rüzgarın sırtlardan süpürerek 'kayaların dibine biriktirdiği kar, tırmanışı güçleştiriyor. Karın, olabilecek boşlukları örtmesi olasıhğına karşı sırta çıkmak gerek. Riskli bölgeler iple emniyet alarak geçiliyor. I Niğde yolcu otobüsünde yanı| mızda oturan Niğdeli yolcunun bu sorusunu tebessümle yanıtlamaktan başka yapabıleceğımiz bir şey yok. öyle ya, işin ucunda ne ödül var ne de karşımızda yanşacağımız, sonucu skorla ortaya koyabileceğimiz bir rakip. Uç kişilik ekibimizle İstanbul'dan yola çıkarken amacımız, Niğde Aladağlar'ın ünlü doruklanndan biri olan, 3 bin 585 metrelik Alaca'ya farklı bir rotadan kış tırmanışı gerçekleştirmek. Ancak daha da önemlisi, yine dağlan/ doğayı yaşamak. Niğde'den sonra ulaştığımız Çukurbağ Köyü'ndeki "dağcı dostu" Avcı Mehmet'in evinde sıcak bir çay içip sırt çantalanmızı yüklenerek yola koyuluyoruz. Sabahın erken saatlerinde başlayan kar, dağa yaklaştıkça etkisini arttınyor. Yazın 2 saatte ulaştığımız San Memetlerin Yurdu'na dizboyu kar nedeniyle 5 saatte vanyoruz. Ortalama 30'ar kilogram ağırlığındaki sırt cantalanmız, karda sanki daha da ağırlaşıyor. Köydeki kar yağışı, Emli Vadisi'ndeki San Memetlerin Yurdu'nda bizi tipi olarak karşılıyor. 1850 metredeki San Memetlerin Yurdu'nda ana kampı kuruyoruz. Bir yandan çadın kurarken bir yandan da sıcak bir çorba için kar eritmek gerek. Köylülerin "keler" dedikleri ve yazın ağıl olarak kullandıklan yan mağara, bizi kısmen kardan koruyor. Bulabildiğimiz kuru dikenlerle yaktığımız ateş giysilerimizi kurutuyor. tspirto ocağında kaynattığımız çorbadan sonra yatma vakti. ölçtüğümüz sıcaklık sıfınn altında 20 derece. Sabah erkenden uyanıyoruz. Uyku tulumlanmızın içi sıcacık; dışanda termometre eksi 30'u gösteriyor. Çadınn fermuannı açar açmaz, nefesimizle oluşan tavandaki su damlacıklan buza dö yi de dağa tırmanınca size madalya mı takacaklar?' tstanbul Akşam olmak Uz»r«. Fotoğratlar. BEHZATŞAHİN C U M H U R İ Y E T D E R B İ 1 4Ş U B A T 1 9 9 3 S A Y I 3 6 0 2852 m«tr*da Iklnol kımp kunıhıyor.